Τhe Stepford Wives (Οι Γυναίκες του Στέπφορντ) (1975)
Τίτλος: The Stepford Wives
Ελληνικός τίτλος: Οι Γυναίκες του Στέπφορντ
Έτος Παραγωγής: 1975
Σκηνοθέτης: Bryan Forbes
Σενάριο: Ira Levin* (μυθιστόρημα), William Goldman (σενάριο)
Ηθοποιοί: Katharine Ross, Paula Prentiss, Pater Masterson...
Υπόθεση
Η Νεοϋορκέζα φωτογράφος Τζοάννα, παλιά φεμινίστρια και πλέον σύζυγος και μητέρα, πείθεται από τον άντρα της τον Γουόλτερ να μετακομίσουν μαζί με τα παιδιά τους στην εξοχική, φιλειρηνική κοινότητα του Στέπφορντ. Εκεί η ζωή κυλάει ήρεμα για την οικογένεια, με τον Γουόλτερ να γίνεται μέλος μιας ιδιόμορφης λέσχης μόνο για άντρες, και τη Τζοάννα να προσπαθεί να βρει σημείο επαφής με τις παραδοσιακές νοικοκυρές του Στέπφορντ. Κάποια στιγμή η Τζοάννα παρατηρεί ότι οι παντρεμένες γειτόνισσές της παραείναι όμορφες και περιποιημένες, παραείναι καλές νοικοκυρές και μαγείρισσες, και δεν ενδιαφέρονται για τίποτε άλλο πέρα από τις δουλειές του σπιτιού και την εμφάνισή τους.
Ira Levin(1929-2007) - Wikipedia
Άποψη
Οι Γυναίκες του Στέπφορντ είναι ένα θρίλερ μυστηρίου και αγωνίας στα πρότυπα του Μωρού της Ρόζμαρι – αποτελεί άλλωστε μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος του ίδιου συγγραφέα, του Ira Levin:
The Stepford Wives eBook online Read
The Stepford Wives - Wikipedia
. Ο θεατής θα διαπιστώσει ότι μοιράζεται αρκετά χαρακτηριστικά του θρυλικού έργου του Ρομάν Πολάνσκι,
όπως ένα παρόμοιο ξεκίνημα. Μια ευτυχισμένη οικογένεια μετακομίζει στο
νέο της σπίτι, με υπόκρουση μια γλυκιά, νοσταλγική μελωδία του Michael Small.
Η μέρα είναι ολοφώτεινη, η διεφθαρμένη, πολύβουη Νέα Υόρκη
εγκαταλείπεται και η οικογένεια καταφθάνει στο ήσυχο, καταπράσινο και
φιλόξενο Στέπφορντ. Εκεί, οι γυναίκες είναι ιδιαίτερα περιποιημένες και παλιομοδίτικα αισθησιακές, ενώ ασχολούνται μόνο με τον σύζυγο, τα παιδιά και το σπίτι τους, ενσαρκώνοντας το πρότυπο της χαρωπής, υποταγμένης νοικοκυράς, που δεν έχει άποψη ούτε και ενδιαφέροντα. Όπως και στο Μωρό της Ρόζμαρι, έχουμε κι εδώ ένα μυστήριο που περιβάλλει την κεντρική ηρωίδα, με τον περίγυρό της να δείχνει αθώος κι ανυποψίαστος, και τον σύζυγό της να μην συμμερίζεται τις ανησυχίες της. Η ηρωίδα αρχίζει να υποψιάζεται ότι κάτι εξωφρενικό συμβαίνει, οι σύμμαχοι που βρίσκει αποδεικνύονται ανίσχυροι, και η απάντηση δεν δίνεται παρά στα τελευταία λεπτά.
Στην εποχή της, η ταινία ήταν ιδιαίτερα επίκαιρη, εν μέσω της σεξουαλικής επανάστασης, με τον φεμινιστικό αγώνα στην κορύφωσή του και τη μεγάλη αύξηση των γυναικών καριέρας. Το τρομακτικό, όμως, είναι ότι παραμένει επίκαιρη ακόμα και σήμερα, 40 χρόνια μετά, καθώς το πρότυπο της παραδοσιακής, υποδουλωμένης νοικοκυράς κάθε άλλο παρά έχει ξεχαστεί.
Πέρα απ’ το δυνατό της μήνυμα, η ταινία είναι πολύ καλοφτιαγμένη και καλοπαιγμένη απ’ τους ηθοποιούς, με διάχυτη την αισθητική της εποχής της, όμορφο soundtrack και μια εκθαμβωτικά όμορφη Katharine Ross (υποδύθηκε επίσης την Ελέιν στον Πρωτάρη).
Παραμένοντας πιστή στο ατμοσφαιρικό μυθιστόρημα του Levin, αποτελεί ένα αγωνιώδες θρίλερ μυστηρίου και αγωνίας. Το 2004 γυρίστηκε και ένα ριμέικ με πρωταγωνίστρια τη Νικόλ Κίντμαν, που όμως είχε το ύφος και την ιλαρότητα μιας μαύρης κωμωδίας, και ένα πολύ διαφορετικό φινάλε. Προσωπικά, βρήκα τη μεταγενέστερη ταινία επιεικώς μέτρια.
Είναι ενδιαφέρον ότι στα αγγλικά χρησιμοποιείται η έκφραση "she is a Stepford wife" για να χαρακτηρίσει την υποταγμένη στον σύζυγο και τον παραδοσιακό της ρόλο νοικοκυρά. Τα τελευταία χρόνια ακούγεται σαν υποτιμητικός/χλευαστικός χαρακτηρισμός και η έκφραση "Stepford husband".
Ανάρτηση από : Ίζι », 03 Σεπ. 2014 , στο cinemaclub.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου