Πώς τα λαμόγια βουτάνε τα χρήματα των εργαζομένων υποσχόμενα συνταξιοδοτικούς λαγούς με πετραχήλια

Ο δημοσιογράφος  Θανάσης Καραμπάτσος  διάβασε τη συνέντευξη του πρωθυπουργικού συμβούλου Αλέξη Πατέλη στο «Βήμα» και μας εξηγεί γιατί του ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι: 

Ο επικεφαλής των οικονομικών συμβούλων του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος «βιοποριζόταν» στη Γουόλ Στριτ (ήταν trader στη διαβόητη Goldman Sachs και αργότερα μεταπήδησε στη Merrill Lynch στο Σίτι του Λονδίνου) με μια μικρή… μπουτίκ εξατομικευμένων μακροοικονομικών αναλύσεων που ελάχιστοι επενδυτές στον κόσμο μπορούσαν να πληρώσουν για να αποκτήσουν, όπως λέει το ρεπορτάζ, παραθέτει τον ιδεολογικό πυρήνα προπαγάνδισης του πινοτσετικής έμπνευσης Ασφαλιστικού που σχεδιάζουν από καιρό (ο Μηταράκης το είχε επωμιστεί αλλά τον έστειλαν να κάνει δουλίτσες στο προσφυγικό). Και ως γνήσιος «λαϊκιστής», όπως τολμούν να χαρακτηρίζουν οι «εκσυγχρονιστές» και οι «μεταρρυθμιστές» της κακιάς ώρας και της υπεράσπισης των μεγιστάνων εκείνους που σκέφτονται διαφορετικά, με βάση την τσέπη τους, όπως άλλωστε πράττουν με το βαρύ πορτοφόλι τους οι πλούσιοι όλου του κόσμου. Κάθισα και έκανα μερικές σκέψεις.
 

Από τότε που μπήκα στο επάγγελμα αυτό που θυμάμαι είναι να συζητούν ζηλόφθονα γνωστοί και συνδαιτυμόνες για τις παχυλές συντάξεις και το «ευγενές ταμείο» των συντακτών, αλλά και για το αγγελιόσημο, που τελικά το έκοψαν ως «φόρο υπέρ τρίτων» (χάρη ήταν της χούντας προς τους ιδιοκτήτες καθώς δεν πλήρωναν μία από τις τσέπες τους και, αλλά και προς τους δημοσιογράφους, για να τους έχουν με το μέρος τους, μιας και χατίρια και ρουσφέτια έκαναν σωρό). Υπέμενα και δεν μιλούσα για τις χιλιάδες ευρώ συντάξεων των σιδηροδρομικών και της Ολυμπιακής, των τραπεζικών, τις πρόωρες αποχωρήσεις όλων των ένστολων. Ήταν πραγματικότητα. Αυτό που φρόντιζα να τονίζω (και το κάνω ακόμη) είναι ότι όλα είναι καλώς καμωμένα αν είναι προς το συμφέρον του συνόλου και οδηγούν στη βελτίωση των συνθηκών, αλλά αυτή γκρίνια (κοινωνικός αυτοματισμός λέγεται, ανθρωποφαγία ουσιαστικά) οδηγεί στον πάτο του βαρελιού.
 

Αυτό φάνηκε στην πορεία. Μετά την περιβόητη μεταρρύθμιση Γιαννίτση που δεν έγινε ποτέ καταλάβαινε κανείς ότι το ασφαλιστικό ήταν το κλειδί: υπήρχε πρόβλημα με τη δεξαμενή εισφορών που άδειαζε. Και άδειαζε επειδή ουσιαστικά δεν υπήρχαν πολλοί εργαζόμενοι για να συντηρήσουν το σύστημα των συντάξεων, άλλοι έπαιρναν μεγάλα ποσά για να αποχωρήσουν νωρίς από την εργασία και παράλληλα επικράτησε κακοδιαχείριση στα αποθεματικά των Ταμείων. Το ΤΑΠ-ΟΤΕ,π.χ., φυλλορροούσε μετά τη μεγάλη εθελούσια του ΟΤΕ ενώ όλοι θυμόμαστε το σκάνδαλο με τα δομημένα ομόλογα επί ενός υφυπουργού Πέτρου Δούκα και με την χρηματιστηριακή«Ακρόπολις» που πήρε εκατομμύρια για να τα παίξει υποτίθεται στην αγορά και στην ουσία κέρδισαν όλοι οι μεσολαβητές και οι ενδιάμεσοι, από τη HypoVereinsBank μέχρι διάφορους άλλους χαρτογιακάδες που βγήκαν πλουσιότεροι μέσα σε δευτερόλεπτα, από τη στιγμή μπήκε στην αγορά το δομημένο. Σε αυτή την αγορά θέλουν να ρίξουν τους εργαζόμενους, στις ασφαλιστικές που όσο δίνεις παίρνεις (μιας και ο πληθωρισμός τα εξανεμίζει όλα), σε αυτά τα αρπακτικά του τρίτου πυλώνα που στόχο έχουν μόνο το κέρδος.
 

Τρεις δεκαετίες εργασιακός βίος και εκεί που πλήρωνα κι εγώ όπως πολλοί άλλοι μπαμπάτσικες εισφορές για στρουμπουλές συντάξιμες αποδοχές, έδωσε μια κλωτσιά ο «σωτήρας της Ελλάδας» Βαγγέλης Βενιζέλος και με το PSI τα κούρεψε όλα, ελπίδες, όνειρα, εφάπαξ. Τα μνημόνια ήταν η ευκαιρία να φάνε σαν το σαράκι τις συντάξεις αλλά και τα όρια ηλικιών… Με τον παλιό καιρό και τα προηγούμενα δεδομένα, θα μετράγαμε χρόνια και μήνες για να βγούμε στη σύνταξη και τώρα θα παίζουμε κρυφτούλι με τον Χάρο και την ανέχεια για το αν θα προλάβουμε να βγούμε στη σύνταξη.
 

Και δεν είναι μόνο αυτό. Με την ευκαιρία των μνημονίων δεν φτάνει που τσεκούρωσαν συντάξεις, επικουρικά κ.λπ., αλλά κατασκεύασαν και την «εθνική σύνταξη», βάσει της οποίας θα γίνονται πλέον υπολογισμοί. Θα διαβάσατε στο σημερινό φύλλο του Documento το ρεπορτάζ του Τζώρτζη Ρούσσου για την τύχη της «εθνικής σύνταξης». Το σχέδιο μιλάει για γερή μείωσή της στα €270 και συνεκδοχικά 30% μειώσεις σε όλες τις συντάξεις.
 

Η «ευκαιρία» της πανδημίας στέλνει μηνύματα στα αδηφάγα κεφάλαια των ασφαλιστικών: Θα δημιουργήσουν επαγγελματικά ταμεία, θα παίζουν στα χρηματιστήρια με μικρό ρίσκο λένε (άλλα λέει η υπόθεση της άλλοτε κραταιάς Ασπίς Πρόνοια), αλλά εμείς έχουμε δει καταβαράθρωση το 2001 και φαλίρισμα της Lehman Brothers το 2008 με την ασφαλιστικό κολοσσό AIG να χάνει τεράστια αποθεματικά και να βρίσκεται στο χείλος της κατάρρευσης με ανυπολόγιστες συνέπειες – έλαβε έκτακτη οικονομική ενίσχυση-μαμούθ 85 δισ. δολαρίων από τη Fed.
 

ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ: Οι ασφαλιστικές εισφορές είναι κι αυτές συμβολή στο κοινωνικό σύνολο, όπως η εφορία που πληρώνουμε. Και στα δύο πληρώνουν μόνο τα γνωστά υποζύγια, οι μισθωτοί και πολλοί ελευθεροεπαγγελματίες. Οι πλούσιοι δεν συμβάλλουν, δεν μας βοηθούν. Οι Γάλλοι καθηγητές Οικονομικών στο πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ Εμανυέλ Σαέζ και Γκαμπριέλ Ζουκμάν στο βιβλίο τους «Ο θρίαμβος της αδικίας. Πώς οι πλούσιοι αποφεύγουν τους φόρους και πώς θα τους κάνουμε να πληρώσουν» (εκδ. Πόλις, 2020) αποδεικνύουν πώς η φορολόγηση της εργασίας έχει αυξηθεί και αυξάνεται φυσικά –σε αυτή συμπεριλαμβάνουν και τις ασφαλιστικές και συνταξιοδοτικές εισφορές– ενώ η φορολόγηση του κεφαλαίου διαρκώς μειώνεται με «επιχείρημα» ότι θα επενδύσουν για το καλό της εργασίας και της οικονομίας. Αυτό το νεοφιλελεύθερο ιδεολόγημα ποτέ δεν βγαίνει (ο υπουργός Ανάπτυξης –ό,τι του απέμεινε τέλος πάντων– Άδωνης Γεωργιάδης ακόμη περιμένει επενδυτές ή βρίσκει «μαϊμού» και αρπακτικά).
 

Για να γίνουμε πιο σαφείς, το εργατικό εισόδημα απορρέει μετά την αφαίρεση των εν λόγω εισφορών και του φόρου, ενώ επιβαρύνεται και από τους φόρους και τους δασμούς στην κατανάλωση (ΦΠΑ, τέλη κ.λπ.). Στην ιστοσελίδα Tax Foundation υπάρχει μια πολύ χρήσιμη σύγκριση Ελλάδας με τον μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ σχετικά με την αναλογία των φόρων που πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας:

 

Φόροι/Εισφορές	Ελλάδα	ΟΟΣΑ (μ.ό.)
Φυσικών προσώπων	15,6%	23,9%
Επιχειρήσεων	5,8%	9,5%
Ασφαλιστικές / συνταξιοδοτικές	30,1%	26,2%
Ακίνητης περιουσίας	7,9%	5,6%
Καταναλωτικοί	39%	32,1%
Λοιποί	1,7%	2,6%

Την επόμενη φορά να δούμε ποιοι εργοδότες θα μιλήσουν για επιβάρυνση με ασφαλιστικές εισφορές, καθώς με πρόσχημα την τρόικα επιχείρησαν πολλάκις να μην εισφέρουν και να γλιτώσουν κι αυτή την «επιβάρυνση» για να διασώσουν τα κέρδη τους...

Πηγή: documento.gr 

***********************

ΜΙΑ ΣΚΗΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ 

Ο  συνταξιούχος  Χ. παίρνει την πρώτη του επικουρική σύνταξη 

από την ιδιωτική  του ασφαλιστική εταιρεία . Η σύνταξη  υπολογίστηκε 

βάσει συμβολαίου που έγινε επί κυβερνήσεως Κυριάκου Μητσοτάκη το

2021 και στηρίχτηκε στον " ατομικό κουμπαρά" του ασφαλισμένου 

χωρίς τη συμμετοχή του κράτους στην τελική απόδοσή της  

(Σύστημα κεφαλαιοποιητικό ή Σύστημα Πινοσέτ).