ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΩΝΕΙΑ ΣΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ «ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΑΝΕΜΟ»
Πηγή: kemes.wordpress.com
Η Κινηματογραφική Λέσχη των εργαζομένων της ΕΡΤ-3 και το ΚΕΜΕΣ παρουσίασαν , στα πλαίσιο του αφιερώματός τους Το ζεύγος και η βία , το Noέμβριο του 2016, το κλασικό μελόδραμα του Ντάγκλας Σερκ Γραμμένο στον άνεμο (ΗΠΑ, 1956, έγχρωμη, 95′).
Παίζουν: Ροκ Χάτσον, Λορίν Μπακόλ, Ντόροθι Μαλόουν, Ρόμπερτ Στακ.ο κλασικό μελόδραμα του Ντάγκλας Σερκ Γραμμένο στον άνεμο (ΗΠΑ, 1956, έγχρωμη, 95′). Παίζουν: Ροκ Χάτσον, Λορίν Μπακόλ, Ντόροθι Μαλόουν, Ρόμπερτ Στακ.
Την ταινία προλόγισαν οι Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου και Νίνος Φένεκ Μικελίδης, ενώ στους θεατές δόθηκε έντυπη ανάλυση του Αμερικανού κριτικού Ρότζερ Έμπερτ. Στο τέλος της προβολής ακολούθησε μακρά συζήτηση με το κοινό.
Το προς συζήτηση θέμα στο λαϊκό πανεπιστήμιο για τον κινηματογράφο ήταν : Η ανατροπή των κωδίκων του μελοδράματος στον Ντάγκλας Σερκ.
Οι παράλληλες ιστορίες δυο φίλων, ενός σκληρά εργαζόμενου μηχανικού και ενός πλούσιου πλεϊμπόι, με τον πρώτο να αποκρούει τις ερωτικές επιθέσεις της γυναίκας του δευτέρου προκειμένου να κρατήσει την αγαπημένη του.
Η ανάλυση που θα διανεμηθεί είναι η ακόλουθη:
«Οι γνώμες πάνω στα μελοδράματα του Ντάγκλας Σερκ διίστανται από όταν κυκλοφόρησαν στη δεκαετία του ’50. Τότε, οι κριτικοί τα χλεύασαν και το κοινό τα αγκάλιασε. Σήμερα οι περισσότεροι θεατές τα απορρίπτουν ως ποπ σκουπίδια, αλλά σε σημαντικούς κινηματογραφικούς κύκλους ο Σερκ θεωρείται μεγάλος κινηματογραφιστής. Ένας Γερμανός που ξέφυγε από τον Χίτλερ για να γίνει ο έξυπνος υπονομευτής του αμερικανικού μεταπολεμικού υλισμού.
Το Γραμμένο στον Άνεμο είναι ένα διεστραμμένο και αισχρά αστείο μελόδραμα όπου μπορούμε να δούμε τα σπέρματα του Ντάλας, της Δυναστείας και των άλλων σαπουνόπερων. Ο Σερκ καθιέρωσε τον τόνο τους, όπου η σοκαριστική συμπεριφορά παρουσιάζεται με παθιασμένη ιερότητα, ενώ υποβόσκει η παρωδία.
Όλες οι κριτικές της ταινίας πάνε κάπως έτσι: είναι για τον πλούτο, τον αλκοολισμό, τη νυμφομανία, την ανικανότητα, την αυτοκτονία και τα συγκαλυμμένα στοιχεία αιμομιξίας και ομοφυλοφιλίας. Είναι μια ταινία φτιαγμένη για χλευασμό και οίκτο.
Για να εκτιμηθεί μια ταινία όπως το Γραμμένο στον Άνεμο χρειάζεται περισσότερη εξυπνάδα απ’ ότι για την κατανόηση ενός αριστουργήματος του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, επειδή τα μοτίβα του Μπέργκμαν είναι ορατά και έντονα, ενώ στον Σερκ το στυλ επικαλύπτει το μήνυμα. Οι εσωτερικοί χώροι είναι άγρια υπερβολικοί, και οι εξωτερικοί είναι ψεύτικοι. Θέλει να αντιληφθούμε το τεχνητό, να δούμε ότι δεν χρησιμοποιεί το ρεαλισμό, αλλά ένα υπερβολικό στυλ των χολιγουντιανών στούντιο.
Οι ηθοποιοί είναι το ίδιο τεχνητοί με τα σκηνικά. Δείχνουν σαν εξώφυλλα από φωτορομάντζα και μιλούν με κλισέ από βίπερ. Ο Σερκ δεν γύριζε τις ταινίες του κατά λάθος, και η ευχαρίστηση τού Γραμμένο στον Άνεμο είναι ο τρόπος που διαστρεβλώνει τη φυσική αξία των ηθοποιών για να τη χρησιμοποιήσει ειρωνικά.
Σίγουρα ο Σερκ χαμογελούσε όταν σκηνοθετούσε. Ανατρέπει το lifestyle που δοξάζει. Αν δούμε μόνο το περιτύλιγμα, είναι μόνο μια φτηνή σαπουνόπερα. Αν δούμε το στυλ, τον παραλογισμό, την υπερβολή, και τη σάτιρα, είναι μια ανατροπή όλων των δραμάτων που χειρίζονταν με ιερότητα τέτοια υλικά.
Το να εκτιμούμε τη φτήνια του Γραμμένο στον Άνεμο δε σημαίνει ότι την αποδεχόμαστε. Σε μεγαλύτερο βαθμό απ’ όσο καταλαβαίνουμε, οι ζωές και οι αποφάσεις μας καθορίζονται από ποπ κλισέ και συμβάσεις. Ταινίες που εξάρουν τη φαντασία μας μάς βοηθούν να τις δούμε, να διασκεδάσουμε με αυτές και με τους εαυτούς μας. Καθαρίζουν την ατμόσφαιρα.
Ο Ντάγκλας Σερκ είχε δύο καριέρες. Πέρασε τα πρώτα 37 του χρόνια στη Γερμανία, δουλεύοντας ως θεατρικός σκηνοθέτης, ειδικευμένος στο κλασικό ρεπερτόριο. Η φήμη του βασίζεται σε μια σειρά αμερικανικών μελοδραμάτων, δουλεύοντας με τον Ροκ Χάτσον περισσότερο από κάθε άλλο σταρ. Ίσως επειδή εκτιμούσε ότι η κρυφή ομοφυλοφιλία του Χάτσον λειτουργούσε ως λεπτή υπονόμευση των εμπορεύσιμων χαρακτήρων που ενσάρκωνε.
Ο Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ, άλλος ένας Γερμανός με εμμονή στις αμερικανικές μελοδραματικές φόρμες, είπε ότι ο Σερκ άσκησε τη μεγαλύτερη επίδραση στο έργο του. «Έχω δει χίλιες φορές το Γραμμένο στον Άνεμο”, δήλωσε ο Ισπανός σκηνοθέτης Πέδρο Αλμοδόβαρ, “και ανυπομονώ να το ξαναδώ”. Το στυλ του Σερκ εξαπλώθηκε με τόση ευρύτητα ώστε κανείς δε μπορεί να κάνει μελόδραμα χωρίς ευθεία αναφορά σ’ εκείνον. Με αμέτρητους ορατούς και αόρατους τρόπους, η έξυπνη υπονόμευση του Σερκ λόξευσε την αμερικανική κουλτούρα, και συνεισέφερε στο άνοιγμα μιας νέας εποχής της ειρωνείας.»
Douglas Sirk - Wikipedia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου