Επιδόματα, υπερωρίες και μυστικά κονδύλια, 

  Η ιστορία δείχνει ότι αυτό που πάντα επιστρέφει δεν είναι το ιδεατό που κάποιοι ρομαντικοί έχουν στο κεφάλι τους, αλλά το παλιό. Στην περίπτωσή μας το κράτος που επιστρέφει είναι το κράτος που μας χρεοκόπησε. Το κράτος των ρουσφετιών, των ειδικών διευθετήσεων και των απόρρητων σε δημόσιο έλεγχο δαπανών.

 

του Πάσχου Μανδραβέλη

kathimerini.gr

---

Είναι πολλοί εκείνοι που πανηγυρίζουν για την «επιστροφή του κράτους». Ακούγονται πάλι –εκ δεξιών και εξ ευωνύμων– οι παιάνες για ένα «καλό», «ηθικό», «δίκαιο» κράτος, που φτιάχνει η πανδημία, δηλαδή ένα μυθικό κράτος.
 Η ιστορία, όμως, δείχνει ότι αυτό που πάντα επιστρέφει δεν είναι το ιδεατό που κάποιοι ρομαντικοί έχουν στο κεφάλι τους, αλλά το παλιό. Στην περίπτωσή μας το κράτος που επιστρέφει είναι το κράτος που μας χρεοκόπησε. Το κράτος των ρουσφετιών, των ειδικών διευθετήσεων και των απόρρητων σε δημόσιο έλεγχο δαπανών.
Πριν λοιπόν το «νέο κράτος» φωνήσαι τρις, ο κ. Νότης Μηταράκης κατέθεσε το νομοσχέδιο για τη «Βελτίωση Μεταναστευτικής Νομοθεσίας». Σε αυτό πέρα από τις νέες θέσεις μετακλητών και μη υπαλλήλων υπάρχει και το άρθρο 47 που κανονίζει κι ένα μπαχτσίσι στους υπαλλήλους, από αυτά που τρομάξαμε να κόψουμε την εποχή των μνημονίων και τελικώς παρέμειναν. «Στους υπάλληλους που αποσπώνται (...) από άλλους φορείς του Δημοσίου και του ευρύτερου δημοσίου τομέα, πλην της ΜΟΔ Α.Ε., (...) καταβάλλεται ειδικά επίδομα, το ποσό του οποίου καθορίζεται από τη διαφορά που προκύπτει από το ύψος του συνόλου των μηνιαίων τακτικών αποδοχών τους σε σύγκριση με το ύψος του συνόλου των μηνιαίων τακτικών αποδοχών του προσωπικού της ΜΟΔ Α.Ε.».
Η αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου δεν αιτιολογεί. Απλώς επαναλαμβάνεται ότι «θεσπίζονται κίνητρα με την καταβολή σχετικού επιδόματος στους υπαλλήλους που αποσπώνται» και ότι είναι «απολύτως κρίσιμο για το υπουργείο να προσελκύσει και να διατηρήσει κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό υψηλών προσόντων και δεξιοτήτων, ώστε να μπορέσει να υλοποιήσει αποτελεσματικά τις βασικές πολιτικές του στο μεταναστευτικό – προσφυγικό ζήτημα», λες και στα νοσοκομεία χρειάζονται χαρτορίχτρες. 

 Μια άλλη πρακτική με την οποία Νέα Δημοκρατία κληροδότησε , το 2009, το θηριώδες έλλειμμα των 36 δισ., ήταν εκείνο των πλασματικών υπερωριών, μια πρακτική που τρία μνημόνια δεν κατάφεραν να ξεριζώσουν.
 Ο κ. Μηταράκης προχώρησε πολύ: τις προϋπολογίζει διά νόμου! Προβλέπει δαπάνη αποζημίωσης για υπερωριακή εργασία και εργασία κατά τις Κυριακές και εξαιρέσιμες ημέρες στο προσωπικό, που υπηρετεί με οποιαδήποτε σχέση εργασίας στο υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου 3,5 εκατ. ευρώ για το 2021 και για το 2020 στο ποσό των 3 εκατ. ευρώ περίπου. Τα παραπάνω ποσά θα προέλθουν από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων του υπουργείου. Μιλάμε για πολύ βιώσιμες επενδύσεις...
Αυτά δεν είναι καν τα χειρότερα. Με το άρθρο 55 –το οποίο μάλιστα δεν μπήκε καν στη διαβούλευση αλλά προστέθηκε την τελευταία στιγμή– «εγγράφεται ειδική πίστωση απορρήτων εθνικών αναγκών»! Στο υπουργείο Μετανάστευσης! 

Όλοι γνωρίζουμε τη σπατάλη και κακοδιαχείριση των μυστικών κονδυλίων των υπουργείων, χρημάτων που κατέληγαν σε επιτήδειους δημοσιογράφους και σκοτεινούς εκδότες.
 Κατά καιρούς έγινε συζήτηση για κατάργησή τους ή έστω έλεγχό τους από ειδική επιτροπή της Βουλής. Τώρα επεκτείνονται, και θα διατίθενται με μια μόνο υπογραφή υπουργού και τα παραστατικά θα... καταστρέφονται!
Δυστυχώς, η μεγαλύτερη ευκαιρία που προσφέρει η πανδημία είναι μια νέα χρεοκοπία. Μπορούμε, τουλάχιστον, να χρεοκοπήσουμε πρωτοτύπως και όχι με τα κόλπα προ του 2009;