gerontakos

Παρασκευή, Μαΐου 22, 2020

Έξυπνη, εκ πρώτη όψεως, η κίνηση της Φώφης Γεννηματά να κατευθύνει το ΚΙΝΑΛ – ΠΑΣΟΚ προς μία αριστερόστροφη ατζέντα και συνθηματολογία. Έχοντας λάβει τα μηνύματα των καιρών, αλλά και των δημοσκοπήσεων, κρυφών και φανερών, η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ μάλλον πράττει το αυτονόητο. Τα εργασιακά, η πρώτη κατοικία, το ΕΣΥ, οι προνοιακές δομές και οι …μη προνομιούχοι, κυριαρχούν πλέον στη θεματολογία των ζητημάτων που «σηκώνει» το ΚΙΝΑΛ, μπας και βρει ξανά το νήμα ή έστω κάποια κλωστή, που ένωνε παλιά το ΠΑΣΟΚ με τα λαϊκά στρώματα.

Όμως το ΚΙΝΑΛ επί της ουσίας δεν αλλάζει γραμμή και στρατηγική και, σύμφωνα με όλα τα δεδομένα και ενδείξεις, παραμένει το εύκολο συμπλήρωμα και η αναπόσπαστη ουρά της ΝΔ. Το ΚΙΝΑΛ, όπως άλλωστε υποστηρίζουν και παραδέχονται πολλά κορυφαία στελέχη του κόμματος, «ως το εναπομείναν ΠΑΣΟΚ, είναι συντηρητικό και δεξιόστροφο». Το «αντισύριζα» μένος παραμένει ασίγαστο, όπως αναλλοίωτες παραμένουν οι κεντρικές θέσεις και τοποθετήσεις του κόμματος, που παραπέμπουν σε ακραίο φιλελεύθερο κέντρο και όχι σε κόμμα της κεντροαριστεράς και της σοσιαλδημοκρατίας.
Την τελευταία πάντως την ξαναθυμήθηκε πρόσφατα, και εκ νέου, η Φώφη Γεννηματά. Φυσικά όχι χωρίς λόγο. Βλέπει ότι το κόμμα της όχι μόνο δεν συναρπάζει και δεν πείθει, αλλά σταδιακά φθίνει και εξαϋλώνεται. Συνεπώς χρειάζεται ένα επικοινωνιακό – πολιτικό λίφτινγκ, μία επιστροφή στη σιγουριά της φιλολαϊκής πολιτικής, ένα νέο χάιδεμα του λαού.
«Επιστρέφει μια νέα σοσιαλδημοκρατία, έξυπνη, ευέλικτη, ανθρώπινη και αποφασισμένη να κόψει τα δεσμά με τον νεοφιλελευθερισμό και να επικεντρωθεί επιτέλους στα μεγάλα “θέλω” της ζωής των πολιτών: υγεία, παιδεία, εργασία, περιβάλλον. Με ισχυρή σφραγίδα δημοκρατίας, δικαιοσύνης και αλληλεγγύης», είπε πρόσφατα στη Βουλή η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ, διακηρύσσοντας την επιστροφή στη νέα ευέλικτη σοσιαλδημοκρατία. Αναφερόμενη δε στον ΣΥΡΙΖΑ, μίλησε για «μιμητές των σοσιαλιστών», οι οποίοι «από συμφέρον κρύβουν το πραγματικό τους πρόσωπο».
Δίνοντας επίσης και το στίγμα της νέας πορείας του ΚΙΝΑΛ, έκανε λόγο για «προοδευτική αντιπολίτευση που έχει ανάγκη η χώρα» και εξέφρασε, και δη με έμφαση και ένταση, τη θέση πως «στήνεται κομματικό κράτος της Δεξιάς με καθοδήγηση του πρωθυπουργού».
Τρία σε ένα δηλαδή, με την επιστροφή της νέας σοσιαλδημοκρατίας:

το ΚΙΝΑΛ είναι το προοδευτικό και σοσιαλιστικό κόμμα,
ο ΣΥΡΙΖΑ μιμητής και fake που αποκρύπτει την πραγματική πολιτική του ταυτότητα και
η ΝΔ εκφράζει τη γνωστή παλιά δεξιά, που έχει μάθει να κυβερνά μέσω του αυταρχικού κι αδιαφανούς κομματικού κράτους.

Επίσης δεν ξέχασε να θέσει επί τάπητος και τον στόχο ενόψει των επόμενων εκλογών, που κατά την Χαριλάου Τρικούπη δεν αποκλείεται να γίνουν πρόωρα. «Για να πρωταγωνιστήσουμε ξανά, για να μη μείνει κανείς πίσω, για να γράψουμε μαζί ένα νέο συμβόλαιο με το λαό», είπε η Φώφη Γεννηματά, χωρίς όμως επί της ουσίας να καταθέσει κάτι καινούργιο, που θα μπορούσε «να κόψει τα δεσμά με τον νεοφιλελευθερισμό» και να διαταράξει τις ισορροπίες με τους συνοδοιπόρους της ΝΔ.
Λόγια του αέρα φυσικά, και βερμπαλισμοί, μπροστά στον κίνδυνο των πρόωρων εκλογών. Αρχικά χαρακτήρισε τη συζήτηση για πρόωρες εκλογές, «θεσμική ύβρη» και τη χρέωσε αποκλειστικά στους Μητσοτάκη και Τσίπρα, αλλά μετά την κριτική, ότι φοβάται κι απεύχεται τις κάλπες όπως ο διάολος το λιβάνι, άλλαξε τροπάρι. «Εμείς δεν φοβόμαστε τις εκλογές, αλλά ειλικρινά δεν μπορώ να σκεφτώ πώς θα γίνουν εκλογές με τους πολίτες να φορούν γάντια και μάσκες» σχολίασε. Ωστόσο την ίδια ώρα στελέχη του ΚΙΝΑΛ, που έχουν κουραστεί από την ηγεσία της Γεννηματά, δεν λένε όχι σε μία νέα εκλογική περιπέτεια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Α Λοβέρδος που δήλωσε «απολύτως πεπεισμένος» για τις πρόωρες εκλογές, τις οποίες προσδιόρισε σύντομα, «στις αρχές Ιουλίου ή Σεπτέμβριο», αλλά και ο πρώην υπουργός Λ. Γρηγοράκος, που επιμένει ότι η Φ. Γεννηματά ξόφλησε καθώς «προσπάθησε αλλά δεν μπορεί».
Μονόδρομος ή καλή ευκαιρία;
Γιατί όμως επιστρέφει η «νέα σοσιαλδημοκρατία» και δη εν μέσω της κρίσης της πανδημίας; Και ποια είναι αυτή η νέα σοσιαλδημοκρατία;
Η απάντηση είναι απλή: δεν υπάρχει άλλη επιλογή για το ΚΙΝΑΛ, η στροφή προς τα αριστερά, έστω στα λόγια και στα συνθήματα, είναι μονόδρομος. Σαφώς τα λεγόμενα περί μιας νέας σοσιαλδημοκρατίας, έξυπνης, ευέλικτης κι ανθρώπινης, συνθέτουν ένα ευφυολόγημα, εν είδη «εμβολίου» για τον μεγάλο ασθενή του κεντρώου χώρου. Με τον ΣΥΡΙΖΑ να μην μπορεί να χαράξει αντιπολιτευτικό στίγμα και να κοντράρει στα ίσα την κυβέρνηση, και τη ΝΔ να εμφανίζει δυναμική αυτοδυναμίας, το ΚΙΝΑΛ έχει την ευκαιρία να σπεύσει να καλύψει το κενό προς τα αριστερά, αλλιώς η πολιτική πραγματικότητα θα το εκδικηθεί και αυτή τη φορά οριστικά κι αμετάκλητα. Τόσο απλά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, ένα σχεδόν χρόνο μετά τις εκλογές, δείχνει να μη μπορεί να ξεφύγει από το σοκ της εκλογικής ήττας και, ως εκ τούτου, να ασκήσει πραγματική αντιπολίτευση και να συσπειρώσει την εκλογική βάση της ευρείας «δημοκρατικής παράταξης». Το δείχνουν καθαρά ακόμα και οι «συστημικές δημοσκοπήσεις». Αυτό που του λείπει δεν είναι η πολιτική ιδεολογία και ταυτότητα αλλά το εναλλακτικό πρόταγμα, η πολιτική πρόταση, η οποία προς το παρόν, περιορίζεται κυρίως στην προβολή «της δικής του διαχειριστικής καταλληλότητας». Δεν πείθει δηλαδή ότι μπορεί να κάνει τη διαφορά. Κι αυτό προκαλεί μια στασιμάρα, ένα κενό στον ευρύτερο χώρο της προοδευτικής παράταξης, στο χώρο που παραδοσιακά τα τελευταία 40 χρόνια, στην πλειοψηφία του, ψήφιζε ΠΑΣΟΚ.
Από την άλλη πλευρά και η ΝΔ δεν θα έλεγε όχι σε ένα φαινομενικά «αριστερόστροφο» ΚΙΝΑΛ- ΠΑΣΟΚ. Θα το πριμοδοτούσε κιόλας για να αποσπάσει μέρος των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ. Τα τελευταία χρόνια το ΚΙΝΑΛ έχει αποδείξει, σε όλα τα κρίσιμα ζητήματα και φάσεις, ότι παραμένει ένας πιστός, εύκολος και θετικός συνομιλητής της δεξιάς. Στην περίπτωση δε που η ΝΔ θα χρειαζόταν ένα στήριγμα και συμπλήρωμα σε κυβέρνηση συνεργασίας, έστω συγκυριακά, λόγω απλής αναλογικής, το ΚΙΝΑΛ θα είναι σίγουρα ένας χρήσιμος και ευπρόσδεκτος εταίρος.
Επίσης η ίδια η Φώφη Γεννηματά, έχει πολλούς λόγους να επενδύει στη νέα σοσιαλδημοκρατία. Οι δημοσκοπήσεις την εμφανίζουν να ξεπερνά σε δημοφιλία τον Α. Τσίπρα ενώ το κόμμα της μένει στάσιμο και δεν φαίνεται να μπορεί να επωφεληθεί από την καθίζηση του ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις. Τα λαϊκά στρώματα κινούνται πιο ριζοσπαστικά και η κρίση θα οξύνει τον ταξικό ανταγωνισμό. Άρα η κ. Γεννηματά, πρώην υπουργός της καταστροφικής κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου, δεν έχει να χάσει τίποτα επιστρέφοντας στην φιλολαϊκή συνθηματολογία της σοσιαλδημοκρατίας και του σοσιαλιστικού ΠΑΣΟΚ. Αν επαληθευτούν τα σενάρια των πρόωρων εκλογών και κατορθώσει να αυξήσει έστω και οριακά την προίκα του 8,1% των εκλογών του 2019, σίγουρα θα καταφέρει θα ενισχύσει την καρέκλα της στην ηγεσία του κόμματος, η οποία τους τελευταίους μήνες τρίζει επικίνδυνα…
Τέλος δεν ήταν καθόλου τυχαία η απόφαση της να δώσει το παρών στην πρόσφατη επικοινωνιακή υποκριτική φιέστα που έστησε η ΝΔ για τα θύματα της Μαρφίν. Ήταν η μόνη πολιτική αρχηγός που εμφανίσθηκε στο πλευρό του Κ. Μητσοτάκη, μάλλον σε ρόλο κομπάρσου, παρά δευτεροπρωταγωνιστή. Δεν παρέστη ούτε καν ο ακραίος δεξιός Κυριάκος Βελόπουλος.
Η νέα σοσιαλδημοκρατία όμως, είπαμε, είναι έξυπνη κι ευέλικτη. Πολύ ευέλικτη, σχεδόν λαστιχένια…