Πέθανε από κορονοϊό ο σπουδαίος συγγραφέας και ακτιβιστής Λουίς Σεπούλβεδα!
Θύμα του Covid-19 έπεσε ο σπουδαίος Χιλιανός συγγραφέας, Λουίς Σεπούλβεδα, ο οποίος πέθανε στην Ισπανία σε ηλικία 70 ετών.«Ο συγγραφέας Λουίς Σεπούλβεδα πέθανε στο Οβιέδο. Η ομάδα του Tusquets Editores εκφράζει τη βαθιά θλίψη της για την απώλειά του» ανακοίνωσε ο εκδοτικός του οίκος.
Ο στρατευμένος δημιουργός είχε εξοριστεί από τη δικτατορία του Αουγκούστο Πινοτσέτ και πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του στην Ευρώπη.
Στις 25 Φεβρουαρίου είχε μεταφερθεί στο νοσοκομείο μετά την εμφάνιση συμπτωμάτων του νέου κορονοϊού, όταν επέστρεψε από ένα φεστιβάλ βιβλίων στην Πορτογαλία.
ck @R_McCormack
The Chilean author Luis Sepúlveda has died, aged 70, of coronavirus.
He was emprisoned by Pinochet and ended up in exile in Hamburg then went to live in Asturias.
Patagonia Express is a master class in memoir and Name Of A Bullfighter great on exile and belonging.
Really sad. https://twitter.com/annamiglesia/status/1250710443766820864 …
He was emprisoned by Pinochet and ended up in exile in Hamburg then went to live in Asturias.
Patagonia Express is a master class in memoir and Name Of A Bullfighter great on exile and belonging.
Really sad. https://twitter.com/annamiglesia/status/1250710443766820864 …
See Rachel McCormack's other Tweets
Ο Luis Sepulveda (Λουίς Σεπούλβεδα) γεννήθηκε το
1949 στο Ovalle, στο βορρά της Χιλής. Συμμετείχε σε φοιτητικές και
συνδικαλιστικές κινητοποιήσεις ενάντια στο στρατοκρατικό καθεστώς της
χώρας του, κατηγορήθηκε για προδοσία και καταδικάστηκε σε φυλάκιση
είκοσι οκτώ ετών. Μετά από δυόμισι χρόνια εγκλεισμού του στη φυλακή, και
με παρέμβαση της Διεθνούς Αμνηστίας, αποφυλακίστηκε, αλλά υποχρεώθηκε
να εγκαταλείψει τον τόπο του. Έγραψε ποιήματα, θεατρικά έργα, διηγήματα,
δημιούργησε θεατρικές ομάδες στο Περού, το Εκουαδόρ και την Κολομβία
και ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία. Έζησε έξι μήνες στον Αμαζόνιο με
τους ινδιάνους Σουάρ και αποκόμισε εμπειρίες που άλλαξαν την αντίληψή
του για τον κόσμο και του πρόσφεραν το υλικό για το πρώτο του
μυθιστόρημα: «Ένας γέρος που διάβαζε ιστορίες αγάπης» (opera, 1993).
Στρατεύτηκε στο διεθνές τάγμα «Σιμόν Μπολίβαρ» και συμμετείχε στον
απελευθερωτικό αγώνα της Νικαράγουας. Το 1980 εγκαταστάθηκε στην Ευρώπη
και συνδέθηκε με την οικολογική οργάνωση Greenpeace. Ταξίδεψε σ' όλον
τον κόσμο. Του απονεμήθηκαν τα μεγαλύτερα λογοτεχνικά βραβεία. Όλα τα
βιβλία του κυκλοφορούν στα ελληνικά από τις εκδόσεις opera: Ο κόσμος του
τέλους του κόσμου» (1994), Όνομα ταυρομάχου (1995), Patagonia express
(opera, 1996), «Η ιστορία του γάτου που έμαθε σ’ ένα γλάρο να πετάει»
(opera, 1997), Το ημερολόγιο ενός ευαίσθητου killer ( 997), Hot Line
(opera 1998), Αν δεν έχεις πού να κλάψεις (1998), Χρονικά του Περιθωρίου
(2000), Η τρέλα του Πινοτσέτ (2003), Σημειώσεις εν καιρώ πολέμου
(2004), Τα χειρότερα παραμύθια των αδερφών Γκριμ (2006), Το λυχνάρι του
Αλαντίν (2009), Η σκιά του εαυτού μας (2009), Ιστορίες από δω κι από κει
(2011), Τελευταία νέα από το νότο (2012), Η ιστορία του Μιξ, του Μαξ
και του Μεξ (2013).
...........................................
Μια ιστορική συνέντευξη
Όταν ο αλησμόνητος Ανταίος Χρυσοστομίδης και η Μικέλα Χαρτουλάρη συνάντησαν τον Σεπούβελδα .
ΟΙ ΚΕΡΑΙΕΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ - Λουίς Σεπούλβεδα (Luis Sepulveda )
Σκηνοθεσία: Σταύρος Μελέας
«Σήμερα χρειάζεται προσοχή, ώστε το τίμημα για την έξοδο από την οικονομική κρίση, να μην είναι η παραίτησή μας από ό, τι έχει μείνει στον πλανήτη για τις επόμενες γενιές». Είναι τα λόγια του χιλιανού Λουίς Σεπούλβεδα, που κατοικεί πλέον στην ιστορική Χιχόν της ΒΔ Ισπανίας, και παρότι έχει απομακρυνθεί από την ενεργή πολιτική δράση, παραμένει ένας από τους πλέον παρεμβατικούς λατινοαμερικανούς συγγραφείς. Αγωνιστής αριστερός, που στήριξε το όραμα του Αλιέντε, και αντιστασιακός με περγαμηνές από τα κολαστήρια του Πινοτσέτ και από την επανάσταση στη Νικαράγουα, είχε ενεργή δράση στην οικολογική σκηνή κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '80, συμμετέχοντας σε επιχειρήσεις της Greenpeace «όχι για να σώσω τα μαρούλια αλλά για να προστατέψω τους ανθρώπους», και εξακολουθεί σήμερα στα 62 του, να αντιμάχεται την κυρίαρχη αντίληψη για την πρόοδο, που υποκλίνεται στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και στην νεοφιλελεύθερη λογική. Έτσι, στη συνέντευξη που δίνει στον Ανταίο Χρυσοστομίδη και στην Μικέλα Χαρτουλάρη , μιλά για πολιτικά εγκλήματα όσο και για οικολογικά εγκλήματα που είναι κι αυτά, λέει, προϊόντα πολιτικών συναλλαγών. Ο Σεπούλβεδα δεν είναι ένα ξεπερασμένο κατάλοιπο της εποχής των ηττημένων επαναστάσεων. Απλώς έχει καταλάβει πως το πολιτικό παιχνίδι παίζεται σήμερα αλλιώς. Εξακολουθεί λοιπόν να πιστεύει στο όνειρο του μετασχηματισμού της κοινωνίας και στους συλλογικούς αγώνες, αλλά δίνει και προσωπικές μάχες και βρίσκει την ισορροπία του στο χιούμορ. Είναι κριτικός προς τα λάθη των ηρώων του (του Αλιέντε, των παλιών αναρχικών κ.ά.) αλλά δεν σκαλώνει στην πολυδιάσπαση της Αριστεράς ούτε επιδεικνύει τις πληγές του. Ως συγγραφέας μεσουράνησε με τις λατινοαμερικάνικες ιστορίες του μεταξύ 1986 και 2001, όταν ζούσε σχεδόν αποκλειστικά στην Ευρώπη. Όμως πέρσι έκανε την έκπληξη εκδίδοντας το καλύτερο μυθιστόρημά του («Στη σκιά του εαυτού μας», Opera), όπου συνδέει το παρελθόν με τις μαύρες τρύπες σημερινής Χιλής. Όπως λέει on camera, νοιάζεται για τη Χιλή, αλλά δεν πρόκειται να εγκατασταθεί εκεί διότι το συναισθηματικό του σύμπαν είναι πια στην Ευρώπη. Ζει ξανά σήμερα, στην μονοκατοικία της Χιχόν όπου έγιναν τα γυρίσματα των «Κεραιών...» μαζί με την πρώτη του αγάπη Κάρμεν Γιάνιες που την ξαναβρήκε μετά από 20 χρόνια χωρισμού, και τα έξι παιδιά τους, ένα κοινό, τρία δικά του και δυο δικά της! Στην Ελλάδα όπου βρέθηκε τις προάλλες, είναι από τους πλέον δημοφιλείς λατινοαμερικανούς συγγραφείς. Κυκλοφορούν 14 βιβλία του ελληνικά, μεταξύ τους το αυτοβιογραφικό «Patagonia Express»
και το οικολογικό «Ένας στα γέρος που διάβαζε ιστορίες αγάπης».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου