Θάλασσα μείνε θάλασσα

Θάλασσα μείνε θάλασσα αέρα μείνε αέρας
ταξίδια σε νοσταλγικές Ιθάκες δεν μπορώ
Μόνο αυτό πεθύμησα σαν άλλος Οδυσσέας
Μια Πηνελόπη πρόθυμη να σύρει το χορό.

Θάλασσα μαύρη θάλασσα σε πήρα εγώ χαμπάρι
Το κύμα σου το δάμασα να μη με λαχταρά
Κι αν είμαι στο σκαρί λειψός έχω βαθύ αμπάρι
Και μπρος την πλώρη ξύλινη γοργόνα τη χαρά.

Θάλασσα πάλι χάλασα της μοίρας το χατήρι
Σε μια αλλιώτικη καρδιά λιμάνι έχω βρει
Κουμπάσο κάνω τον καπνό, πυξίδα το ποτήρι
Και την αγάπη απέραντη σαν πέλαγο βαθύ.