ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ OΛA ΒΑΙΝΟΥΝ  ΚΑΛΩΣ  ΜΕΧΡΙΣ ΟΤΟΥ ΕΜΦΑΝΙΣΘΕΙ  NEOΣ ΙΟΣ (1) 


(1)

1.  Τα κυβερνητικά  παιδία παίζει, αλλά δεν παίζει καλά για τον Πολιτισμό , ο οποίος , αν κρίνουμε από τον γκρίζο νέο  βίο αλλά  και την κατάμαυρη πολιτεία τους ,  δεν αποτελεί  δα και καμιά σοβαρή προτεραιότητα.

Από δω και μπρος , αποφάσισαν, ανοιχτά θα είναι μόνο  τα βιβλιοπωλεία , οι αρχαιολογικοί χώροι και τα θερινά σινεμά. Αλλά  πώς θα περάσει αυτό το καλοκαίρι χωρίς καμία θεατρική ή μουσικοχορευτική παράσταση, δίχως καμία  συναυλία, καμία εικαστική εκδήλωση ; Τι θα απογίνουν οι χιλιάδες καλλιτέχνες που θα μείνουν άεργοι και άνεργοι; Οι  ηθοποιοί , οι μουσικοί , οι χορευτές , οι εικαστικοί πώς θα δείξουν τη δουλειά τους; Πώς  θα τα βγάλουν πέρα; Με αέρα;  Ο αέρας δεν τρώγεται.

Θα μου πείτε: "Και τι το νοιάζει το κατ΄όνομα Υπουργείο Πολιτισμού αν οι περισσότεροι καλλιτέχνες θα πεινάσουν; Συνηθισμένοι στην αφαγία είναι  , εδώ και δέκα χρόνια,  από τις αναδουλειές  που τους  έφεραν τα Μνημόνια. Γι΄αυτό δεν τους συμπεριέλαβε στα έκτακτα επιδόματα των 800 ευρώ. Δε θα ξέρουν τι να τα κάνουν, πώς θα τα ξοδέψουν,  όπως λέει ο ακατανόμαστος . Εδώ ο κόσμος χάνεται κι οι καλλιτέχνες χτενίζονται!"

Πράγματι, η χρεοκοπία της χώρας  έβαλε σε δεύτερη μοίρα  την Τέχνη στην ιεράρχηση των αναγκών μας κι αυτό έφερε σε τραγική κατάσταση τους  υπηρέτες της .  Μόνο οι ελάχιστοι των κρατικών θεσμών και  των δήμων συμβασιούχοι καλλιτέχνες είχαν ή εξακολουθούν να έχουν κάποιο μεροκάματο. Τα  μπον φιλέ, βλέπετε,  τα τρώνε  οι  πασίγνωστες βεντέτες και οι "κολλητοί, που γλείφουν εξουσίες και ιδρύματα  για να επιβιώνουν. Δείτε λ.χ. στις εκδηλώσεις των ευαγών εφοπλιστικών  Ιδρυμάτων πόσες φορές εμφανίζονται τα ίδια πρόσωπα και θα καταλάβετε τι σας λέω 

Όμως τώρα τα πράματα είναι τραγικά.  Πρέπει να βρεθεί επειγόντως  κάποια  φόρμουλα, κάποιο "πρωτόκολλο" αρμονικής συνύπαρξης  της Τέχνης με την Υγεία  , για μια   σοβαρή και οργανωμένη πολιτική στήριξης των καλλιτεχνών, προκειμένου  να μη νεκρωθεί η καλλιτεχνική ζωή το καλοκαίρι που είναι προ των πυλών.
Ύψιστη μεν αξία η ζωή , αλλά χωρίς την Τέχνη ο βίος μας , την καλοκαιρινή περίοδο , θα είναι  αφόρητος. "Βίος ανεόρταστος, μακρὰ οδὸς απανδόκευτος" , πίστευε ο Δημόκριτος. Δίκιο δεν είχε, κυρία Μενδώνη; Ή πέρα βρέχει για σας;

2.  Αχ αυτή η ιστορία με την "προβολή άπαξ" μίας  μαγνητοσκοπημένης παράστασης κάποιου κρατικού, δημοτικού, ιδρυματικού θεσμού! Πολύ με έχει κουράσει. 
Μου θυμίζει το ανέκδοτο με τα κεφάλια μέσα και τα κεφάλια έξω από το βόθρο της κόλασης για να πιουν μια κόκα κόλα οι κολασμένοι.
Όλη τη βδομάδα  κλεισμένοι στη στρούγκα του σπιτιού , περιμένοντας με αδημονία να ανοίξει η πλατφόρμα του ελεήμονος οργανισμού , για να δούμε στην προκαθορισμένη ώρα  της μίας και μοναδικής μέρας την πολυπαινεμένη, τη συγκλονιστική , την  απαράμιλλη παράσταση κάποιου έργου που σκηνοθέτησε ο/η Τάδε περίφημος/η σκηνοθέτης/τρια  και, όταν  παίχτηκε,  είχε σημειώσει θριαμβευτική επιτυχία.
Αν δεν μπορείς , για οποιοδήποτε λόγο ή απλώς γιατί δεν έχεις διάθεση εκείνη τη συγκεκριμένη  μέρα , εκείνη την καθορισμένη  ώρα , να δεις την παράσταση , τότε, φίλε, Sorry , αλλά την έχασες!
Αν ρωτήσεις το Εθνικό Θέατρο, το Κρατικό Θέατρο ΒΕ , την Εθνική Λυρική Σκηνή, ένα ΔΗΠΕΘΕ: "Γιατί, ρε παιδιά, δεν  αφήνετε το βίντεο στο  You Tube  μερικές μέρες , για να μπορέσουν να το δουν όσο περισσότεροι άνθρωποι γίνεται, σε όποια μέρα και ώρα τους βολεύει", θα σου πουν : " Α, αυτό δε γίνεται! Ή θα τη δεις όποτε σου πούμε εμείς ή δε θα τη δεις. Τελεία και παύλα!".  Έτσι απλά, κυνικά , χωρίς εξηγήσεις ή το πολύ να ψελλίσουν κάτι αοριστολογίες για πνευματικά δικαιώματα , λες και αυτά θα παραβιαστούν αν  η πλατφόρμα μείνει ανοιχτή λίγα 24ωρα.
Γι αυτό κι εγώ αρνούμαι να καθίσω στον καναπέ μου  στις 21:00 , για να ξαναδώ, αλλά από το σπίτι μου  , την παράσταση «Η μεγάλη πλατεία» του Νίκου Μπακόλα, σε σκηνοθεσία της Ελένης Ευθυμίου , που  προβάλλει σήμερα το ΚΘΒΕ.
Aν θέλετε  να δείτε την παράσταση εσείς, πατήστε  εδώ.

Εγώ θα απολαύσω  τους  Βατράχους του Αριστοφάνη από τους φοιτητές του Κέιμπριτζ , σε μια συντομευμένη μεταφορά στη σκηνή , όχι σε άψογα αγγλικά , αλλά αποδίδοντας το κείμενο στα αρχαία... ελληνικά με ...ερασμιακή προφορά. 
 This is a film of the 2013 Cambridge Greek Play production of The Frogs, presented at the Cambridge Arts Theatre. It was part of a double-bill with Prometheus, which you can also watch here on youtube. It is performed in the original Ancient Greek, but you can watch it with the English subtitles on. To find out more about the Cambridge Greek play, visit http://www.cambridgegreekplay.com/





3. ΠΡΟΣΥΠΟΓΡΑΦΩ

Javier Ramiro

ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΒΑΡΚΑ...

Άκουσα ότι είμαστε όλοι στην ίδια βάρκα, αλλά δεν είναι έτσι. Είμαστε στην ίδια καταιγίδα, αλλά όχι στην ίδια βάρκα. Το πλοίο σου μπορεί να ναυαγήσει και το δικό μου μπορεί  όχι. Ή αντίστροφα.

Για κάποιους, η καραντίνα είναι βέλτιστη. Μια στιγμή προβληματισμού, εκ νέου σύνδεσης, εύκολη με σαγιονάρες, με ένα κοκτέιλ ή καφέ. Για άλλους, πρόκειται για μια απελπισμένη οικονομική & οικογενειακή κρίση.

Για κάποιους που ζουν μόνοι τους αντιμετωπίζουν ατέλειωτη μοναξιά. Ενώ για τους άλλους είναι ειρήνη, ξεκούραση & χρόνος με τη μητέρα, τον πατέρα, τους γιους & τις κόρες τους.

Με την εβδομαδιαία αύξηση της ανεργίας των 600 δολαρίων κάποιοι φέρνουν περισσότερα χρήματα στα νοικοκυριά τους από όσα δούλευαν. Άλλοι εργάζονται περισσότερες ώρες για λιγότερα χρήματα λόγω περικοπών μισθών ή απώλειας πωλήσεων.

Κάποιες οικογένειες των 4 μόλις έλαβαν $ 3400 από το ερέθισμα ενώ άλλες οικογένειες των 4 είδαν $ 0.

Κάποιοι ανησυχούσαν για το να πάρουν ένα συγκεκριμένο γλυκάκι για το Πάσχα , ενώ άλλοι ανησυχούσαν αν θα υπήρχε αρκετό ψωμί, γάλα και αυγά για το Σαββατοκύριακο.

Κάποιοι θέλουν να επιστρέψουν στη δουλειά τους γιατί δεν πληρούν τις προϋποθέσεις για ανεργία και ξεμένουν από λεφτά. Άλλοι θέλουν να σκοτώσουν αυτούς που σπάνε την καραντίνα.

Μερικοί είναι σπίτι και αφιερώνουν 2-3 ώρες / ημέρα βοηθώντας το παιδί τους με online εκπαίδευση, ενώ άλλοι αφιερώνουν 2-3 ώρες / ημέρα για να εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους πάνω από μια 10-12 ωρη εργάσιμη ημέρα.

Κάποιοι έχουν βιώσει τον παραλίγο θάνατο  από τον ιό, κάποιοι έχουν ήδη χάσει κάποιον από αυτόν και κάποιοι δεν είναι σίγουροι αν οι αγαπημένοι τους θα τα καταφέρουν. Άλλοι δεν πιστεύουν ότι είναι μεγάλη υπόθεση.

Κάποιοι έχουν πίστη στον Θεό και περιμένουν θαύματα κατά τη διάρκεια αυτού του 2020. Άλλοι λένε ότι τα χειρότερα δεν έχουν έρθει ακόμα.

Λοιπόν, φίλοι μου, δεν είμαστε στην ίδια βάρκα. Διανύουμε μια περίοδο όπου οι αντιλήψεις και οι ανάγκες μας είναι εντελώς διαφορετικές.

Ο καθένας μας θα αναδυθεί, με τον τρόπο του, από αυτή την καταιγίδα. Είναι πολύ σημαντικό να δούμε πέρα από αυτά που φαίνονται με την πρώτη ματιά. Όχι μόνο κοιτάζοντας, πραγματικά βλέπω.

Είμαστε όλοι σε διαφορετικά πλοία κατά τη διάρκεια αυτής της καταιγίδας βιώνοντας ένα πολύ διαφορετικό ταξίδι.

Συνειδητοποίησέ το και να είσαι ευγενικός. Το ξέρω.

Άγνωστος συγγραφέας

Από την ανακοίνωση των μέτρων το πιο σοκαριστικό που μάθαμε είναι η πλήρης απαξίωση του Πολιτισμού. Με εξαίρεση το άνοιγμα των αρχαιολογικών χώρων, των βιβλιοπωλείων και των θερινών σινεμά αυτό το καλοκαίρι δεν θα δούμε καμία θεατρική παράσταση, δεν θα πάμε σε καμία συναυλία, δεν θα παρακολουθήσουμε τίποτα που να έχει σχέση με την τέχνη και τον πολιτισμό. Όλες αυτές τις μέρες της καραντίνας οι άνθρωποι του πολιτισμού ήταν εδώ, δίπλα μας. Μας πρόσφεραν απλόχερα τη δουλειά τους. Παραστάσεις, ταινίες, συναυλίες, ανοιχτές συζητήσεις, σεμινάρια, εκπαιδευτικές δράσεις, βιβλία, εικαστικά. Μια κίνηση μοναδικής αλληλεγγύης με σκοπό να γίνει πιο δημιουργικός και αξιοπρεπής ο χρόνος του μένουμε σπίτι. Ωστόσο το Υπουργείο Πολιτισμού αδιαφόρησε για αυτούς τους ανθρώπους. Δεν τους συμπεριέλαβε στα έκτακτα επιδόματα των 800 ευρώ και μέχρι στιγμής δεν έχει ανακοινώσει καμία σοβαρή και οργανωμένη πολιτική στήριξης για τους ανθρώπους της τέχνής πέρα από κάποιο ασαφές και ελλειπές πλάνο – μοιρασιά ολίγων χρημάτων που και πάλι δεν τους συμπεριέλαβε όλους αλλα λίγους.

Read more at: https://parallaximag.gr/parallax-view/monospou-apousiaze-chthes-itan-politismos