Σελίδα από το βιβλίο των εγκλημάτων του αβά Μισέλ Φουρμόν, ενός τέρατος, που εξαφάνισε στην κυριολεξία από την Ελλάδα αρχαιολογικούς θησαυρούς ανεκτίμητης αξίας.Όσοι γνωρίζουν Γαλλικά, θα βεβαιώσουν ότι το περιεχόμενό της συμφωνεί απολύτως με όσα ανατριχιαστικά αποκαλύπτονται για τα αναίσχυντα έργα ενός φανατικού Ταλιμπάν της "πολιτισμένης" Δύσης.
H ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΜΝΗΜΕΙΩΝ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Η απίστευτη περίπτωση του αβά Μισέλ Φουρμόν, Γάλλου δήθεν ελληνολάτρη,
συστηματικού όμως καταστροφέα ιστορικών αρχαίων ελληνικών πόλεων ,
τις οποίες εκθεμελίωσε και εξαφάνισε κυριολεκτικά από προσώπου γης.
Βάθρο με ονόματα Λακεδαιμονίων . Το μνημείο σχεδιάστηκε , τα ονάματα διασώθηκαν , το μνημείο όμως καταστράφηκε από τον δαιμόνιο αβά Φουρμόν.
Η λεηλασία της κληρονομιάς του αρχαίου ελληνικού κόσμου άρχισε την εποχή της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας , συνεχίστηκε με την άνοδο του χριστιανισμού και την εδραίωση της Βυζαντινής Αυτικρατορίας και ολοκληρώθηκε στα χρόνια της παρακμής του Βυζαντίου και τα χρόνια της Τουρκοκρατίας . Περίλαμπροι ναοί, επιβλητικά οικοδομήματα και μνημεία λεηλατήθηκαν ή καταστράφηκαν , υπέροχα αγάλματα κλάπηκαν ή έγιναν σκόνη από τη μανία των φανατικών χριστιανών και μουσουλμάνων . Ρωμαίοι, Φράγκοι, διάφοροι επιδρομείς από το βορρά, σταυροφόροι άφησαν το βάρβαρο αποτύπωμά τους απ΄όπου πέρασαν σε κάθε περιοχή της Ελλάδας που είχε αρχαία μνημεία. Πασίγνωστη είναι η εγκληματική συμπεριφορά του Ενετού στρατηγού Μοροζίνι καθώς και του Σκωτσέζου Λόρδου Έλγιν.στην Ακρόπολη των Αθηνών.
Τρομακτική ήταν η συμπεριφορά των κατά κύματα επισκεπτόμενων των ελλαδικό χώρο αδίστακτων τυχοδιωκτών , ρομαντικών περιηγητών και απεσταλμένων διαφόρων μουσείων, πανεπιστημιακών ιδρυμάτων , ευγενών , συλλεκτών ή εμπόρων τέχνης και βασιλιάδων της Ευρώπης, που ήλθαν στην Ελλάδα στους χρόνους ης τουρκοκρατίας, για να σαρώσουν τα πάντα , αγάλματα, ανάγλυφα , επιγραφές, νομίσματα, χειρόγραφα , κτερίσματα κ.α.
Ανάμεσα σ΄όλους αυτούς ξεχωρίζει για την ασυνειδησία και τον παρανοϊκό καταστροφικό ζήλο του ο αβάς Michel Fourmont (1690/1746), απεσταλμένος το 1828 του βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκου IE
και του κόμη Maurepas 
στην Κωνσταντινούπολη και στην Ελλάδα, με αποστολή να ανακαλύψει βυζαντινά χειρόγραφα σε ελληνικά μοναστήρια. Εφοδιασμένος με φιρμάνι του Σουλτάνου Αχμέτ Γ’,
ο Fourmont επισκέπτεται αρχαιολογικούς χώρους σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας , πρώτα στην Αττική (Αθήνα,
Σαλαμίνα, Μέγαρα) και μετά στην Πελοπόννησο. Ψάχνει παντού χειρόγραφα (κυρίως σε μοναστήρια) , όμως δε βρίσκει τίποτε και γράφει επιστολή στον "εργοδότη" του κόμη Maurepas : Από τη στιγμή που πάτησα το πόδι μου στο Μοριά [....], έχω επισκεφτεί όλα τα μοναστήρια του Αργολίδας, της Σικυώνας , της Αχαΐας, της Αρκαδίας, της Μεσσηνίας και μερικά από την Ηλεία και την Τσακωνιά. Σε περισσότερα από εξήντα μοναστήρια, Κυριέ μου και περισσότερα από 150 μετόχια , δεν έχω βρει ούτε ένα βιβλίο που να αξίζει να μπει στη Βασιλική Βιβλιοθήκη.
Η παντελής έλλειψη χειρογράφων τον στρέφει στην αναζήτηση εγχάρακτων επιγραφών, τις οποίες αναζητεί παντού. Η τακτική του αποτελεί μνημείο βαρβαρότητας .Προσελάμβανε εργάτες για να ...διαλύσουν οποιαδήποτε δομή θα μπορούσε να περιέχει αρχαίες πέτρες με γράμματα πάνω τους. Ο Fourmont , σε μια επιστολή προς τον Ζαν Πολ Μπινιόν ,
με ημερομηνία 20 Απριλίου 1730, ο Fourmont έγραψε:
«Εισέδυσα στη Μάνη. Βρίσκομαι σε έναν φοβερό τόπο, στην περίφημη Μάνη. Κακός λαός και είμαι ευτυχής που γλίτωσα. Έφυγα από την βάρβαρη πατρίδα τους χωρίς να αποκομίσω τίποτα αξιόλογο, τίποτα για να βγουν τουλάχιστον τα έξοδά μου. Για να ξεσπάσω, για να εκδικηθώ αυτό το σκυλολόι, ρίχτηκα πάνω στην αρχαία Σπάρτη. Δεν ήθελα να μείνει τίποτα από την πόλη που έκτισαν οι πρόγονοί τους. Την έσβησα, την ανασκάλεψα, την ξεθεμελίωσα, δεν έμεινε λίθος επί λίθου.Την ισοπέδωσα λοιπόν με κάθε επισημότητα. Και αυτό προκάλεσε το θαυμασμό των Τούρκων, ενώ οι Έλληνες λύσσαξαν και οι Εβραίοι έμειναν κατάπληκτοι. Είμαι ήσυχος,πολύ περισσότερο , γιατί απέκτησα από το ταξίδι μου πράγματα ικανά να βοηθήσουν και να θαμπώσουν όλους τους σοφούς.»
Δίφυλλο με τοπογραφία των καταλοίπων της αρχαίας Σπάρτης και σημειώσεις για το περιεχόμενό τους.
[..................................]
«Εδώ και έξι εβδομάδες ασχολούμαι με την ολοκληρωτική καταστροφή της Σπάρτης! Γκρεμίζοντας τα τείχη, τους ναούς της, μην αφήνοντας πέτρα στην πέτρα θα κάνω και την τοποθεσία της άγνωστη στο μέλλον, για να την ξανακάνω εγώ γνωστή. Έτσι θα δοξάσω το ταξίδι μου. Δεν είναι αυτό κάτι;»
Αποτύπωση αγάλματος δαφνοστεφανωμένου νέου.
[ .............]
«Η Σπάρτη είναι η πέμπτη πόλη που κάτεσκαψα. Δεν θέλω να αφήσω λίθο επί λίθου. Δεν ξέρω αν υπάρχει στον κόσμο πράγμα ικανό να δοξάσει μια αποστολή περισσότερο από το να σκορπίσεις στους ανέμους τη στάχτη του Αγησιλάου, από το ανακαλύψεις τα ονόματα των εφόρων, των γυμνασιαρχών, αγορανόμων, φιλοσόφων, γιατρών, ποιητών, ρητόρων, διάσημων γυναικών, ψηφίσματα της Γερουσίας, τους νόμους του Λυκούργου. Ασχολούμαι τώρα με την καταστροφή των βαθύτερων θεμελίων του ναού του Αμυκλαίου Απόλλωνα. Θα κατέστρεφα και άλλους αρχαίους τόπους το ίδιο εύκολα, αν με άφηναν. Τον πύργο τον γκρέμισα ολοκληρωτικά.»
Ο τέλειος φόνος: τα κατάλοιπα του ιερού της Αθηνάς Χαλκιοίκου, του μακροβιότερου και πιο σημαντικού ιερού που μαρτυρείται στην περιοχή της ακρόπολης και της αγοράς της αρχαίας Σπάρτης.
[.........................]
Σχέδιο του Φουρμόν με το ενεπίγραφο βάθρο μνημείου της αρχαίας Σπάρτης , το οποίο ο βάρβαρος κατέστρεψε εν πλήρει συνειδήσει , αντιγράφοντας μόνο την επιγραφή του.
«Επί ένα μήνα και πλέον , αν και άρρωστος, εργάζομαι με 30, 40 και 60 εργάτες που εκθεμελιώνουν, καταστρέφουν, εξαφανίζουν την πόλη της Σπάρτης. Μου απομένουν 4 μόνο πύργοι για το καταφέρω. Έχω πληρώσει 1.200 ημερομίσθια για το γκρέμισμα των μνημείων και των κτιρίων που σώζονταν ακόμη… Προς το παρόν ασχολούμαι με την καταστροφή των τελευταίων αρχαιοτήτων της Σπάρτης. Καταλαβαίνετε τι χαρά δοκιμάζω(!).
Αλλά να η Μαντινεία, η Στυμφαλία, η Τεγέα και ιδιαίτερα η Νεμέα και η Ολυμπία αξίζουν την εκ βάθους εκθεμελίωση. Έκανα πολλές πορείες αναζητώντας αρχαίες πόλεις αυτής της χώρας και έχω καταστρέψει μερικές. Ανάμεσα τους η Τροιζήνα, η Ερμιόνη, η Τύρινθα , η μισή ακρόπολη του Άργους, τη Φλιασία, ο Φενεός…»
[..............]
« Στην Τροιζήνα γκρέμισα ό,τι απέμεινε από τα οχυρά και τους ναούς της.Από τους περιηγητές που προηγήθηκαν δεν θυμάμαι να τόλμησε κανείς να κατεδαφίσει πύργους και άλλα μεγάλα κτίρια. Εγώ δεν μοιάζω με αυτούς που τρέχουν από πόλη σε πόλη για ιδούν. Πρέπει να παίρνω χρήσιμα πράγματα»
Αν δεν είχε ανακληθεί στη Γαλλία , το 1832, το τέρας αυτό ασφαλώς θα είχε εξαφανίσει και την Ολυμπία, που την επίσκεψή της μάλιστα είχε προγραμματίσει.
Περιηγητές που επισκέφθηκαν αργότερα την Ελλάδα τρομοκρατήθηκαν με τις εικόνες τον βίαια κατεστραμμένων μνημείων και τις περιγραφές του Fourmont για τα αρχαία μνημεία που διέλυσε.
Η ετυμηγορία του ζωγράφου περιηγητή Έντουαρντ Ντόντγουελ
για τον Γάλλο καταστροφέα είναι ακριβής: "Η μεγάλη
φιλοδοξία του και η ελλιπής μόρφωσή του , μαζί με την αδιαφορία του για τα μνημεία της
αρχαιότητας τον ώθησαν να καταστρέψει μερικά από τα πιο αξιοσέβαστα και
ενδιαφέροντα αρχεία της αρχαίας ιστορίας".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου