Η
κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου θα συμπεριλαμβάνεται στο
πρώτο νομοσχέδιο που
θα φέρει προς ψήφιση η νέα κυβέρνηση, σύμφωνα με τις δηλώσεις του
πρωθυπουργού, του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη. Άλλωστε επρόκειτο για μια
δέσμευση που υπερτονίστηκε κατά την διάρκεια της προεκλογικής
εκστρατείας του κυβερνώντος πλέον κόμματος. «Το πανεπιστημιακό άσυλο θα
καταργηθεί άμεσα, διαβεβαίωσε και η νέα
υπουργός Παιδείας, η κ. Νίκη Κεραμέως,υπογραμμίζοντας παράλληλα πως: «η πολιτεία
οφείλει να διασφαλίζει το κατάλληλο ακαδημαϊκό περιβάλλον για την
αναβάθμιση του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου, σε συνθήκες αξιοπρέπειας
και ελευθερίας. Για να επιτευχθεί αυτό, οι δημόσιες αρχές θα πρέπει να
είναι σε θέση να επεμβαίνουν στον χώρο του πανεπιστημίου για
κάθε αξιόποινη πράξη. Όπως συμβαίνει, άλλωστε, και σε κάθε δημόσιο χώρο».
Ωστόσο
η συζήτηση αυτή, η οποία διαρκεί χρόνια, έχει διχάσει στο παρελθόν την
ελληνική κοινωνία. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι
πρόκειται για ένα σύνθετο πρόβλημα με προεκτάσεις όχι μόνο στην Ανώτατη
Εκπαίδευση, αλλά ευρύτερες και το οποίο συνδέεται με την ποιότητα της
Δημοκρατίας.
Το μέγα ερώτημα, είναι εάν ο διχασμός για το
πανεπιστημιακό άσυλο μπορεί να αποτελέσει οριστικά παρελθόν και εάν
ωρίμασαν πράγματι οι συνθήκες και η κοινωνία για αυτή την ιστορική
αλλαγή.
Η
HuffPost Greece,χωρίς
ταμπού, δίνει βήμα σε ακαδημαϊκούς, πολιτικούς και διανοούμενους,
προκειμένου να διεξαχθεί ένας δημόσιος διάλογος. Ακόμα και αν αυτός
είναι έντονος, μπορεί και αιρετικός, ευελπιστούμε ότι δεν θα διεξαχθεί
με όρους στείρας αντιπαράθεσης, αλλά θα εξελιχθεί σε μία εποικοδομητική
συζήτηση προς όφελος της κοινωνίας και της δημοκρατίας.
Η αρχή γίνεται με τους Γιάννη Πανούση, τ. Αναπληρωτή υπουργό Εσωτερικών και καθηγητή Εγκληματολογίας του Παν/μιου Αθηνών, Νίκο Μαρκάτο, τ. Πρύτανη του ΕΜΠ και Ομότιμο Καθηγητή του ίδιου ιδρύματος, Αχιλλέα Ζαπράνη, Πρύτανη του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Μάνο Στεφανίδη, συγγραφέα, κριτικό τέχνης και αναπληρωτή καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών και την
Σώτη Τριανταφύλλου, ιστορικό και συγγραφέα.
Πιο ειδικά:
Γιάννης Πανούσης - «Οι ασυλοποιημένοι».
«“Ο νόμος είναι το άσυλο όλων τωνπολιτών’’.
Βέβαια όταν, όπως δυστυχώς συμβαίνει στη χώρα μας, πολλοί αρνούνται να
δεχτούν ότι πρέπει να υπακούουμε στους νόμους, καμία διάταξη περί ασύλου
δεν μπορεί και δεν πρόκειται να σταματήσει την ανομία...» Διαβάστε το άρθρο εδώ
Αχιλλέας Ζαπράνης - «Πανεπιστημιακό άσυλο: Ένα παράδοξο της νεοελληνικής πραγματικότητας»
«Το νομοθετημένο πανεπιστημιακό άσυλο, που ισχύει μόνον στην Ελλάδα και πουθενά αλλού, όχι μόνο δεν προστατεύει την συνταγματικά κατοχυρωμένη ακαδημαϊκή ελευθερία αλλά δίνει
την δυνατότητα σε οργανωμένες μειοψηφίες να παρακωλύουν την διοικητική
και εκπαιδευτική διαδικασία και επιστημονική έρευνα...» Διαβάστε το
άρθρο εδώ
Νίκος Μαρκάτος - Το Πανεπιστημιακό Άσυλο: Πρόβλημα ή Πρόσχημα;
«Σε
μια περίοδο που η επίθεση στην παιδεία γιγαντώνεται στο τόπο μας (βλ.
νόμο Γαβρόγλου), που τα δικαιώματα και οι δημοκρατικές ελευθερίες
καταπατούνται παγκοσμίως, η ενδεχόμενη “άνοιξη” του φοιτητικού,
μαθητικού και εργατικού κινήματος έχει αρχίσει να φαντάζει εξαιρετικά
επικίνδυνη απέναντι στα σχέδια του Συστήματος. Σ΄ αυτό το
πολιτικό σκηνικό επανήλθε πάλι στο προσκήνιο η συζήτηση για την
κατάργηση του Ασύλου, και μάλιστα με το ζήτημα της καταστολής να λείπει
από το δημόσιο διάλογο και τη θέση του να έχει πάρει η
εγκληματικότητα...» Διαβάστε το άρθρο εδώ
Σώτη Τριανταφύλλου - «Ο φασίστας μέσα τους»
«...Η κατάχρηση του ασύλου, η περί ασύλου απάτη, οδήγησε στη σημερινή αποδοχή και ενίσχυση της συμπεριφοράς όχλου
που αρχίζει από την πλήρη απουσία σεβασμού στον δημόσιο χώρο
(καταστροφές, βανδαλισμό, βρομιά) και καταλήγει στον εκφοβισμό προσώπων
και στη βία εναντίον τους· σε μια εκδοχή της αριστερής τρομοκρατίας, η
οποία, ειδικά στην Ελλάδα, θεωρείται νόμιμος ακτιβισμός...» Διαβάστε το άρθρο εδώ
Μάνος Στεφανίδης - «Άσυλο, τιμωρία και μωρία»
«Σήμερα,
50 χρόνια μετά από την ζοφερή περίοδο της δικτατορίας, το να συζητούμε
ακόμα για το άσυλο, απλώς αποδεικνύει πόσο λίγο αφουγκραζόμαστε τις
πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας, τις πραγματικές ανάγκες της
νεολαίας και βέβαια τις πραγματικές ανάγκες ενός σύγχρονου,
προσαρμοσμένου στις διεθνείς, απαιτητικές συνθήκες
Πανεπιστημίου...Προσωπικά ελπίζω και εύχομαι το θέμα του ασύλου να μην χρησιμοποιηθεί ως άλλοθι και από την νυν κυβέρνηση
ώστε να μην αντιμετωπιστούν οι κατεπείγουσες εκκρεμότητες των ανώτατων
πνευματικών μας ιδρυμάτων, τα οποία πάσχουν από υποχρηματοδότηση και
υποστελέχωση...» Διαβάστε το άρθρο εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου