ΑΓΩΝΙΑ
Εβλέπαμ΄έν΄ανάγλυφο,
στο μάρμαρο γλυμμένο,
αρχαίο επιτύμβιο,
καλά διατηρημένο.
Παρίσταν΄ένα λέοντα,
που άγριος ωρμούσε
κι ένα λεπτό, περίτρομο
ελάφι κυνηγούσε.
Δυο πιθαμές εχώριζαν
το ελάφι απ΄το λιοντάρι,
που είχες την εντύπωση
πως ξάφνου θα σαλτάρει.
Σαλτάροντας, θα το ΄φθανε
το ελάφι το καημένο,
που σε λιγάκι θα ΄τανε
νεκρό και σπαραγμένο.
Μα το μοιραίο πήδημα
δεν πρόκειται να γίνει
γιατ΄η σκηνή στο ανάγλυφο
ασάλευτη θα μείνει.
-Ναι, μού ΄πε ο φιλόσοφος
που ήμασταν μαζί,
το ελάφι στο ανάγλυφο
αιώνια θα ζει.
«Ο λέοντας δεν πρόκειται
να το κατασπαράξει,
γιατ΄η σκηνή στο μάρμαρο
δεν πρόκειται ν΄αλλάξει.
«Μα το ελάφι, κοίταξε,
πόση έχει αγωνία,
κι αυτή, για συλλογίσου το,
θα μείνει αιωνία.
«Να το δραματικότερο...
Δεν ξέρω αν μ΄εννοείς.
Στην αγωνία βρίσκεται
το δράμα της ζωής...
Aσημάκης Γιαλαμάς*, Έμμετρα, Εκδόσεις Δωδώνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου