Κρατάει το πιστολάκι σαν να 'ναι τρίαινα, στη θάλασσα της κόμης σηκώνει κύματα

Το κομμωτριάκι 

Στίχοι: Θ. Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θ. Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Μάρθα Φριντζήλα

Στα κομμωτήρια μέσα - τα νέα ιερά -
ιέρειες χτενίζουν και βάφουν τα μαλλιά.
Στο τέλος τα κομμένα, τα λόγια κι οι χρησμοί
σκουπίζονται και πέφτουν στου χρόνου τη σχισμή.

- Κι ένα κομμωτριάκι με βλέμμα απλανές θέλει να
κατακτήσει του κόσμου τις χαρές.

Κρατάει το πιστολάκι σαν να 'ναι τρίαινα,
στη θάλασσα της κόμης σηκώνει κύματα.
Κι ο νους της ταξιδεύει, απλώνει τα πανιά.
Άγιε Νικόλα βόηθα να πέσει μαλακά.

- Ένα κομμωτριάκι με βλέμμα απλανές βγήκε να
κατακτήσει του κόσμου τις χαρές.