Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΓΕΛΗΣ
http://tvxs.gr
Εσύ με ποιον είσαι; Δεν υπάρχει “δεν ξέρω” ούτε “δεν μπορώ να απαντήσω με δυο λέξεις”. Γιατί τότε είσαι εκτός τόπου και χρόνου, σε ένα περιθώριο αποκλίσεων και ύποπτης αμηχανίας.Υπάρχει κάτι που συνδέει όσα συμβαίνουν στη Μόρια της Λέσβου με το πολιτικοοικονομικοδικαστικομιντιακό θρίλερ που ακολούθησε το διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές συχνότητες: Πολλοί βγάζουν το συμπέρασμά τους ανάλογα με την όχθη στην οποία βρίσκονται από πριν. Η άποψη προηγείται των γεγονότων και δεν επηρεάζεται από την εξέλιξή τους. Η πραγματικότητα είναι μόνο η αφορμή για την εκτόνωση μιας εσωτερικής έντασης που προϋπάρχει και μολύνει ολόκληρη την ύπαρξη.
Αν “κατανοείς” τους γονείς στο Ωραιόκαστρο και τη Φιλιππιάδα που προσπαθούν να αποκλείσουν τα προσφυγόπουλα από τα σχολεία των παιδιών τους, τότε δικαιώνεσαι μέσα από τις φλόγες της Λέσβου. Γιατί τα έλεγες εσύ, ότι σε κακό θα μας βγει ο εγκλωβισμός εδώ τόσων ξένων. Βλέπεις και την Μέρκελ που κάνει πίσω μετά την ήττα του κόμματός της στο Βερολίνο στρίβοντας δεξιότερα και ξαναδικαιώνεσαι. Αν, αντίθετα, υπερασπίζεσαι τα ανθρώπινα δικαιώματα, τότε ζητάς καλύτερη και αποτελεσματικότερη διαχείριση του προσφυγικού, θέλεις απαντήσεις για όσα είπε παραιτούμενος ο γγ υποδοχής προσφύγων Οδ. Βουδούρης (ελλείμματα σχεδιασμού, καθυστερήσεις, υπερκοστολογήσεις κοκ), περιμένεις ουσιαστικό διάλογο σε επίπεδο τοπικών κοινωνιών και πρωτοβουλίες στήριξης από την πολιτεία, αγωνιάς για καλύτερο επιμερισμό στην επικράτεια και για πολιτικές ενσωμάτωσης που δεν υπάρχουν.
Αν πιστεύεις ότι έπρεπε να μπει τέλος στο καθεστώς ανομίας που επικρατούσε στο τηλεοπτικό τοπίο για 27 χρόνια και ότι σωστά έγινε ο διαγωνισμός για τις τηλεοπτικές συχνότες αλλά έγινε με μια προβληματική διαδικασία και σοβαρά λάθη, τότε περιμένεις να βγει άκρη με τα τρύπια πόθεν έσχες και τα χαριστικά δάνεια, καταλαβαίνεις ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά, όλο αυτό δεν μοιάζει με πάταξη της διαπλοκής και της ασύδοτης ολιγαρχίας, αλλά δεν θέλεις επιστροφή στο status quo ante. Θέλεις την εφαρμογή του νόμου, χωρίς πολλά λόγια και χωρίς μάχες στα τηλεπαράθυρα, όχι άλλη υστερία, όχι άλλη τοξική φασαρία. Αν πάλι δεν ήθελες κανένα διαγωνισμό αλλά την απρόσκοπτη συνέχιση της προηγούμενης κατάστασης, τότε είσαι σαν τον πρώτο τηλεθεατή της πυρκαγιάς στον καταυλισμό της Μόριας: Δικαιώνεσαι, στάζεις εκδικητικότητα και διψάς για παραδειγματικές τιμωρίες και για χορό πάνω σε πτώματα.
Είναι η ώρα της αγέλης. Αγρια ένστικτα, ουρλιαχτά, ασυγκράτητη ορμή, ξεσκίσματα. Αν είσαι μέσα, θρέφεσαι με το φανατισμό σου και το κακό του άλλου. Αν είσαι έξω, υποφέρεις από τη φασαρία, τη βία και την ακινησία. Ναι, την ακινησία, γιατί όλη αυτή η ταραχή, τα πάνω-κάτω, οι σεισμοί και οι καταποντισμοί, δεν οδηγούν παρά στα ίδια - εκεί απ όπου ξεκινήσαμε τη νεότερη διαδρομή μας προς τη χρεοκοπία, την αποτυχία, το διχασμό.
Εσύ με ποιον είσαι; Δεν υπάρχει “δεν ξέρω” ούτε “δεν μπορώ να απαντήσω με δυο λέξεις”. Γιατί τότε είσαι εκτός τόπου και χρόνου, σε ένα περιθώριο αποκλίσεων και ύποπτης αμηχανίας.Υπάρχει κάτι που συνδέει όσα συμβαίνουν στη Μόρια της Λέσβου με το πολιτικοοικονομικοδικαστικομιντιακό θρίλερ που ακολούθησε το διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές συχνότητες: Πολλοί βγάζουν το συμπέρασμά τους ανάλογα με την όχθη στην οποία βρίσκονται από πριν. Η άποψη προηγείται των γεγονότων και δεν επηρεάζεται από την εξέλιξή τους. Η πραγματικότητα είναι μόνο η αφορμή για την εκτόνωση μιας εσωτερικής έντασης που προϋπάρχει και μολύνει ολόκληρη την ύπαρξη.
Αν “κατανοείς” τους γονείς στο Ωραιόκαστρο και τη Φιλιππιάδα που προσπαθούν να αποκλείσουν τα προσφυγόπουλα από τα σχολεία των παιδιών τους, τότε δικαιώνεσαι μέσα από τις φλόγες της Λέσβου. Γιατί τα έλεγες εσύ, ότι σε κακό θα μας βγει ο εγκλωβισμός εδώ τόσων ξένων. Βλέπεις και την Μέρκελ που κάνει πίσω μετά την ήττα του κόμματός της στο Βερολίνο στρίβοντας δεξιότερα και ξαναδικαιώνεσαι. Αν, αντίθετα, υπερασπίζεσαι τα ανθρώπινα δικαιώματα, τότε ζητάς καλύτερη και αποτελεσματικότερη διαχείριση του προσφυγικού, θέλεις απαντήσεις για όσα είπε παραιτούμενος ο γγ υποδοχής προσφύγων Οδ. Βουδούρης (ελλείμματα σχεδιασμού, καθυστερήσεις, υπερκοστολογήσεις κοκ), περιμένεις ουσιαστικό διάλογο σε επίπεδο τοπικών κοινωνιών και πρωτοβουλίες στήριξης από την πολιτεία, αγωνιάς για καλύτερο επιμερισμό στην επικράτεια και για πολιτικές ενσωμάτωσης που δεν υπάρχουν.
Αν πιστεύεις ότι έπρεπε να μπει τέλος στο καθεστώς ανομίας που επικρατούσε στο τηλεοπτικό τοπίο για 27 χρόνια και ότι σωστά έγινε ο διαγωνισμός για τις τηλεοπτικές συχνότες αλλά έγινε με μια προβληματική διαδικασία και σοβαρά λάθη, τότε περιμένεις να βγει άκρη με τα τρύπια πόθεν έσχες και τα χαριστικά δάνεια, καταλαβαίνεις ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά, όλο αυτό δεν μοιάζει με πάταξη της διαπλοκής και της ασύδοτης ολιγαρχίας, αλλά δεν θέλεις επιστροφή στο status quo ante. Θέλεις την εφαρμογή του νόμου, χωρίς πολλά λόγια και χωρίς μάχες στα τηλεπαράθυρα, όχι άλλη υστερία, όχι άλλη τοξική φασαρία. Αν πάλι δεν ήθελες κανένα διαγωνισμό αλλά την απρόσκοπτη συνέχιση της προηγούμενης κατάστασης, τότε είσαι σαν τον πρώτο τηλεθεατή της πυρκαγιάς στον καταυλισμό της Μόριας: Δικαιώνεσαι, στάζεις εκδικητικότητα και διψάς για παραδειγματικές τιμωρίες και για χορό πάνω σε πτώματα.
Είναι η ώρα της αγέλης. Αγρια ένστικτα, ουρλιαχτά, ασυγκράτητη ορμή, ξεσκίσματα. Αν είσαι μέσα, θρέφεσαι με το φανατισμό σου και το κακό του άλλου. Αν είσαι έξω, υποφέρεις από τη φασαρία, τη βία και την ακινησία. Ναι, την ακινησία, γιατί όλη αυτή η ταραχή, τα πάνω-κάτω, οι σεισμοί και οι καταποντισμοί, δεν οδηγούν παρά στα ίδια - εκεί απ όπου ξεκινήσαμε τη νεότερη διαδρομή μας προς τη χρεοκοπία, την αποτυχία, το διχασμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου