Η κατοχή, η δικτατορία και ο αρχιεπίσκοπος
Παπαδόπουλος, Παττακός και
Μακαρέζος με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και τους στενούς συνεργάτες του
Ανθιμο (Ρούσσα) και Χριστόδουλο (Παρασκευαΐδη)
Δεν θα ’πρεπε να μας ξαφνιάσει το γεγονός ότι ο αρχιεπίσκοπος αποφάσισε να κηρύξει προσωπικό πόλεμο στον υπουργό Παιδείας. Ο κ. Ιερώνυμος ακολουθεί πιστά τη γνωστή τακτική των προκατόχων του, σύμφωνα με την οποία, όταν οι κυβερνήσεις έθιγαν τον σκληρό πυρήνα της εκκλησιαστικής εξουσίας σε οικονομικά ή πολιτικά ζητήματα, η Ιεραρχία ξεσηκωνόταν και μετέθετε το ζήτημα στον χώρο της «πίστης» ή της «παράδοσης». Μιλά πλέον ο «Θεός» απ’ τη μια μεριά και ο «Σατανάς» από την άλλη.
Μόνο που έτσι ο δρόμος στρώνεται για τους φονταμενταλιστές, με τους οποίους μέχρι τώρα απέφευγε να ταυτιστεί οαρχιεπίσκοπος. Πρώτος τον Μάιο ο Μητροπολίτης Αμβρόσιος ζητούσε να «σαπίσει και να ξεραθεί» το χέρι του κ. Φίλη, ενώ η καθηγήτρια Μαντουβάλου ευχόταν προχτές «να τον τρελάνει ο Θεός», από τη ραδιοσυχνότητα που διαθέτει ακόμα ο άλλος πιστός χριστιανός, ο Γιώργος Καρατζαφέρης.
Ο κ. Ιερώνυμος πιάστηκε από μια φράση του υπουργού Παιδείας, ο οποίος τόλμησε να ξεστομίσει το αυτονόητο, ότι δηλαδή δεν τιμά την Εκκλησία ο ρόλος επιφανών στελεχών της σε δυο σκοτεινές περιόδους της ελληνικής Ιστορίας, την κατοχή και τη δικτατορία. Φρονίμως ποιών, ο κ. Ιερώνυμος απέφυγε στην πρώτη του επιστολή κάθε αναφορά στη δικτατορία, εφόσον είναι ακόμα νωπές οι μνήμες από αυτή την περίοδο.
Δωσιλογισμός και Εκκλησία
Χωρίς τους δύο ΕΑΜίτες μητροπολίτες, η συνεισφορά της Εκκλησίας στην αντίσταση περιορίζεται στον κατώτερο κλήρο, με πιο εμβληματική την περίπτωση του αρχιμανδρίτη Γερμανού Δημάκου, συμπολεμιστή του Αρη Βελουχιώτη με το ψευδώνυμο παπα-Ανυπόμονος. Αντίθετα, για τους μητροπολίτες χρειάστηκε ακόμη και ειδικός αναγκαστικός νόμος για να μην το σκάσουν από τις επαρχίες τους, όταν άρχισε να διαφαίνεται η ήττα.Υπάρχει βέβαια ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος, ο οποίος αρνήθηκε να μετάσχει στην παράδοση της Αθήνας στους κατακτητές και να ορκίσει την πρώτη δωσιλογική κυβέρνηση του Γεωργίου Τσολάκογλου. Αλλά αυτός απομακρύνθηκε αμέσως και τοποθετήθηκε στον αρχιεπισκοπικό θρόνο ο εκλεκτός των Γερμανών Δαμασκηνός. Η εκλογή του ενθουσίασε τόσο τους γερμανόφιλους, ώστε τηλεγράφησαν την επιτυχία τους στον ίδιο τον Χίτλερ.
Οσο για τους λοιπούς μητροπολίτες, περισσεύουν οι εκδηλώσεις νομιμοφροσύνης προς τους κατακτητές. Ο μητροπολίτης Πατάρων Μελέτιος, ως επίτιμος πρόεδρος μιας «Κεντρικής Επιτροπής Λαού Αλεξανδρουπόλεως», έσπευσε ήδη από τις 10/4/1941 να απευθύνει «προς την Αυτού Εξοχότητα τον Φύρερ του Γερμανικού Ράιχ, Κύριον Κύριον Αδόλφον Χίτλερ, τας ολοψύχους ευχαριστίας και την εις το διηνεκές αναλλοίωτον ευγνωμοσύνην» του ποιμνίου του «διά την άκραν ευγένειαν και τον ιπποτισμόν τον οποίον επεδείξαντο απέναντί του τα ηρωικά στρατεύματα της κατοχής». Εχουν διασωθεί και οι ομιλίες τεσσάρων ιεραρχών της Βόρειας Ελλάδας κατά την περιφορά της προπαγανδιστικής έκθεσης των ναζί «ο σοβιετικός παράδεισος».
Ολοι οι μητροπολίτες είχαν ένα καλό λόγο για τους χουντικούς.
* Ολόκληρο το αφιέρωμα στην «Εφημερίδα των Συντακτών» ΕΔΩ=>Η κατοχή, η δικτατορία και ο αρχιεπίσκοπος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου