Σάββατο, Φεβρουαρίου 02, 2013

TO ΠΡΟΠΑΤΟΡΙΚΟΝ ΑΜΑΡΤΗΜΑ




Της Εύας πάντες ανυμνείτε
τον πρώτον διακορευτήν!
Αγνήν ο Πλάστης και αθώαν,
ολβίαν (=ευτυχισμένη)  έπλασεν αυτήν,

μ’ αθάνατον το μάγον κάλλος,
του Παραδείσου στολισμόν,
χωρίς ερώτων συγκινήσεις,
χωρίς σαρκίου πειρασμόν...

Αλλ’ ο παρθενοπίπης (= ο παρατηρών παρθένους) Όφις,
αντίθετον τελών σκοπόν,
τον απηγορευμένον αίφνης
την γλυκοτάισε καρπόν!

Εύα και Αδάμ αμάν
Ζήτ’ ο όφις Αχριμάν! (=κακό πνεύμα)


                Στέφανος Ξένος (1821-1894), «Οι Χρυσοκάνθαροι και η Οικουμενική Σύνοδος των Διαβόλων της Ελλάδος και Τουρκίας εν Αθήναις» , ΣΤ´ δ´. Αθήναι, 1887. 65.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: