"Οι σχετικά πρόσφατες, συστηματικές και εμφανών προθέσεων πράξεις του κυρίου Κακλαμάνη υπέρ της «ανάπτυξης» και εναντίον των δέντρων και του πρασίνου στον δήμο της Αθήνας υποστηρίζονται από πολύ βασιμότερα και ρεαλιστικά κίνητρα. Οι κάτοικοι του κατάξερου κλεινού άστεως παρακολουθούν άναυδοι, και ορισμένοι τολμούν μάλιστα και διαμαρτύρονται κατά του «εξωραϊσμού»: Αλσος Παγκρατίου, Βοτανικός, Κύπρου και Πατησίων, Γουδί. Χάριν της τέχνης και της ανάγκης στάθμευσης αυτοκινήτων, κατά περίπτωση. Λες και τέχνη και αυτοκίνητα, φτυστά, ολόφτυστα και ομοειδή σπανίων πτηνών οφείλουν οπωσδήποτε να καταφύγουν κάπου, εντός και εναντίον της φύσης, ώστε να μην εκλείψει το είδος.
Σε οποιονδήποτε άλλο ευρωπαϊκό δήμο, του Βερολίνου ας πούμε, ο κύριος Χ Κακλαμάνης, αν είχε τολμήσει να βγει από το σπίτι του την επομένη, θα είχε υποχρεωθεί να επιστρέψει αυθωρεί και ασθμαίνων προκειμένου να αποφύγει όχι τον διωγμό αλλά τον λιθοβολισμό. Ναι, οι απόγονοι των Ναζί θα τον είχαν λιθοβολήσει, όχι για τα 40 και βάλε δέντρα που κατάφερε να κόψει στις έξι το πρωί με συνοδεία των ΜΑΤ στην Κύπρου αλλά για το ένα καχεκτικό και άρρωστο, χθαμαλό πεύκο."
ΜΑΡΙΑ ΛΑΪΝΑ, ΠΟΙΗΤΡΙΑ
Εφημερίδα "Ελευθεροτυπία", 6/3/2009
Εφημερίδα "Ελευθεροτυπία", 6/3/2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου