Η (ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΗ) ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Πέτρος Ευσταθιάδης: "Silent Village"

"[...]ΠΑΜΕ μια ζωή ολόκληρη σε τούτο το μπορντελάκι που 'χουμε να ρίξουμε ένα στα γρήγορα μπας και ξεχαρμανιάσουμε. Ενώ η αληθινή μας ανάγκη δεν είναι αυτή. Ενα κονσομασιόν θέλουμε, για να γείρουμε το κεφαλάκι μας στον ώμο της δίμετρης αλλοδαπής, να κλάψουμε και να της ανοίξουμε την ψυχούλα μας· κι ας μην ξέρει γρυ ελληνικά κι ας μη μας καταλαβαίνει. Να ξαναερωτευτούμε θα θέλαμε, αλλά δεν γίνεται πια, είμαστε πολύ πληγωμένοι. Κι απ' την πόρνη τη ζωή κουρασμένοι. Αποκαμωμένοι.
ΕΙΜΑΙ κι εγώ πολύ κουρασμένος. Αλλά τουλάχιστον έχω τη συμπάθειά σας για να το εξομολογηθώ εδώ. Δεν βγαίνει τίποτα μ' αυτά που λέω και γράφω καθημερινά. Το ξέρω. Μα δεν θ' αλλάξω τώρα στα στερνά. Πιστεύω πως ούτε εσείς γουστάρετε να καταντήσω γελωτοποιός, για να προσπαθώ να διασκεδάζω τα άγχη, τις ανασφάλειες και τις φοβίες σας. Ούτε να το παίζω κι εγώ χαζοχαρούμενη ξανθιά, ότι και καλά δεν τρέχει τίποτα, όλα εντάξει. Εχει αγριέψει η φάση, το μπορντέλο μας παραμένει ερείπιο, η πουτάνα όταν βλέπει πελάτη πλέον δυσανασχετεί και η τσατσά παίρνει αντικαταθλιπτικά κι έκανε δύο απόπειρες αυτοκτονίας.[...]

Ο Ανδρέας Ρουμελιώτης
στο Εδώ Ράδιο "Ε"
της Ελευθεροτυπίας (30/3/2009)