ΤΟ ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΜΑΥΡΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ [3]

Βαλίτσα περιέχουσα χρήματα, που έχουν
μαυρίσει (black money) από τις συναλλαγές
της ελληνικής καθημερινότητας.

ΤΟ ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΜΑΥΡΗΣ
ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ

[3]

αγιογδύτης: εκτός των ιερόσυλων και των τοκογλύφων, τα γνωστά δηλαδή τσιμπούρια της ελληνικής πανίδας, έχουν προστεθεί εσχάτως και οι αγιογδύτες κοριοί των τραπεζών, των ασφαλιστικών ταμείων, των εμπόρων της ελαστικής εργασίας αλλά και των καλόγερων που εμφανίζουν τίτλους ιδιοκτησίας αναγραφόμενους σε χρυσόβουλα ακόμα και των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης.

αγκαζέ: αγκαζέ , δηλαδή πιασμένες ή καπαρωμένες, είναι πάντοτε οι διευθυντικές θέσεις του δημοσίου και των πολυάριθμων οργανισμών από τα κομματικά στελέχη του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος. Όποιος πιστεύει ότι μπορεί να προωθηθεί με την αξία του στα υψηλά κλιμάκια της δημόσιας ιεραρχίας είναι ηλίθιος , αν όμως επιμένει στη γνώμη του , είναι πανηλίθιος.

αγκαλιάζω: κυριολεκτικώς: σφίγγω στην αγκαλιά μου κάτι ή κάποιον που αγαπώ.
Μεταφορικώς: δεν αποχωρίζομαι κάτι που ερώ πολύ , όπως ο Γουίνι το μέλι του, ο Ορφέας τη λύρα του , ο Πλεύρης senior τον Χίτλερ του, η Παπαρήγα το ομοίωμα του συντρόφου Ιωσήφ Βησαριόνοβιτς Στάλιν , και τα δίδυμα κόμματα ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. την κουτάλα της εξουσίας.
Η μάνα αγκαλιάζει τρυφερά το βρέφος της , ο εραστής σφιχταγκαλιάζει την ερωμένη του, ο χορευτής στροβιλίζεται στην πίστα με την ντάμα κολλημένη στην αγκάλη του, η μικρή Χριστίνα κοιμάται αγκαλιά με την κούκλα της και τα δίδυμα κόμματα πνίγουν στις πελώριες αγκάλες τους τη Δημοκρατία.

αγκομαχητό: το λαχάνιασμα, το ψυχομαχητό. Ιδού ένα λαϊκό τετράστιχο γραφέν από μεροκαματιάρη της εποχής μας , όστις εκφράζει παραστατικά τις συνθήκες ζωής του:

Λαχάνιασα να κυνηγώ καθημερνά λογαριασμούς και κάρτες

μου βγήκε η ψυχή, μπιζέρισα , ψάχνω να βρω τους χάρτες,
θέλω να φύγω από δω , μακριά από τους γδάρτες,
να πάω στ' απάτητα βουνά , ψηλά με τους αντάρτες .

Ο εν απογνώσει μεροκαματιάρης.

αγκούσα: η αγωνία του μισθωτού και του συνταξιούχου ώσπου να βγει η ψυχή τους από τα νέα σκληρά μέτρα που επιβάλλει ο Ελ Μαμούνια.

αγλάισμα:το καμάρι γενικώς. Ό,τι σου προσδίδει τιμή και δόξα και σε κάνει να υπερηφανεύεσαι γι' αυτό. Οι γονείς φτύνουν για να μη βασκάνουν τα καμάρια τους,
που χαλάνε τον κόσμο και ενοχλούν τους πάντες στην ταβέρνα, οι Έλληνες καμαρώνουν που είναι ο πιο έξυπνος λαός του κόσμου, ο Άνθιμος καυχάται για τους αγλαούς πυρσούς της Ελλάδος και της Ορθοδοξίας , ο Παυλόπουλος για την Αστυνομία του και η Σέχτα Πυρομανών για τους εμπρησμούς ξένων περιουσιών.

αγλέουρος: Τρώω τον αγλέουρο σημαίνει ότι παρατρώγω ή τρώγω μέχρι σκασμού.
Οι Έλληνες διακρίνονται για τον απύλωτο οισοφάγο τους, επιδίδονται δε στο ευγενές σπορ της μάσας εξ απαλών ονύχων, γι' αυτό έχουν τα πιο υπέρβαρα και παχύσαρκα παιδιά στον κόσμο.
Αιώνες στέρησης και αφαγίας έκαναν έναν ολόκληρο λαό, τώρα που έχει πιάσει λίγα λεφτά, να επαίρεται για το λαρδί που έχει επιθέσει με επιμέλεια στο σώμα του, αναφωνώντας συνεχώς "Τα πάχη μου , τα κάλλη μου!". Πολλές μάλιστα μανάδες ρωτούν άλλες μανάδες : " Καλέ συ, πόσες δίπλες έχει ο γιο σου;" ή " Πόσους δακτύλιους έχει η κόρη σου;", υπονοώντας το συσσωρευμένο πάχος στα πλευρά του παχύσαρκου τέκνου.

αγνεία: η αγνότητα, η παρθενία. Ένας από τους βασικούς όρκους των μοναχών που παραβιάζουν συχνότερα. Η αγνεία είναι ένα ιδανικό, ένας απλησίαστος πλανήτης , επομένως , όπως όλα τα ιδανικά, έχει ελάχιστη σχέση με την πραγματικότητα. Οι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι είναι πηγή σφοδρών παρενεργειών στο θυμικό και το νευρικό σύστημα του ατόμου, επιβεβαιώνοντας αυτό που αντιλαμβάνεται ο απλός λαός, όταν λέει για ένα ανύπαντρο άτομο, που είναι στρυφνό , νευρικό και ανόρεχτο: " Τον/την έφαγε η αγαμία!".

Η Παρθενόπη τον καιρό της αγνείας της.
Μετά παντρεύτηκε και ησύχασε.