Σατιρικοί στιχοι- Βασίλης Ρώτας (3)

ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΩΤΑΣ

(1889-1977)

ΤΟ ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ

(3)

Όλοι εσείς οι τζελάτηδες (=δήμιοι) μπράβοι και τραμπούκοι,
ζορμπάδες (=οπλοφόρος) αρματωμένοι, άλλοι με πιστόλι άλλοι με παλούκι,
ιθαγενείς, απόδημοι, ταξιδιώτες και μετανάστες,
μεσίτες , κράχτες, αβανταδόροι (=βοηθοί), παρακρατικοί και απεργοσπάστες,
δεξιοί, αριστεροί, μεσαίοι, κεντρώοι και ουδέτεροι
φασίστες, ρατσίστες, καιροσκόποι, συμβιβαστήδες, αλλούταιροι (=άθεοι)
γαλονάδες, ζουναράδες, κουμπουράδες, κουμπωμένοι και τεντωμένοι,

της φούντας, της χούντας, της κυπ και της αυλής, σημειωμένοι,
λιλιά (=παράσημα), γαϊτάνια (= κορδόνια), κορδέλες, φτερά και κρόσια
τσιλιμπουρδίζετε κάνοντας τούμπες για τάλαρα και για γρόσια,
τρανοί και χαμένοι, ορατοί και αόρατοι που βγαίνετε όλους τους χρόνους
και μας μιλάτε για θυσίες , για βάσανα και για πόνους,
πνεύματα τέλος και τελώνια, δαιμόνια, παγανά (ξωτικά), καλικατζάροι,
που κάνετε την Ελλάδα για σκλάβους το καλύτερο παζάρι,
και τέλος μ' ένα λόγο ΠΑΝΕΛΛΗΝΕΣ, που ζείτε εδώ

σ' ανώγια και κατώγια,

κρίμα που δεν σκέφτηκα από πριν τη λέξη και ξόδεψα τόσα λόγια-
κι αν παράλειψε και κανέναν τούτη η προκήρυξή μου
μισή ντροπή δική σας και μισή δική μου.

[συνεχίζεται]