Πτυχιούχοι του Πολυτεχνείου με μισθό 700 ευρώ

Ελλάδα
Πτυχιούχοι του Πολυτεχνείου με μισθό 700 ευρώ

Ονειρεύονται ένα δυναμικό ξεκίνημα στην αγορά εργασίας, επένδυσαν για να εισαχθούν στην ανώτατη εκπαίδευση, κουράστηκαν για το «δυνατό» πτυχίο από ένα διακεκριμένο Ιδρυμα.
Ομως, τα πρώτα επαγγελματικά βήματά τους είναι δύσκολα. Ο λόγος για τους νέους αποφοίτους του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου, που οι μισοί στην αρχή της σταδιοδρομίας τους, είναι εργαζόμενοι των 700 ευρώ, για όλες τις δουλειές, αναφέρει η Καθημερινή (21.10.2007).
Και εάν προσπαθήσουν να στήσουν μια δική τους επιχείρηση, συναντούν πολλά εμπόδια.
Το σύστημα, ο ανταγωνισμός, η αγορά μοιάζουν να θωρακίζουν τον χώρο τους, μη δίνοντας τις ευκαιρίες στους νέους να αξιοποιήσουν τις δυνάμεις τους.

Τα γενικά αυτά συμπεράσματα προκύπτουν από έρευνα του ΕΜΠ για την ένταξη στην αγορά εργασίας και την επαγγελματική εξέλιξη των νέων αποφοίτων (1996-2001) του ιδρύματος. Πρόκειται για μια νέα δυναμική ομάδα 6.000 πτυχιούχων στο σύνολο των περίπου 100.000 επαγγελματιών σε όλη τη χώρα.

«Η διαπίστωση ότι οι νέοι απόφοιτοί μας δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα ανεργίας, πέραν της συνήθους ανεργίας τριβής του 2% με 2,5%, μας ικανοποιεί ιδιαιτέρως. Μας ανησυχεί όμως η άλλη όψη του νομίσματος», αναφέρει, μιλώντας στην εφημερίδα, ο πρύτανης του ιδρύματος, κ. Κωνσταντίνος Μουτζούρης: «Τεκμηριώνεται από την έρευνα η πεποίθηση πως πολλοί από τους ιδιωτικούς φορείς, που απασχολούν αποφοίτους μας, δεν αξιοποιούν τις γνώσεις και τις ικανότητές τους. Από την άλλη, ο ένας στους δύο αποφοίτους ξεκινά τη σταδιοδρομία του με ευέλικτες εργασιακές σχέσεις και ένας στους τρεις εγκλωβίζεται σε αυτές για μεγάλο διάστημα. Τέλος, η παραδοσιακή επιχειρηματικότητα των αποφοίτων μας δεν μετεξελίσσεται σε δραστηριότητες εντάσεως γνώσης και τεχνολογίας, γιατί δεν τους προσφέρονται επαρκείς ευκαιρίες και δυνατότητες. Οι δημόσιες πολιτικές και οι ιδιωτικές πρακτικές δεν φαίνεται -εκ του αποτελέσματος- να βασίζονται στη γνώση και στο διαθέσιμο ανθρώπινο κεφάλαιο».

Είναι χαρακτηριστικό ότι το 44% των νέων αποφοίτων θα ήθελαν να στήσουν τη δική τους δουλειά, το 26% προτιμά τη σιγουριά του Δημοσίου, το 16% θα ήθελαν να εργαστούν στο εξωτερικό και μόνο το 14% προτιμούν τον ιδιωτικό τομέα. Η πραγματικότητα είναι άλλη, καθώς το 76% εργάζονται με κάποια μορφή εξαρτημένης εργασίας (μισθωτοί ή με συμβάσεις έργου σε δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα).

Ειδικότερα, από την έρευνα που έγινε από το γραφείο Διασύνδεσης και Εξυπηρέτησης Φοιτητών και Νέων Αποφοίτων του ΕΜΠ με επιστημονικό υπεύθυνο τον καθηγητή του ιδρύματος Λευτέρη Παπαγιαννάκη, προκύπτουν τα ακόλουθα βασικά συμπεράσματα:

* Οι απόφοιτοι προέρχονται από οικογένειες με υψηλό μορφωτικό και οικονομικό επίπεδο. Το 54% έχει πατέρα απόφοιτο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και το 34% μητέρα αντίστοιχα.
* Το 60% κατάφερε να εισαχθεί στη σχολή της πρώτης του προτίμησης, ενώ για το 85% η σχολή που εισήχθη ήταν μεταξύ των τριών πρώτων στόχων (συνέπεια της οικογενειακής οικονομικής άνεσης και της συστηματικής επένδυσης σε φροντιστήρια).
* Οι αιώνιοι φοιτητές σπανίζουν. Το 5ετές πρόγραμμα σπουδών ολοκληρώνεται σε 6 χρόνια.
* Η «τεταρτοβάθμια» εκπαίδευση είναι ήδη εδώ! Ενας στους τρεις (37%) έχει ολοκληρώσει ή ολοκληρώνει μεταπτυχιακό πρόγραμμα.
* Η εξεύρεση δουλειάς είναι εύκολη. Το 72% βρήκε δουλειά στους δύο πρώτους μήνες, και το 92% σε ένα εξάμηνο. Μόλις το 6% ετεροαπασχολείται.
* Το 50% ξεκινά με κάποιας μορφής ευέλικτη σχέση εργασίας, αλλά γρήγορα το ποσοστό μειώνεται στο 31%. Ενας στους τρεις, λοιπόν, παραμένει σε εργασιακό καθεστώς χωρίς προοπτικές, χωρίς ασφάλιση, χωρίς κανονικά ωράρια και αμοιβές, χωρίς την πρόκληση της επιτυχίας και την αίσθηση της δημιουργικότητας.
* Το 24% ασκεί κάποιας μορφής επιχειρηματική δραστηριότητα - κυρίως οι αρχιτέκτονες, πολιτικοί μηχανικοί, τοπογράφοι. Το 15%-20% μπαίνει στην οικογενειακή επιχείρηση.
* Το 45% των αποφοίτων είναι μισθωτοί. Από αυτούς το 70% εκτιμά πως έχει προοπτικές εξέλιξης ενώ μόνο το 18% έχει την αίσθηση ότι απειλείται με απόλυση.
* Ομως, οι νέοι πτυχιούχοι δεν θεωρούν ικανοποιητική την αξιοποίηση των γνώσεων και δεξιοτήτων τους. Με άριστα το 5 ο βαθμός ικανοποίησης είναι κοντά στο 3. Οι μισθωτοί νιώθουν ασφαλείς, ενώ οι συμβασιούχοι προσδοκούν κάτι καλύτερο.

Προκύπτει, δηλαδή, ότι η νέα γενιά να θέλει ν' ανοίξει τα φτερά της, αλλά οι δομές της οικονομίας, που δεν αφήνουν πολύ ζωτικό χώρο στους νέους, τους αναγκάζουν ν' ακολουθήσουν -αργά ή γρήγορα- την πεπατημένη των παλιών.

e-paideia.net