Ακούς τα βήματά σου και απορείς
που όλο με σημειωτόν πηγαίνεις
Χρόνια καρφωμένος στο σβηστό φανάρι
με αθλητική περιβολή

Του αφέτη προ πολλού η πιστολιά
Αραίωσαν οι συναγωνιστές
Κι όλο χιονίζει μ' ένα παράξενο σφύριγμα
βρόμικο αέρα στα μαλλιά σου

Σκυμμένοι κοιτάζουν απ' τις πόρτες
βάζουν στοιχήματα για την επόμενη στροφή
Πίνουνε ούζα και ρίχνουν τα ζάρια στα ζεστά
γελάνε που σε πρόλαβε ο χειμώνας

Νιώθεις πως όλο σκοτεινιάζει
μ' ένα σκοτάδι σαν οθόνη πεθαμένου φίλου.