Τρία κείμενα και ένα συμπέρασμα...

1. ανάθεμα το [anáθema] O49 : 1α.ως κατάρα, για να εκφράσουμε την έντονη αγανάκτησή μας για κτ. που μας έχει συμβεί ή για κπ. που είναι ο αίτιος της δυστυχίας μας• αναθεματισμένος, καταραμένος να είναι: ~ την ώρα που γεννήθηκα. ~ την ώρα και τη στιγμή που τον γνώρισα. Aνάθεμά τον που με έβαλε να πουλήσω το σπίτι. (έκφρ.) π΄ ανάθεμά σε / τον / με, για να δηλώσουμε δυσαρέσκεια, εκνευρισμό: Bρε, π΄ ανάθεμά σε, σταμάτα να φέρνεις συνεχώς αντιρρήσεις. Tι βλακεία έκανα π΄ ανάθεμά με. ρίχνω σε κπ. το ~, τον αναθεματίζω. || (ειρ.) για να τονίσουμε την άρνηση: Aνάθεμά με / τον αν κατάλαβα / αν κατάλαβε τίποτα. || (σε επιφ. χρ.) στ΄ ~, στο διάολο: Άντε / σύρε στ΄ ~. Πού στ΄ ~ πήγε αυτός / αυτό το παιδί; Πού στ΄ ~ είναι τα κλειδιά μου; β. (εκκλ.) η ποινή της αποβολής από την εκκλησιαστική κοινωνία, ο αφορισμός: O πάπας και ο πατριάρχης Kωνσταντινουπόλεως συμφώνησαν στην αμοιβαία άρση του αναθέματος, που ίσχυε αμοιβαία για τους πιστούς των δύο δογμάτων. 2. ο σωρός από πέτρες που σχηματιζόταν στο σημείο όπου κάθε περαστικός έριχνε μια πέτρα, αναθεματίζοντας κπ.: Έστησαν ~ στον προδότη. (έκφρ.) ρίχνω την πέτρα / το λίθο του αναθέματος σε κπ., τον θεωρώ μοναδικό υπεύθυνο για κάποια κοινή συμφορά. [1α, 2: ελνστ. ἀνάθεμα• 1β: μσν. σημ.]

Λεξικό Μανόλη Τριανταφυλλίδη

********
2. ΑΠΟ ΤΟ SITE ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΓΙΑ ΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ
(απόσπασμα)

"Αἱ Συνελεύσεις Ἱερῶν Συνόδων, ἀπὸ τῆς Ἀποστολικῆς ἤδη ἐποχῆς, εἶναι ἱερὸν καὶ σεβάσμιον καὶ θελκτικὸν σύστημα διοικήσεως τῆς ἀνὰ τὰ πέρατα τῆς γῆς Ἐκκλησίας, τὸ ὁποῖον ἴσχυσεν ἐπὶ δύο χιλιετίας μέχρι σήμερον καὶ θὰ ἰσχύῃ μέχρι συντελείας τοῦ κόσμου ἐν τῇ Ἁγιωτάτῃ Ἐκκλησίᾳ. Εἶναι δὲ πολλαὶ αἱ ἀναφοραὶ εἰς τοὺς Ἱεροὺς Κανόνας περὶ τῶν Ἱερῶν Συνόδων εἴτε αὗται εἶναι Οἰκουμενικαί, ἢ Τοπικαὶ ἢ Ἐπαρχιακαί, ἢ Ἐνιαύσιοι, ἢ Ἐπισκόπων δὶς τοῦ ἔτους. Μακαριώτατε Πρόεδρε, Σεβασμιώτατοι Συνοδικοὶ Σύνεδροι Ἅπαντες ἡμεῖς, οἱ συγκροτοῦντες τὴν Ἱερὰν Σύνοδον τῆς Ἱεραρχίας ἐπικαλεσθέντες τὴν χάριν καὶ τὸν φωτισμὸν τοῦ Παναγίου Πνεύματος ἐπὶ τὸ ἔργον ἡμῶν, ἐμφορούμεθα εἰς τὸ βάθος τῆς ψυχῆς καὶ τῆς συνειδήσεως ἡμῶν, ἀπὸ ἀπέραντον ἀγάπην πρὸς τὴν Ἐκκλησίαν, τὴν ὁποίαν ὁ Κύριος ἡμῶν "ἐκτήσατο τῷ τιμίῳ αἵματι αὐτοῦ", καὶ στρέφομεν τὴν μνήμην καὶ τὴν σκέψιν ἡμῶν εἰς τὰς πρὸς ἡμῶν συγκληθείσας Ἱερὰς καὶ σεπτὰς Συνόδους τῶν πρὸ ἡμῶν Ἐπισκόπων, ἀπὸ τῆς ἐν Ἱερουσαλὴμ Ἀποστολικῆς, (52 ἢ 48), ἡ ὁποία ἀναγράφεται εἰς τὰς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων (15, 6 -29), καὶ κατὰ τὴν ὁποίαν ἀπεφασίσθη καὶ ἐγράφη ἡ ἱερὰ φράσις "Ἔδοξε τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι καὶ ἡμῖν". Καὶ ἐν συνεχείᾳ, παρακολουθῶμεν τὴν Ἱστορίαν τῶν Ἱερῶν Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἰς τὰς ποικίλας συνθέσεις καὶ μορφὰς αὐτῶν. Ἐκ δὲ τῆς μελέτης τῆς Ἱστορίας τῶν Ἱερῶν Συνόδων διδασκόμεθα καὶ καθοδηγούμεθα. Καθ' ὅσον ἡ γνῶσις τῆς Ἱστορίας δημιουργεῖ ἓν εὐρύτατον πλαίσιον ἀναδρομῆς εἰς τὸ παρελθόν, τοποθετήσεως εἰς τὸ παρόν, ἐν σχέσει πρὸς τὰ πρακτέα καὶ τὰ φευκτέα, καὶ προσατενίσεως εἰς τὸ μέλλον, μὲ ἀσφαλέστατον ὁδηγὸν τὸ παρελθόν. Ἐκ δὲ τῶν ἀρχαίων ἡμῶν προγόνων, σὺν τοῖς ἄλλοις σοφοῖς λόγοις καὶ ἀποφθέγμασι, ἐκληρονομήσαμεν καὶ τὸ εἰς τὴν γνῶσιν τῆς Ἱστορίας καὶ ἐν γένει τῆς ἐπιστήμης ἀναφερόμενον ἀπόφθεγμα τοῦ τραγικοῦ ποιητοῦ Εὐριπίδου Ὄλβιος ὅστις τῆς ἱστορίας ἔσχε μάθησιν..."
********

3.ΑΝΑΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ
ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ
ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Επτά αναθέματα κατά των αρχαίων Ελλήνων , τα οποία αναγνώσαμε και αντιγράψαμε από το «Συνοδικόν της Αγίας Ζ' Οικουμενικής Συνόδου υπέρ της Ορθοδοξίας»
(787 μετά Χριστόν) .
Τα αναθέματα διαβάζονται υποχρεωτικά την Κυριακή της Ορθοδοξίας ( Α΄των Νηστειών (Σαρακοστής) ενώπιον πλήθους λαού και επισήμων ( προέδρων δημοκρατίας, πρωθυπουργών, υπουργών, στρατιωτικών, καθηγητών πανεπιστημίου, ακαδημαϊκών και λοιπών ανθρώπων του πνεύματος), οι οποίοι κάνουν πως δεν τα ακούνε...
Αφιερώνονται ( επ' ευκαιρία του Τριωδίου) :
α/ στην ερίτιμον Υπουργόν Παιδείας, η οποία είναι γνωστή για την αρχαιοφιλία της αλλά και για την αδυναμία που έχει προς τον Μακαριότατο
β/ στους δυστυχείς εκπαιδευτικούς, που προσπαθούν να συμβιβάσουν, κατά τη διδασκαλία τους, το Θεό με το... "διάβολο".

1. Ετι τοις φρονούσι και λέγουσι, κτιστήν είναι πάσαν φυσικήν δύναμιν και ενέργειαν της τρισυποστάτου Θεότητος ως κτιστήν εκ τούτου πάντως, και αυτήν την θείαν ουσίαν αναγκαζομένοις δοξάζειν κτιστή γαρ κατά τους Αγίους ενέργεια, κτιστήν δηλώσει και φύσιν. Άκτιστον δε, άκτιστον χαρακτηρίσει ουσίαν. Καντεύθεν ήδη κινδυνεύουσιν εις αθείαν παντελή περιπίπτειν, και την Ελληνικήν μυθολογίαν, και των κτισμάτων λατρείαν τη καθαρά και αμώμω των Χριστιανών Πίστει προστριβομένοις, μη ομολογούσι δε κατά τας Αγίων θεοπνεύστου θεολογίας και το της Εκκλησίας ευσεβές φρόνημα άκτιστον είναι πάσαν φυσικήν δύναμιν και ενέργειαν της τρισυποστάτου Θεότητος
ΑΝΑΘΕΜΑ ΤΡΙΣ.

2. Τοις μετά των άλλων μυθικών πλασμάτων, αφ' εαυτών και την καθ' ημάς κλίσιν μεταπλάττουσι, και τας Πλατωνικάς ιδέας ως αληθείς δεχομένοις, και αυθυπόστατον την ύλην παρά των ιδίων μορφούσθαι λέγουσι, και προφανώς διαβάλλουσι το αυτεξούσιον του Δημιουργού, του από του μη όντος ει το είναι παραγάγοντος τα πάντα, και ως Ποιητού πάσιν αρχήν και τέλος επιτιθέντος εξουσιαστικώς και δεσποτικώς
ΑΝΑΘΕΜΑ ΤΡΙΣ.

3. Τοις τα Ελληνικά διεξιούσι μαθήματα, και μη δια παίδευσιν μόνον ταύτα παιδευομένοις, αλλά και ταις δόξαις αυτών ταις ματαίας επομένοις, και ως αληθέσι πιστεύουσι, και ούτως αυταίς ως το βέβαιον εχούσας εγκειμένοις, ώστε και ετέρους ποτε μεν λάθρα, ποτέ δε νοερώς ενάγειν αυταίς και διδάσκειν ανενδοιάστως
ΑΝΑΘΕΜΑ ΤΡΙΣ.
Μετάφραση: 3. Τρεις φορές Ανάθεμα, σε αυτούς οι οποίοι μελετούν τα αρχαιοελληνικά κείμενα και δεν τα διδάσκονται μόνο για γλωσσική εκπαίδευση, αλλά ακολουθούν και τις μωρές απόψεις τους και τις πιστεύουν ως αληθινές και αφοσιώνονται σ’ αυτές λες και είναι απόλυτα βέβαιες, ώστε και άλλους ανθρώπους να παρακινούν , άλλοτε κρυφά και άλλοτε φανερά, και να τις διδάσκουν δίχως δισταγμό.

4. Τοις δεχομένοις, και παραδίδουσι τα μάταια και Ελληνικά ρήματα, ότι τε προϋπαρξις εστι των ψυχών και εκ του μη όντος τα πάντα εγένετο, και παρήχθησαν, ότι τέλος εστί της κολάσεως, ή αποκατάστασις αύθις της κτίσεως, και των ανθρωπίνων πραγμάτων, και δια των τοιούτων λόγων την Βασιλείαν Των Ουρανών λυομένην πάντως, και παράγουσαν εισάγουσιν, ήν αιωνίαν και ακατάλυτον αυτός τε ο Χριστός και Θεός ημών εδίδαξε, και παρέδοτο, και δια πάσης της παλαιάς και νέας Γραφής ημείς παρελάβομε, ότι και η Κόλασις ατελεύτητος και η Βασιλεία αίδιος, δια δε των τοιούτων λόγων εαυτούς τε απολλύασι, και ετέροις αιωνίας προξένοις γινομένοις
ΑΝΑΘΕΜΑ ΤΡΙΣ.

5. Τοις ευσεβείν μεν επαγγελομένοις, τα των Ελλήνων δε δυσσεβή δόγματα τη και Καθολική Εκκλησία περί τε ψυχών ανθρωπίνων, και ουρανού και γής, και των άλλων κτισμάτων αναιδώς, ή μάλλον ασεβώς επεισάγουσιν
ΑΝΑΘΕΜΑ ΤΡΙΣ.

6. Τοις την μωράν των έξωθεν ( σημ. Γεροντάκου: δηλαδή των Ελλήνων) φιλοσόφων λεγομένην σοφίαν προτιμώσι, και τοις καθηγηταίς αυτών επομένοις, και τας τε μετεμψυχώσεις των ανθρωπίνων ψυχών, ή και ομοίως τοις αλόγοις ζώοις ταύτας απόλλυσθαι, και εις το μηδέν χωρείν δεχομένοις και δια τούτο ανάστασιν και κρίσιν και την τελευταίαν των βεβιωμένων ανταπόδοσιν αθετούσιν
ΑΝΑΘΕΜΑ ΤΡΙΣ.

7. Τοις λέγουσιν ότι οι των Ελλήνων σοφοί και πρώτοι των αιρεσιαρχών, οι παρά των επτά Αγίων και Καθολικών Συνόδων, και παρά πάντων των εν Ορθοδοξία λαμψάντων Πατέρων αναθέματι καθυποβλήθέντας, ως αλλότριοι της Καθολικής Εκκλησίας δια την εν λόγοις αυτών κίβδηλον και ρυπαράν περιουσίαν κρείττονες εισί κατά πολύ, και ενταύθα, και εν τη μελλούση κρίσει, και των ευσεβών μεν και ορθοδόξων ανδρών, άλλως δε κατά πάθος ανθρώπινον ή αγνόημα πλημμελησάντων
ΑΝΑΘΕΜΑ ΤΡΙΣ.
Μετάφραση: 7. Τρεις φορές Ανάθεμα, σε όσους λένε ότι οι σοφοί των Ελλήνων και πρώτοι των αιρεσιαρχών-οι οποίοι αναθεματίσθηκαν, ως ξένοι προς την καθολική εκκλησία λόγω του ψευδούς και ρυπαρού περιεχομένου των λόγων τους, από τις επτά άγιες και καθολικές συνόδους και από όλους τους πατέρες (της εκκλησίας), που έλαμψαν για την ορθοδοξία τους, -είναι ανώτεροι κατά πολύ, και εδώ και στη μελλοντική Κρίση, από τους ευσεβείς μεν και ορθοδόξους άνδρες, που όμως υπέπεσαν σε κάποιο σφάλμα είτε από ανθρώπινο πάθος είτε από άγνοια.