Έρβιν Ρόμελ / Johannes Erwin Eugen Rommel (2012)
Ο Γιoχάνες Έρβιν Όιγκεν Ρόμελ (γερμανικά:Erwin Eugen Rommel, 15 Νοεμβρίου 1891 - 14 Οκτωβρίου 1944) ήταν στρατάρχης της Ναζιστικής Γερμανίας. Υπήρξε ο πιο δημοφιλής στρατηγός στο εσωτερικό της Γερμανίας κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και κέρδισε τον σεβασμό των αντιπάλων του με τις θεαματικές νίκες του, ως διοικητής του Αφρικανικού Σώματος. Για τις ικανότητές του αυτές, του είχε αποδοθεί το προσωνύμιο «Αλεπού της Ερήμου» (αγγλικά: «Desert Fox», Γερμανικά: «Wüstenfuchs», δηλαδή Αλεπού της ερήμου).
Στη διάρκεια του πολέμου, ο Ρόμελ συνδέθηκε με τη συνωμοσία δολοφονίας κατά του Αδόλφου Χίτλερ της 20ης Ιουλίου 1944. Ο Χίτλερ προτίμησε να απαλλαγεί από αυτόν, χωρίς να τον κατηγορήσει δημόσια, αναγκάζοντάς τον να αυτοκτονήσει.Afrika Korps
Το 1941 του ανατέθηκε η διοίκηση της 15ης Μεραρχίας Πάντσερ και της 5ης Ελαφράς Μεραρχίας. Αυτές θα αποτελέσουν τον πυρήνα του γνωστού ως "Afrika Korps" («Σώμα της Αφρικής») γερμανικού εκστρατευτικού σώματος στη Βόρεια Αφρική. Βασική του αποστολή ήταν να βοηθήσει τον ιταλικό στρατό, ο οποίος, έχοντας πολύ κακό οπλισμό, ατάλαντους ηγέτες και χαμηλό ηθικό, είχε υποστεί σχεδόν συντριβή από τις βρετανικές δυνάμεις. Ο Ρόμελ, με πολύ κατώτερες αριθμητικά δυνάμεις, ανέτρεψε ολοκληρωτικά το σκηνικό. Στις μάχες αυτές χρησιμοποίησε πολλά τεχνάσματα: διέταζε ψευδείς υποχωρήσεις που οδηγούσαν σε παγίδες, τοποθετούσε παλιούς κινητήρες αεροσκαφών σε φορτηγά με σκοπό να σηκώνουν σκόνη για να δείχνουν υπέρτερες οι δυνάμεις του, μετακινούσε φορτηγά προς κάποια κατεύθυνση για να επισημανθούν από την αεροπορία και το βράδυ αυτά γύριζαν στη βάση τους, δημιουργούσε ξύλινα ομοιώματα τανκς για την παραπλάνηση των αεροπλάνων αναφοράς του εχθρού όσον αφορά τις δυνάμεις του στρατού του, κατά τη διάρκεια των μαχών έστηνε ψεύτικα πυροβόλα για τον αποπροσανατολισμό του εχθρού κτλ.Λίγες μέρες μετά, στις 20 Ιουλίου, έγινε απόπειρα δολοφονίας του Χίτλερ. Εκτελεστής ήταν ο συνταγματάρχης Κλάους φον Στάουφενμπεργκ, στη συνωμοσία, όμως, που είχε εξυφανθεί, συμμετείχαν και αρκετοί αξιωματικοί κοντά στον Ρόμελ, όπως ο επιτελάρχης του Χανς Σπάιντελ (Hans Speidel). Η εμπλοκή του Ρόμελ στην συνωμοσία είναι ακόμα αντικείμενο διχογνωμιών: παρότι ο ίδιος είχε γίνει επικριτικός για το ναζιστικό καθεστώς, και είχε έντονες διαμάχες με τον Χίτλερ σχετικά με την διεύθυνση του πολέμου, δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να δείχνει ότι είχε μυηθεί στη συνωμοσία, αν και πιθανότατα, όπως και πολλοί άλλοι ανώτατοι αξιωματικοί, γνώριζε την ύπαρξή της. Ως ο πιο γνωστός και σεβαστός ακόμα και στους Συμμάχους Γερμανός στρατηγός όμως, προοριζόταν από τους συνωμότες για την θέση του προέδρου του Ράιχ, σύμφωνα με έναν κατάλογο που είχε συντάξει ο συνωμότης Γκέρντελερ,[19][20][21][22][23][24] αλλά και ένα υπόμνημα του Μπόρμαν προς τον Χίτλερ, την 27η Σεπτεμβρίου.[25][26]
Η απόπειρα απέτυχε και η Γκεστάπο ανέλαβε την εξιχνίασή της. Παρά την έλλειψη στοιχείων κατά του Ρόμελ, αρκετά ανώτατα στελέχη του ναζιστικού καθεστώτος, όπως ο Μάρτιν Μπόρμαν, τον υποπτεύθηκαν, και το στρατοδικείο που θα εξέταζε την υπόθεσή του ήταν στελεχωμένο με αντιπάλους του, και τον παρέπεμψε στο διαβόητο «Λαϊκό δικαστήριο» (Volksgerichtshof). Ο Ρόμελ όμως, ήρωας στα μάτια του γερμανικού λαού, δεν ήταν δυνατό να περάσει από δημόσια δίκη για προδοσία. Ο Χίτλερ του προσέφερε εναλλακτική λύση, στέλνοντας δύο στρατηγούς με μια επιστολή του και μια κάψουλα υδροκυανίου στο Χέρλιγκεν, όπου ο στρατάρχης ανάρρωνε από τον σοβαρό τραυματισμό του στη Γαλλία: Να θέσει ο ίδιος τέρμα στη ζωή του, με αντάλλαγμα να μη κινδυνεύσουν με αντίποινα η σύζυγός του και ο γιος τους. Ο Ρόμελ δέχτηκε και στις 14 Οκτωβρίου 1944, σε ηλικία 52 ετών, κατάπιε το υδροκυάνιο. Η κηδεία του έγινε με τιμές και έξοδα του κράτους, ενώ ανακοινώθηκε επισήμως ότι ο Ρόμελ είχε υποκύψει στα τραύματά του, που προέκυψαν από την επίθεση που δέχτηκε το επιτελικό αυτοκίνητό του στη Νορμανδία. Ενταφιάστηκε με τιμές ήρωα πολέμου στο Χέρλινγκεν (Herrlingen).
ΒικιπαίδειαΈρβιν Ρόμελ
Rommel (film)
Χώρες Παραγωγής: Austria, France, GermanyΤο Rommel,***********************
ΚΡΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
Γερμανική τηλεοπτική ταινία ( 2012), που απεικονίζει έναν πολύ διαφορετικό άνθρωπο από τον «ήρωα» που είχαν και έχουν στο μυαλό τους πολλοί Γερμανοί και άλλοι άνθρωποι, λόγω του τραγικού τέλους του. «Δεν τον βλέπω ως
ήρωα», δήλωσε ο συγγραφέας-σκηνοθέτης Νίκι Στάιν
. «Είναι μια τραγική
φιγούρα. Ήταν ένας αδύναμος άνθρωπος που βυθίστηκε σε μια απίστευτη
εσωτερική σύγκρουση».
Για να τονίσει αυτό το σημείο ο σκηνοθέτης εξετάζει τους τελευταίους 10 μήνες της ζωής του στρατάρχη. Ο Ρόμελ (τον οποίο υποδύεται ο Ούλριχ Τουκούρ) παρουσιάζεται ως ένα μέτριο στρατιωτικό ταλέντο - ένας ικανός διοικητής μεραρχίας, λέει ο στρατάρχης Γκερντ φον Ρούντστεντ (Χανς Ζίσλερ), που προήχθη πολύ πέρα από τις δυνατότητές του. Έχει φτάσει τόσο μακριά μόνο χάρη στην υποστήριξη του Χίτλερ και την ευλαβική δημοσιότητα που του παρείχε ο Γιόζεφ Γκέμπελς, ο υπουργός προπαγάνδας των Ναζί.
Αν και επίσημα δεν είναι μέλος του Ναζιστικού Κόμματος, ο Ρόμελ θα μπορούσε κάλλιστα να είναι. Είναι ανάμεσα στα μέλη της γερμανικής ανώτατης διοίκησης που επισκέπτονται τον Χίτλερ στο ιδιωτικό του ορεινό καταφύγιο στο Μπερχτεσγκάντεν για να ορκιστούν πίστη στον δικτάτορα. Ο Ρόμελ λέει στον αρχηγό του επιτελείου του, τον Αντιστράτηγο Χανς Σπάιντελ (Μπέντζαμιν Σάντλερ), ότι έχει ακούσει για τρομερά πράγματα για «μαζικές εκτελέσεις» και «τη σφαγή των Εβραίων στα κατεχόμενα εδάφη». Ρωτάει τον Σπάιντελ, ο οποίος έχει υπηρετήσει στο Ανατολικό Μέτωπο, αν μπορεί να το επιβεβαιώσει. Ο Σπάιντελ το κάνει. Ο Ρόμελ απλώς αφομοιώνει αυτές τις πληροφορίες. Όπως λέει αργότερα στην ταινία: «Αυτά είναι απλώς πολιτική. Είμαστε στρατιώτες. Η πολιτική δεν μας αφορά».
Το Ολοκαύτωμα μπορεί να μην αφορά ούτε άλλα μέλη της Βέρμαχτ, αλλά η επιδεινούμενη στρατιωτική θέση της Γερμανίας το αφορά. Ο Σπάιντελ φέρνει τον Ρόμελ σε επαφή με τον Στρατηγό Καρλ-Χάινριχ φον Στούλπναγκελ (Χουμπέρτους Χάρτμαν), ο οποίος του λέει για μια συνωμοσία που έχει ξεκινήσει για τη σύλληψη του Χίτλερ και τη δίκη του για εγκλήματα πολέμου, με την ελπίδα ότι η Γερμανία θα μπορέσει στη συνέχεια να διαπραγματευτεί την ειρήνη. Ο Ρόμελ απαντά ότι ο Στούλπναγκελ προτείνει στρατιωτικό πραξικόπημα, αλλά αυτός αρνείται αγανακτισμένα να συμφωνήσει.
Ένα σημείο υπέρ του Ρόμελ είναι ότι δεν αναφέρει τη γνώση του για τη συνωμοσία, αλλά φτάνει μέχρι εκεί . Αντ' αυτού, μετά την Ημέρα-D, πλησιάζει τον Χίτλερ και τείνει να του ζητήσει να εξετάσει το ενδεχόμενο μιας διαπραγματεύσιμης. Ο Χίτλερ απαιτεί από τον Ρόμελ να περιοριστεί στη συζήτηση καθαρά στρατιωτικών θεμάτων. Τα Συμμαχικά έθνη δεν θα διαπραγματευτούν ποτέ με το καθεστώς του, λέει ο δικτάτορας. Το μόνο που απομένει είναι η φανατική αντίσταση κάθε Γερμανού. «Είστε έτοιμος να το κάνετε αυτό;» ρωτάει τον Ρόμελ, ο οποίος δεν δίνει καμία ένδειξη ότι δεν είναι.
[..........................]
Περιττό να πούμε ότι η ταινία εξόργισε τον ηλικιωμένο γιο του στρατάρχη,
καθώς και την εγγονή του και έναν στρατιωτικό ιστορικό που είχε
συνεργαστεί για την παραγωγή της, οι οποίοι πίστευαν ότι η ταινία
υποβάθμιζε τον ρόλο του Ρόμελ στην αντίστασή του ενάντια στον Χίτλερ.
Αλλά ο Ρόμελ έχει λιγότερη σημασία για την ακρίβεια ή την ανακρίβειά του
από την απεικόνιση μιας φιγούρας που είναι αντιπρόσωπος των απλών
Γερμανών. Μέχρι στιγμής, οι γερμανικές κινηματογραφικές απεικονίσεις της
ζωής υπό το καθεστώς του Χίτλερ έκαναν μια έντονη διάκριση μεταξύ των
Ναζί και των απλών Γερμανών, οι οποίοι παρουσιάζονταν ως οι ίδιοι θύματα
του καθεστώτος. Ο Ρόμελ έρχεται σε πλήρη αντίθεση με αυτή την
καθησυχαστική εικόνα. «Παρακαλώ δείτε την, αυτή η ταινία εξηγεί λίγο πώς
ήταν τότε με τους παππούδες μας, με τον Χίτλερ, με τον φόβο, με τη
συμμετοχή», παρακάλεσε ένας Γερμανός αρθρογράφος. «Η ταινία του Ρόμελ
δείχνει πώς ένας άνθρωπος πιστεύει ότι υπηρετεί έναν βασιλιά και
συνειδητοποιεί πολύ αργά ότι είναι διάβολος».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου