Η τέχνη του Καρλ Μπριουλόφ: θαυμάσιοι πίνακες με ιστορικά και ρομαντικά θέματα σε 4K...

Ο Καρλ Μπριουλόφ γεννήθηκε το 1799 στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας. Ήταν ένα παιδί-θαύμα που άρχισε να σχεδιάζει σε ηλικία επτά ετών και εισήλθε στην Αυτοκρατορική Ακαδημία Τεχνών σε ηλικία εννέα ετών. Σπούδασε κοντά στον διάσημο Ρώσο ζωγράφο Αντρέι Ιβάνοφ και αργότερα ταξίδεψε στην Ιταλία, όπου εμπνεύστηκε από τα έργα της κλασικής τέχνης. Έγινε διάσημος για τις μεγάλης κλίμακας ιστορικές και μυθολογικές σκηνές του, καθώς και για τα πορτρέτα και τα τοπία του.



Ένα από τα πιο διάσημα έργα του είναι η «Τελευταία Ημέρα της Πομπηίας», η οποία απεικονίζει την έκρηξη του Βεζούβιου το 79 μ.Χ., η οποία κατέστρεψε την αρχαία ρωμαϊκή πόλη της Πομπηίας. Ο πίνακας είναι ένα αριστούργημα ζωγραφικής (μορφή εικαστικής τέχνης), καθώς συνδυάζει δραματική σύνθεση, ζωντανά χρώματα, ρεαλιστικές λεπτομέρειες και συναισθηματική έκφραση. Ο πίνακας χρειάστηκε τέσσερα χρόνια για να ολοκληρωθεί και εκτέθηκε στη Ρώμη το 1833. Σημείωσε τεράστια επιτυχία και του χάρισε διεθνή φήμη και αναγνώριση.



Ένα άλλο αξιοσημείωτο έργο του Μπριουλόφ είναι το «Το Κόκκινο Κοτόπουλο», το οποίο απεικονίζει ένα νεαρό κορίτσι να κρατάει στην αγκαλιά της μια κόκκινη γάτα. Ο πίνακας είναι ένα γοητευτικό παράδειγμα εικονιστικής τέχνης, καθώς αποτυπώνει την αθωότητα και την ομορφιά της παιδικής ηλικίας. Ο πίνακας δημιουργήθηκε το 1835 και ήταν δώρο για την κόρη του φίλου του Μπριουλόφ, του ποιητή Νικολάι Γκνέντιτς. Ο πίνακας είναι επίσης γνωστός ως «Το Ιταλικό Κορίτσι με μια Γάτα» ή «Το Ιταλικό Μεσημέρι».

Βικιπαίδεια/Καρλ Μπριουλόφ

Ο Μπριουλόφ δεν ήταν μόνο ένας ταλαντούχος καλλιτέχνης, αλλά και ένας γενναιόδωρος και ευγενικός άνθρωπος. Υποστήριξε πολλούς νέους και επίδοξους καλλιτέχνες, ειδικά εκείνους από ρωσικές σχολές καλών τεχνών. Δώρισε επίσης χρήματα και πίνακες σε διάφορους φιλανθρωπικούς σκοπούς, όπως η κατασκευή ενός νοσοκομείου στη Ρώμη και η αποκατάσταση της τέχνης και των αγαλμάτων της Πομπηίας. Πέθανε το 1852 , στην Ιταλία, από πνευμονική φυματίωση (φθίση) στις 23 Ιουνίου 1852 (11 Ιουνίου σύμφωνα με το παλαιό ημερολόγιο) στο Μαντσιάνο, κοντά στη Ρώμη.

Επιπλέον, υπέφερε από χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια και ρευματικά προβλήματα, τα οποία επιδεινώθηκαν λόγω της φυματίωσης. Ο Μπριούλοβ είχε μετακομίσει στην Ιταλία για θεραπεία, αλλά η υγεία του συνέχισε να χειροτερεύει μέχρι τον θάνατό του.