Ο παράξενος ντουνιάς (λαϊκό άσμα)

Ο παράξενος ντουνιάς

Τ’ ανάποδα και τα στραβά στον κόσμο επιπλέουν
Τα όμορφα και τα σωστά όλο στον πάτο μένουν.
Το δίκιο μπρος στο άδικο βαρκούλα σε φουρτούνα,
Ο λογικός και ο σοφός μηδέν μπρος στον μπουμπούνα.

Παράξενος είν’ ο ντουνιάς σ’ αλέθει σαν το μύλο,
Τη γάτα κάνει λέοντα και το ποντίκι σκύλο.
Ο γλύφτης είναι έξυπνος , το παλικάρι βλάκας,
Ο κλέφτης περνά για τίμιος κι ο τίμιος για χάχας.

Σηκώθηκαν τα πόδια μας, βαράνε το κεφάλι,
Τ’ απίστευτα να τα θωρείς και να σε πιάνει ζάλη.
Όσοι τα παίρνουνε χοντρά σαν του γυαλού την άμμο,
Όποιος κρατάει το σταυρό κορόιδο δίχως φράγκο.

Στενάζουν τα σκυλάδικα, χαμούρες στα τραπέζια,
Τα ουίσκια τρέχουν σαν νερό και τα επιτραπέζια
Η άσπρη με τη σέσουλα, η κόκα σαν αλεύρι
Κι η μάνα ψάχνει το γιόκα της μες στης Συγγρού τα μέρη.

Παράξενος είν’ ο ντουνιάς σ’ αλέθει σαν το μύλο,
Ν’ απλώσω τη χερούκλα μου , να πιάσω ένα ξύλο…