1. Ένα φανταστικό αλλά διόλου εξωπραγματικό σενάριο.
ΝΙΚΗΤΑ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗ
Κύριοι, είστε Αθηναίοι και ασχολείστε με τον τουρισμό. Θέλετε να "κλέψετε" ένα μέρος από τους τουρίστες που σκοπεύουν να κάνουν διακοπές σε άλλα μέρη της χώρας μας.
Έχοντας ως δεδομένο ότι η πόλη μας (μεταξύ μας) είναι ιδιαιτέρως άσχημη, τι πρέπει να κάνετε για να τους δελεάσετε σε τέτοιο βαθμό, ώστε να θεωρήσουν επιβεβλημένη την επίσκεψη ή τη διαμονή τους σ' αυτήν;Ιδού το ερώτημα!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΠΡΑΚΤΟΡΩΝ
Θα κάνουμε ό,τι κάναμε έως τώρα:
Θα τους φλομώσουμε στα ψέματα. Θα τους υποσχεθούμε λαγούς με πετραχήλια.
Θα τους βομβαρδίσουμε με εικόνες,
μεγενθύνοντας τις λιγοστές ομορφιές της Αθήνας
και φιλτράροντας ή συγκαλύπτοντας τις πολλές ασχήμιες της.
ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ, ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΜΑΓΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ,
ΟΠΩΣ ΚΑΝΑΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ.
ΠΡΟΣΛΑΒΑΜΕ ΕΝΑ ΣΑΪΝΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟ
ΚΑΙ ΕΞΙΣΩΣΕ
ΤΑ ΠΕΝΤΑΚΟΣΙΑ ΜΕΤΡΑ ΤΗΣ
ΟΜΟΡΦΗΣ ΠΛΑΚΑΣ
ΜΕ ΤΑ ΔΕΚΑΔΕΣ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ
ΤΗΣ ΥΠΟΛΟΙΠΗΣ ΤΕΡΑΤΟΥΠΟΛΗΣ
***2. Απόσπασμα από συνέντευξη του σκηνοθέτη Φράνκο Τζεφιρέλι
"...Η Αθήνα είναι μια πολύ άσχημη πόλη. Θυμάμαι το ζωγράφο Γιάννη Τσαρούχη,
που μου μιλούσε γι' αυτή στις συναντήσεις μας στο Παρίσι και στη Νέα Υόρκη.
Μου έδειχνε μιαν Αθήνα υπέροχη, που δε συναντώ πια.
Μιαν Αθήνα της δεκαετίας του 1960 , με αρχιτεκτονική ταυτότητα,
με σπίτια νεοκλασικά, με αυθεντικότητα.
Τώρα δεν υπάρχει τίποτα.
Η ματιά σου δε βρίσκει κάτι ωραίο , για να σταματήσει.
Εκτός από τον Παρθενώνα, το μέγιστο κάλλος που μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος."
που μου μιλούσε γι' αυτή στις συναντήσεις μας στο Παρίσι και στη Νέα Υόρκη.
Μου έδειχνε μιαν Αθήνα υπέροχη, που δε συναντώ πια.
Μιαν Αθήνα της δεκαετίας του 1960 , με αρχιτεκτονική ταυτότητα,
με σπίτια νεοκλασικά, με αυθεντικότητα.
Τώρα δεν υπάρχει τίποτα.
Η ματιά σου δε βρίσκει κάτι ωραίο , για να σταματήσει.
Εκτός από τον Παρθενώνα, το μέγιστο κάλλος που μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος."
Περιοδικό Ταχυδρόμος,3012/06
ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΕΡΟΝΤΑΚΟΥ: Κύριε Τζεφιρέλι , αφήστε τη βρομοΑθήνα να βράζει στο ζουμί της και ελάτε να γνωρίσετε την πανέμορφη Θεσσαλονίκη μας. Αλήθεια το λέω! Θα σε πάω στα γραφικά δρομάκια των Αμπελοκήπων και της Σταυρούπολης,θα περπατήσεις στις υπέροχες αλέες της Κάτω Τούμπας και της περιοχής Ευζώνων, θα σταθείς με ανοιχτό στόμα μπροστά από τα αρχοντόσπιτα των οδών Κασσάνδρου και Αγίου Δημητρίου , θα χαρείς τα νεοκλασικά του Αγίου Παύλου και των Συκεών, θα ξαποστάσεις σε πλατείες μαγευτικές, που διαθέτουν χρώματα κι αρώματα! Θα διαπιστώσεις ότι η πόλη μου είναι σαν σκηνικό του Βασιλείου και θα αισθανθείς ένα αίσθημα μειονεξίας να αναβλύζει από μέσα σου, γιατί η Ρώμη δεν πιάνει μπάζα μπροστά της. Συγκλονιστική ομορφιά , σου λέω! Τόση που σου κόβεται η αναπνοή. Γι' αυτό εμείς οι Θεσσαλονικιοί αποφεύγουμε να τη βλέπουμε κατάματα, διότι κινδυνεύουμε να πάθουμε ανακοπή από το τόσο κάλλος της. Κάνουμε λοιπόν πως δεν τη βλέπουμε , την προπερνούμε αδιάφοροι κι έτσι ζει αυτή καλά κι εμείς πολύ καλύτερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου