Φραντς Πέτερ Σούμπερτ (Franz Peter Schubert)
(31/1/1797-1828)
Ο Franz ήταν το 12ο από τα 14 παιδιά του δασκάλου πατέρα του. Γεννήθηκε στη Βιέννη και μεγάλωσε μέσα σε ένα αυστηρό και πειθαρχημένο περιβάλλον, όπου η μουσική έπαιζε τον κυρίαρχο ρόλο.
Μυήθηκε από νωρίς στο βιολί και το πιάνο και έπαιζε τακτικά μουσική δωματίου, στο πλαίσιο της οικογενειακής αρχήστρας των Schubert, όπου εξάρχων ήταν ο πατέρας του. Συνέχισε τις μουσικές του σπουδές στο τραγούδι και το εκκλησιαστικό όργανο , ενώ το 1808 έγινε μέλος της αυτοκρατορικής χορωδίας .
Τα πρώτα τραγούδια του (1811) εκτιμήθηκαν από τον αρχιμουσικό της Αυλής Antonio Salieri, που τον έκανε μαθητή του.
Το 1813 , κατόπιν επιμονής του πατέρα του, διορίστηκε ως δημοδιδάσκαλος, ένα επάγγελμα που, αν και το μισούσε, του έδωσε το χρόνο να αφοσιωθεί στη σύνθεση.
Το 1814 εκτελέστηκε δημόσια η Λειτουργία του (Messe) , ενώ το επόμενο έτος , σε ηλικία μόλις 17 ετών, έγραψε το γνωστό αριστουργηματικό Η Μαργαρίτα στο Ροδάνι , σε στίχους του Γκαίτε, ένα Lied που θεωρείται πρότυπο του είδους του.
Έκτοτε και ως το τέλος της σύντομης ζωής του ο Σούμπερτ έγραφε μουσικά έργα με μεγάλη ευκολία και εντυπωσιακή ταχύτητα. Παράλληλα απέκτησε πολλούς φίλους, που τον υπεραγαπούσαν λόγω της κοινωνικότητας και της απλότητας που τον διέκριναν αλλά και εξαιτίας της αγάπης του για την μποέμικη ζωή.
Οι περίφημες "σουμπερτιάδες", τα ξέφρενα γλέντια μετ' αφθόνου μπίρας και μουσικής, υπέσκαψαν ταχύτατα την υγεία του, η οποία επιβαρύνθηκε δραματικά , όταν το 1822 διαπιστώθηκε ότι είχε προσβληθεί από τη «γαλλική ασθένεια», δηλαδή τη σύφιλη. Πέθανε το 1828 από τύφο χωρίς να προλάβει να γίνει γνωστός στο ευρύτερο κοινό.
Αργότερα, όταν αναγνωρίστηκε η μουσική ιδιοφυία του μεγάλου ρομαντικού συνθέτη, ο κόσμος της τέχνης ανακάλυψε τα αριστουργηματικά Lieder του , τις λεπτουργημένες συμφωνίες του και πλήθος άλλων έργων, που όσο ζούσε δεν μπόρεσε να εκτελέσει δημοσίως.
Στο βίντεο παίρνουμε μια μικρή "γεύση" από την πιανιστική δεινότητα του
"μάγου του κλειδοκύ,βαλου" Alfred Brendel.
(31/1/1797-1828)
Ο Franz ήταν το 12ο από τα 14 παιδιά του δασκάλου πατέρα του. Γεννήθηκε στη Βιέννη και μεγάλωσε μέσα σε ένα αυστηρό και πειθαρχημένο περιβάλλον, όπου η μουσική έπαιζε τον κυρίαρχο ρόλο.
Μυήθηκε από νωρίς στο βιολί και το πιάνο και έπαιζε τακτικά μουσική δωματίου, στο πλαίσιο της οικογενειακής αρχήστρας των Schubert, όπου εξάρχων ήταν ο πατέρας του. Συνέχισε τις μουσικές του σπουδές στο τραγούδι και το εκκλησιαστικό όργανο , ενώ το 1808 έγινε μέλος της αυτοκρατορικής χορωδίας .
Τα πρώτα τραγούδια του (1811) εκτιμήθηκαν από τον αρχιμουσικό της Αυλής Antonio Salieri, που τον έκανε μαθητή του.
Το 1813 , κατόπιν επιμονής του πατέρα του, διορίστηκε ως δημοδιδάσκαλος, ένα επάγγελμα που, αν και το μισούσε, του έδωσε το χρόνο να αφοσιωθεί στη σύνθεση.
Το 1814 εκτελέστηκε δημόσια η Λειτουργία του (Messe) , ενώ το επόμενο έτος , σε ηλικία μόλις 17 ετών, έγραψε το γνωστό αριστουργηματικό Η Μαργαρίτα στο Ροδάνι , σε στίχους του Γκαίτε, ένα Lied που θεωρείται πρότυπο του είδους του.
Έκτοτε και ως το τέλος της σύντομης ζωής του ο Σούμπερτ έγραφε μουσικά έργα με μεγάλη ευκολία και εντυπωσιακή ταχύτητα. Παράλληλα απέκτησε πολλούς φίλους, που τον υπεραγαπούσαν λόγω της κοινωνικότητας και της απλότητας που τον διέκριναν αλλά και εξαιτίας της αγάπης του για την μποέμικη ζωή.
Οι περίφημες "σουμπερτιάδες", τα ξέφρενα γλέντια μετ' αφθόνου μπίρας και μουσικής, υπέσκαψαν ταχύτατα την υγεία του, η οποία επιβαρύνθηκε δραματικά , όταν το 1822 διαπιστώθηκε ότι είχε προσβληθεί από τη «γαλλική ασθένεια», δηλαδή τη σύφιλη. Πέθανε το 1828 από τύφο χωρίς να προλάβει να γίνει γνωστός στο ευρύτερο κοινό.
Αργότερα, όταν αναγνωρίστηκε η μουσική ιδιοφυία του μεγάλου ρομαντικού συνθέτη, ο κόσμος της τέχνης ανακάλυψε τα αριστουργηματικά Lieder του , τις λεπτουργημένες συμφωνίες του και πλήθος άλλων έργων, που όσο ζούσε δεν μπόρεσε να εκτελέσει δημοσίως.
Στο βίντεο παίρνουμε μια μικρή "γεύση" από την πιανιστική δεινότητα του
"μάγου του κλειδοκύ,βαλου" Alfred Brendel.
