Η Απελπισία του Ισραήλ
Υπάρχει κάποιο συμπέρασμα που προκύπτει από τα παρακάτω γεγονότα των τελευταίων 24ώρων;
1. Το κράτος του Ισραήλ χτύπησε σκάφος ανθρωπιστικής βοήθειας που κατευθυνόταν στη χώρα.
2. Αυτό συνέβη την ίδια ακριβώς στιγμή που το κράτος του Ισραήλ, ευρισκόμενο σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω ανεξέλεγκτων δασικών πυρκαγιών γύρω από την Ιερουσαλήμ, είναι έτοιμο να δεχτεί την ανθρωπιστική βοήθεια που θα έρθει από την Ευρώπη. [Άσχετο: ΟΧΙ, δεν υπάρχει καμιά κλιματική κρίση, πρόκειται για κάτι τυχαίες φωτιές που καίνε κάτι ξερά δέντρα, τέλος Απρίλη -αρχές Μάη, εποχή που παραδοσιακά στην Μεσόγειο ανθίζουν τα κλαδιά και βγάζ’ η γης χορτάρι…]
3. Κατά τη διάρκεια των πυρκαγιών, το Ισραήλ στέλνει πολεμικά αεροσκάφη να βομβαρδίσουν τη Δαμασκό
επειδή ο «δημοκράτης» και αναγνωρισμένος από την Ευρώπη αλ Τζολανί 
(που
είναι πιόνι του Ερντογάν) σφάζει Δρούζους, για τους οποίους είναι
γνωστό ότι κόπτεται το Ισραήλ. [Άσχετο: το
αναγνωρισμένο από την Ευρώπη, καλό και ανθρωπιστικό καθεστώς της
Δαμασκού, όντως σφάζει πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά από τον
«δικτάτορα» Άσαντ που ήταν όμως κακός και σατανικός σύμφωνα με τους
πάντα ειλικρινείς και ανθρωπιστές δυτικούς].
4. Και όλα αυτά γίνονται ενώ την ίδια πάντα στιγμή, στη Χάγη στο διεθνές δικαστήριο βρίσκεται εν εξελίξει ακροαματική διαδικασία στην οποία το κράτος του Ισραήλ κατηγορείται ότι, ας το πούμε κομψά, δεν μεταχειρίζεται ανθρωπιστικά τους άμαχους κατοίκους της Γάζας. [Άσχετο: Η επίθεση στο σκάφος ανθρωπιστικής βοήθειας έγινε προφανώς σε ένδειξη απόλυτου σεβασμού στο λεγόμενο διεθνές δίκαιο, για να δείξει έμπρακτα το Ισραήλ πού ακριβώς γράφει τη Χάγη].
Λοιπόν, το ενδιαφέρον νέο στοιχείο από όλα αυτά είναι ότι, όπως είπε ο Παλαιστίνιος εκπρόσωπος στη Χάγη, το κράτος του Ισραήλ μεταχειρίζεται την ανθρωπιστική βοήθεια ως όπλο. Ο εκπρόσωπος εννοούσε ότι μη επιτρέποντας στη βοήθεια να περάσει, επιταχύνει τη γενοκτονία των Παλαιστινίων.
Το Ισραήλ όμως βλέπει ως όπλο την βοήθεια πολύ πιο κυριολεκτικά. Γι’ αυτό επιτίθεται σε σκάφος που μεταφέρει βοήθεια σε διεθνή μάλιστα ύδατα. Αν η ανθρωπιστική βοήθεια είναι όπλο, τότε το Ισραήλ βομβάρδισε όπλα που πάνε σε εχθρό. Και αντιστρόφως, η ευρωπαϊκή βοήθεια για τις πυρκαγιές είναι κάτι σαν συμμαχική βοήθεια για τον πόλεμο του Ισραήλ, το οποίο επομένως δεν χρειάζεται να σταματήσει αλλά μπορεί και να εντείνει τις επιχειρήσεις του.
Είναι η πρώτη φορά στην νεώτερη ιστορία που συμβαίνει κάτι τέτοιο, κάτι τόσο αδιανόητο, τόσο συστηματικά.
Η εκπληκτική διαστροφή και διαφθορά των εννοιών στο λεξιλόγιο του Ισραήλ φαίνεται και από το ότι παρά την έκτακτη ανάγκη (το Ισραήλ ζητά ανθρωπιστική βοήθεια για τις πυρκαγιές επειδή προφανώς οι δυνάμεις του δεν αρκούν!), όχι μόνο δεν σταματάει τις επιχειρήσεις στη Γάζα ώστε να κάνει κάποια οικονομία δυνάμεων τέτοιες δύσκολες ώρες, αλλά στέλνει από πάνω και πολεμικά να βομβαρδίσουν προειδοποιητικά τη Δαμασκό. Εντάξει, είναι μεν αλήθεια ότι τα F-35 δεν μπορούν να σβήσουν φωτιές, αλλά δεν είναι εκπληκτικό το τάιμινγκ;
Δεν είναι όμως μόνο το εγκληματικό των πράξεων που είναι πρωτοφανές. Ούτε η αίσθηση παντοδυναμίας και ατιμωρησίας. Σημαντικότερη είναι η απελπισία που αποπνέουν οι κινήσεις του Ισραήλ.
Γιατί και οι εγκληματίες έχουν όρια ως προς τις πράξεις τους, σκέφτονται τις συνέπειες, δρουν με βάση ένα σχέδιο, σταματούν όταν αυτό που κάνουν υπονομεύει το σχέδιό που ελπίζουν να φέρουν σε πέρας. Οι μόνοι που δεν έχουν κανένα όριο, κανέναν φραγμό, που δεν ενδιαφέρονται για τις συνέπειες, είναι αυτοί που δεν τους νοιάζει τίποτε, επειδή δεν έχουν τίποτε να περιμένουν, δεν έχουν πια τίποτε άλλο να ελπίζουν και το μόνο που τους μένει είναι η άβυσσος μέσα στο κεφάλι τους.
Των οικιών υμών εμπιπραμένων, υμείς πολεμάτε.
Δημήτρης Λένης
Είναι αστροφυσικός. Μαθαίνει ιαπωνικά. Δυσκολεύεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου