Απ’ την Γκερνίκα ως τη Γάζα κι από τη Γάζα ως το Αμριτσάρ
Πασχάλης Κατσίκας*
ΑΠ’ ΤΗΝ ΓΚΕΡΝΙΚΑ ΩΣ ΤΗ ΓΑΖΑ (Ι)
Τα μάτια δίχως να βλέπουν τέλος
εκρήγνυνται αθόρυβα στους δρόμους
Πολύπλοκα έντερα κυματίζουν
στις άχρωμες παλάμες των παιδιών
Αργοσφυρίζουν τα σμήνη•
ο καπνός ξεραίνεται πάνω στα νηστικά φαντάσματα
Μες στον τεράστιο καμβά χιονίζει
Όσο η σιωπή τριγυρνά
απ’ τη Γκερνίκα εφορμούν γκρι πεταλούδες•
ταύροι και άλογα άγρυπνα ουρλιάζουν
πάνω απ’ της Γάζας τη λωρίδα
(ΙΙ)
ΑΠΟ ΤΗ ΓΑΖΑ ΩΣ ΤΟ ΑΜΡΙΤΣΑΡ
Σε άνυδρο χωράφι σπαρμένο νύχτα
σφαίρες βρετανικές θέρισαν το φεγγάρι
Μια ελάχιστη σταγόνα στον λαιμό η αντίδραση
Χαρταετός η τελευταία αναπνοή
με ουρά το πνιχτό κλάμα
Στο ύστατο σύνθημα
Νερό αδέλφια μου
Μόνη απάντηση
Νερό η επανάσταση, αδελφέ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου