«Η τελευταία μάχη της Κατοχής». Γιατί «το παρόν δεν είναι αυτόνομο»-Βλάσης Αγτσίδης...

«Το παρόν δεν είναι αυτόνομο» μας υπενθυμίζει ο διδάκτωρ Σύγχρονης Ιστορίας του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικές Σχολής του ΑΠΘ, Βλάσης Αγτζίδης, ο οποίος μιλά στο militaire channel για το βιβλίο του πατέρα του Ανδρέα Αγτζίδη. Βιβλίο που εκδόθηκε μετά από το θάνατο του κι έχει να κάνει με ένα ιστορικό γεγονός το οποίο έζησε. Ήταν η τελευταία μάχη της Κατοχής.


Η Μάχη του Κιλκίς της 4ης Νοεμβρίου του 1944 υπήρξε μια από τις πλέον αιματηρές συγκρούσεις στο τέλος της περιόδου της ναζιστικής Κατοχής και μια από τις πλέον άγνωστες και αδιερεύνητες. Άφησε ως κληρονομιά τον απόλυτο διχασμό, που σε τοπικό επίπεδο «ξεπεράστηκε» με τη σιωπή και τους μονολόγους των πολιτικών επιγόνων των πρωταγωνιστών.

Το βασικό κείμενο αυτής της έκδοσης αφορά την ίδια τη μάχη που έγινε στο Κιλκίς μεταξύ του ΕΛΑΣ και των αντικομμουνιστικών ομάδων που είχαν οργανώσει οι Γερμανοί. Ο συγγραφέας παρουσιάζει τον τρόπο οργάνωσης της πολύμορφης Εθνικής Αντίστασης και δίνει ιδιαίτερη έμφαση στις διαδικασίες συγκρότησης των δωσιλογικών ομάδων, είτε των περί τους Κουίσλιγκ της Αθήνας, είτε τους ελεγχόμενους κατευθείαν από τις γερμανικές αρχές Κατοχής στη Βόρεια Ελλάδα.

Ο κ.Βλάσης Αγτζίδης έχει πλούσιο συγγραφικό έργο επικεντρωμένο στον Πόντο και στην Μικρασιατική Καταστροφή. Υπό έκδοση βρίσκεται ένα βίβλιο με τίτλο από τη Συνθήκη των Σεβρών στη Συνθήκη της Λωζάνης. Ο κ.Αγτζίδης επισημαίνει ότι η Τουρκία έχει αρχίσει να ξηλώνει τη Συνθήκη της Λωζάνης. Έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον όσα λέει για τα ελληνοτουρκικά ξεκινώντας από το παρελθόν και τα λάθη μας. Γιατί «το παρόν δεν είναι αυτόνομο»…
Ο Βλάσης Αγτζίδης είναι διδάκτωρ Σύγχρονης Ιστορίας του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικές Σχολής του ΑΠΘ με βασικές του σπουδές τα μαθηματικά και τη Η/Υ. Το θέμα της διατριβής του αφορούσε τον ελληνικό Τύπο της Σοβιετικής Ένωσης την περίοδο του μεσοπολέμου. Για το φαινόμενο του παρευξείνιου ελληνισμού και τη διερεύνησή του συνεργάστηκε με το Α.Π.Θ., το Πάντειο Πανεπιστήμιο, το Πανεπιστήμιο του Αιγαίου και το Πανεπιστήμιο Bordeux III (Γαλλία). Έχει εκδόσει αρκετά βιβλία, όπως: -"Ποντιακός ελληνισμός: Από τη γενοκτονία και το σταλινισμό ως την περεστρόικα" το 1990 -"Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης: Οι συνέπειες για τον Ελληνισμό" το 1992 -"Οι άγνωστοι Έλληνες του Πόντου" (επιμέλεια) το 1995 -"Πόντος: Ένα ανοιχτό ζήτημα", το 1996, "Παρευξείνιος διασπορά: Οι ελληνικές εγκαταστάσεις στις βορειοανατολικές περιοχές του Εύξεινου Πόντου" το 1997, "Οι Νιώτηδες της Κρήτης: Μια οικογένεια στις κρητικές επαναστάσεις" το 2000 κ.ά.. Έχει τιμηθεί με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για τη συγγραφή της "Ιστορίας της ελληνικής διασποράς στα βορειοανατολικά παράλια του Εύξεινου Πόντου", 1995, καθώς και δύο φορές με Εύφημο Μνεία από το Υπουργείο Εξωτερικών για τον απεγκλωβισμό των Ελλήνων της Αμπχαζίας από την εμπόλεμη περιοχή (1993) και τη συγκρότηση του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ) το 1996. Έχει δημοσιεύσει πλήθος άρθρων σε επιστημονικά περιοδικά, αλλά και στην ημερήσιο και περιοδικό Τύπο. Τα άρθρα του, που ξεπερνούν τα 200 δημοσιεύτηκαν στα εξής έντυπα: Ελευθεροτυπία, Έθνος, Οικονομικός Ταχυδρόμος, Άρδην, Ιστορικά, Έρεισμα, Ελλοπία, Επίκαιρη (Κύπρος), Εθνικός Κήρυξ (Νέα Υόρκη), Υπέρ (Λος Άντζελες), Ελληνική Διασπορά (Τιφλίδα), Akropoli (Μόσχα), Journal of refugee studies (Oξφόρδη), Pogrom (Γερμανία). Διετέλεσε ειδικός σύμβουλος στο υφυπουργείο Εξωτερικών, αρμόδιο για τον απόδημο ελληνισμό. Υπηρέτησε σε θέση συμβούλου στο Ίδρυμα Ελληνικού Πολιτισμού. Δίδαξε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Δίδαξε επίσης στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών το μάθημα για το συλλογικό τραύμα και τη διαχείριση της μνήμης. Από το 2009 επιμελείται το Σεμινάριο Ιστορίας στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Δήμου Κηφισιάς. Τα κύρια ερευνητικά του ενδιαφέροντα σχετίζονται με το σοβιετικό Μεσοπόλεμο και την ιστορία του σοβιετικού ελληνισμού, την ελληνική Διασπορά, καθώς και με τη διαδικασία μετάβασης από την Οθωμανική Αυτοκρατορία στην εποχή των εθνών-κρατών και με την ιστορική εμπειρία του ελληνισμού στη Μικρά Ασία.