Ο Ποιητής της ημέρας : Γιώργος Θέμελης (1900-1976)

Γιώργος Θέμελης (1900-1976)  - Βικιπαίδεια

1. Σαν ένα αστέρι

Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
 Σαν ένα αστέρι - Γιώργος Ζωγράφος


Σαν ένα αστέρι που ταξιδεύει
και σε γυρεύει μες στ' άπειρο παντού
σαν ένα αστέρι μισοσβησμένο
σε περιμένω στη μέση τ' ουρανού.

Δεν έχει η νύχτα πικρή βροχή να κλάψει
φωτιά να κάψει τον έρημο ουρανό
και περιμένω να ξημερώσει
να ξαστερώσει το φως για να σε βρω.

2.  Μελέτη ψυχής (I)

[Ενότητα Μελέτη ψυχής]

Μην είδατε την ψυχή μου;
Δενδρόκηπος

I

Όταν είμαι μόνος, μελετώ την ψυχή μου.

Σκύβω στο στήθος, ακούω τη σιωπή.
Κάπου εδώ δόθηκε μάχη, κάπου χύθηκε αίμα,
Αίμα πολύ, αίμα των φαντασμάτων.

Πόσες φορές έχω πέσει νεκρός,
Πόσες έχω σκοτώσει κι έχω σκοτωθεί.

Δεν έχω δάκρυα να θρηνώ,
Τ’ άδειασα, τα πέταξα στη θάλασσα.

Τα πράγματά μου κείτονται άψυχα,
Ως να μου τα ’χουν σκοτώσει,
Θαμπές μορφές μες σε βυθούς καθρεφτισμών,
Απίθανα πουλιά με χτύπους φτερών δίχως αντίλαλο.

Άνοιξε και τα κατάπιε η σιωπή.

Μένει μονάχα μια καρδιά
Πιο ταραγμένη από ’να δέντρο
Στον άνεμο, πιο ριζωμένη στην πέτρα.

Ώσπου ν’ αποκοπεί κι αυτή να πέσει,
Ώσπου να γκρεμιστεί μες στο σκοτάδι.

Από τη συλλογή Το δίχτυ των ψυχών (1965)

 

******************************

 

 3. Κοιμητήριο

[Ενότητα  

Το δίχτυ των ψυχών, II]

Το σπίτι σου έγινε
Η κλίνη σου, το κοιμητήριο.

Η γυμνότητα, το απέριττο ένδυμα.

Δεν είσαι
Άλλο
Ξένο σώμα.

Απόκρυφη αναδίπλωση του σώματός μου,
Διανομή της σάρκας μου και της ψυχής.

Η κένωσή μου είσαι,
Η κένωσή μου και η πλήρωση.

Η πλησμονή μου,
Η ερημία μου.

Από τη συγκεντρωτική έκδοση Γ. Θέμελη Ποιήματα II (1970)