“Ήθος ανθρώπου δαίμων”: Ο Νίκος Καλογερόπουλος αφηγείται τη ζωή του
Η 'Λούφα και Παραλλαγή', το 'Ρεμπέτικο', ο κουμπάρος του, Χρόνης Μίσσιος και το 'όχι' στον Θόδωρο Αγγελόπουλο. Συνέντευξη με τον ηθοποιό που προτίμησε να σε κοιτάει στα μάτια, παρά να βγάλει λεφτά.
-
ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ
- oneman.gr
- 2 ΝΟΕ 2020
Ο φαντάρος, ο τρελός, ο ρεμπέτης, όλοι έχουν πιάσει μια καρέκλα απέναντί μου και με ζυγίζουν με το ίδιο βλέμμα. Δεν είναι επιφυλακτικοί, κάθε άλλο. Γελάνε, φωνάζουν, σηκώνονται και χειρονομούν, τσαντίζονται με τις αναμνήσεις τους, κρύβουν με το χέρι τους τον ήλιο, συγκινούνται, και γελάνε ξανά. Ο ένας δίνει τη θέση του στον άλλον, και στο τέλος ξανακάθονται όλοι μαζί στην ίδια καρέκλα. Και συνεχίζουν να αποτελούν απλώς μερικά από τα πρόσωπα του πιο σπουδαίου κινηματογραφικού ηθοποιού της γενιάς του.
Θα κοιτάξει κάτω όταν θα τον αποκαλέσω έτσι. Εκτιμά πολύ τη γενιά του και κατά την κουβέντα μας, θα βρίσκει συνεχώς ευκαιρίες να μιλάει γι’ αυτήν. Για τον Κιμούλη, τον Ρέτσο, τη ‘Σωτηρούλα’ Λεονάρδου.
Είναι μεσημέρι και καθόμαστε λίγο πιο κάτω απ’ τον παλιό σταθμό των τρένων της Κυπαρισσίας, εκεί όπου ο Νίκος Καλογερόπουλος έχει στήσει το ‘Τρενοτεχνείο’, έναν δικό του χώρο πολιτισμού.
Στην πρόσοψη του κτιρίου, είναι αποτυπωμένος ο ασπρόμαυρος εαυτός του ως ‘Μπάμπης’, από το ‘Ρεμπέτικο’. Αλλάζω τη σειρά των ερωτήσεών μου και αρχίζω από εκεί.
Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου - Watkinson
‘Ρεμπέτικο’
Έχετε πει ότι την αγαπάτε λίγο παραπάνω από τις υπόλοιπες ταινίες σας.
Γιατί έχει την ιστορία. Είναι το τρένο που κουβαλάει όλον τον πολιτισμό. Από Σμύρνη, από Αρχαία Ελλάδα, από από από…
Υπάρχει μια ωραία ιστορία για το πώς βρεθήκατε να παίξετε εκεί. Είχατε πει “όχι” στην αρχή γιατί σας είχαν προτείνει να παίξετε τον Φώντα, κι εσείς είπατε “ή τον Μπάμπη ή φεύγω”.
Ε, ρε κάτι μαλακίες που έχω κάνει μου έχουν βγει σε καλό (σ.σ. γελάει). Ε, δεν το λες έτσι το “όχι” ρε παιδί μου, ειδικά στο ‘Ρεμπέτικο’. Και ποιος είσαι εσύ; Λες όχι σε ένα έργο τεράστιο, σε έναν ρόλο πάρα πολύ ωραίο όπως του “Φώντα”;
Δεν το ‘πα για να πουλήσω μούρη όμως, είπα αυτό που επιθυμούσα, κατάλαβες; Του λέω του Φέρρη “να σου πω, εγώ γουστάρω τον Μπάμπη…”. “Άη στο διάολο, μου λέει, τον Μπάμπη θα τον κάνει ο Σπύρος ο Φωκάς ρε μαλάκα που ‘ναι και δυο μέτρα, εσύ είσαι ενάμιση” (σ.σ. γελάει). Του λέω “εγώ πάντως αυτόν γούσταρα”. Και καλά έκανε ο Κώστας και τον έδωσε αλλού. Αλλά αφού του είπα έτσι, δεν με έπαιρνε τώρα να γυρίσω και να πω “εντάξει, θα κάνω τον Φώντα”. Το έκαψα.[...........]
**********************************
ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ
Σκηνοθεσία: Κώστας Φέρρης
Σενάριο: Κώστας Φέρρης, Σωτηρία Λεονάρδου
Πρωταγωνιστές: Σωτηρία Λεονάρδου,Νίκος Καλογερόπουλος, Μιχάλης Μανιάτης, Κωνσταντίνος Τζούμας,Θέμις Μπαζάκα
Μουσική:Σταύρος Ξαρχάκος
Η ζωή της ρεμπέτισσας Μαρίκας Nίνου (Σωτηρία Λεονάρδου), από τη γέννησή της στη Σμύρνη του 1917, μέχρι και το θάνατό της στην Αθήνα του 1955.
Μεγαλωμένη από έναν ταχυδακτυλουργό (τον υποδύεται ο Κωνσταντίνος Τζούμας), μετά τη –λόγω ατυχήματος– δολοφονία της μητέρας της (Θέμις Μπαζάκα) από τον πατέρα της (Νίκος Δημητράτος), η Μαρίκα θα φτάσει στην Αθήνα, παρέα με τον φίλο της βιολιστή (Μιχάλη Μανιάτη), και θα δουλέψουν στην κομπανία του Μπάμπη (Νίκος Καλογερόπουλος).
Παράλληλα με την αφήγηση της ιστορίας της Μαρίκας, παρακολουθούμε την ιστορία της Ελλάδας: από την Μικρασιατική καταστροφή, μέχρι την κυβέρνηση του Παπάγου και την επικράτηση της δεξιάς.
****************************
ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ
"Ήθος ανθρώπου δαίμων": Ο Νίκος Καλογερόπουλος αφηγείται τη ζωή του ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου