Όταν η Βρετανία αποφάσισε να εγκαταλείψει το φιλανθρωπικό σύστημα υγείας και να φτιάξει το Εθνικό Σύστημα Υγείας

Ὰγγελοι Ντυμένοι Στα Λευκά (1943)

 1943. Στην καρδιά του πολέμου με τους Ναζί η Βρετανία αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα στις  υπηρεσίες υγείας της, που βασίζονταν κυρίως στη φιλανθρωπία, είτε των ευαίσθητων πλουσίων είτε των διαφόρων ψυχοπονετικών σωματείων  , όπως των εσχάτως δραστηριοποιούμενων σε μας ιδρυμάτων Νιάρχου, Ωνάση , Λάτση κλπ.

Η ταινία  Ὰγγελοι Ντυμένοι Στα Λευκά ( The lamp still burns) μπορεί να μοιάζει με ένα τυπικό ρομαντικό δράμα, στην ουσία όμως αποτελεί μια καλή μαρτυρία για το πώς λειτουργούσε το ΕΣΥ της Βρετανίας εκείνη την εποχή, που στηριζόταν σχεδόν σε ιδιωτικούς πόρους, με το κράτος να αρκείται , όπως συμβαίνει σε όλα τα νεοφιλελεύθερα συστήματα, στην υψηλή εποπτεία  και να μη βάζει το χέρι στην τσέπη.

Η ιδεαλίστρια αρχιτεκτόνισσα Χίλαρι Κλαρκ που αποφασίζει να γίνει νοσοκόμα από λαχτάρα για προσφορά στον πάσχοντα άνθρωπο πέφτει πάνω σε ένα τοίχο γραφειοκρατίας και ουσιαστικής αδιαφορίας για την εισαγωγή μεταρρυθμίσεων σε ένα δυσλειτουργικό σύστημα υγείας.

Όμως η ψυχωμένη νοσοκόμα δεν το βάζει κάτω και καταφέρνει να πετύχει το στόχο της , που δεν είναι άλλος από την παροχή καλύτερης φροντίδας στους ασθενείς .

Η ταινία είναι ιδιαίτερα επίκαιρη στην εποχή μας . Εύκολα διαπιστώνει κανείς ότι η ολοένα και μεγαλύτερη συμμετοχή των ιδιωτών παρόχων υγείας στο ΕΣΥ καθώς και η  διευρυνόμενη ανάμειξη σε θέματα  Δημόσιας Υγείας  μη κερδοσκοπικών Ιδρυμάτων αποτελούν επιστροφή στις  πολιτικές παροχής ιατροφαρμακευτικής και νοσοκομειακής περίθαλψης μιας εποχής όπου το κράτος ήταν προκλητικά απόν.

The Lamp Still Burns - Wikipedia