Ο Φωτογράφος , ο Φορτίνο Σάμανο και ο Τραγουδοποιός

Aγκουστίν Κασασόλα , Μεξικανός φωτογράφος (1874-1938)

Agustín Casasola - Wikipedia

Ο φωτογράφος κάλυψε από κοντά  τη μεγάλη Επανάσταση του 1910
με τους Εμιλιάνο Ζαπάτα και Πάντσο Βίλα  και αποτύπωσε
συγκλονιστικές στιγμές της Μεξικάνικης ιστορίας,
στη μετάβαση από τη δικτατορία στη δημοκρατία.

Παράλληλα, ανάδειξε "καυτά" θέματα της κοινωνικής ζωής,
συλλαμβάνοντας στιγμιότυπα που φωτίζουν καλύτερα
την κοινωνία της πατρίδας του στην πολυτάραχη εποχή του.

Ανάμεσα στις πιο γνωστές φωτογραφίες  που αποδίδονται σ΄αυτόν
ξεχωρίζουν  εκείνες της εκτέλεσης  από τον στρατό μιας αμφιλεγόμενης
 προσωπικότητας, για την οποία δεν έχουμε πολλές πληροφορίες .
Πρόκειται για  τον λο­χα­γό Carlos Fortino Sámano (Σάμανο κι όχι Σαμάνο),
με­ρι­κά λε­πτά πριν εκτε­λε­στεί από κυ­βερ­νη­τι­κό στρα­τιω­τι­κό από­σπα­σμα για
ληστεία με τη χρησιμοποίηση βίας , αδίκημα που , βάσει ενός νόμου
του 1916 επέσυρε την ποινή του θανάτου για όσους με το πρόσχημα
 του επαναστατικού αγώνα επιδίδονταν σε πράξεις βίας .

 Η πλη­ρο­φο­ρία της εκτέ­λε­σης  προ­έρ­χε­ται από δη­μο­σί­ευ­μα της εφη­με­ρί­δας
 El  Democrata , της 3ης Μαρ­τί­ου 1917, δημοσιογράφος της οποίας
 είχε πάρει συνέντευξη από τον Σάμανο, την προηγούμενη μέρα .
Ο Σάμανο στη συνάντηση αυτή δήλωσε ότι ήταν υποχρεωμένος
να δεχθεί τις συνέπειες του νόμου και ότι θα βάδιζε χωρίς φόβο
στο θάνατο , αλλά αρνήθηκε τις καηγορίες που του αποδόθηκαν.

Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι στις φωτογραφίες ο Σάμανο
 εμφανίζεται  να μη  φορά τη στολή του, γεγονός που ώθησε
μερικούς να υποστηρίξουν ότι ο Σάμανο δεν ήταν λοχαγός
εν ενεργεία αλλά απότακτος από καιρό .

Σημασία έχει ότι ο Σάμανο αντιμετώπισε με απόλυτη ψυχραιμία
το θάνατο . Βάδισε με τα χέρια ελεύθερα και χαμογελαστός
 ως το σημείο εκτέλεσης.
 Η φωτογραφία του με το τελευταίο τσιγάρο
στο στόμα, μπροστά στον τοίχο της εκτέλεσης,  εξακολουθεί
να μαγνητίζει το βλέμμα και να εμπνέει καλλιτέχνες σαν τον
τραγουδοποιό μας Θανάση Παπακωνσταντίνου, που έγραψε
το θαυμάσιο τραγούδι του "Ο Φορτίνο Σαμάνο".

Ο Φορτίνο Σαμάνο καπνίζει και σκέφτεται:
"Είμαι ό, τι δεν έζησα, είμαι η βροχή που θα `ρθει
να δροσίσει άγνωστων γυναικών το κορμί.
Βράδυ στα κρεβάτια τους πως στενάζουν ξαναμμένες
ποιος Σαμάνος έφερε τούτη τη βροχή..."

Ο στρατιώτης με τ’ όπλο σημαδεύει και σκέφτεται:
"Με μια κίνηση απλή θα του κλέψω ό,τι έχει ζήσει
είμαι ένας μικρός θεός, είμαι ένα στοιχειό.
Πάνω από το αίμα του αύριο εδώ , την ίδια ώρα
ερπετά θα σέρνονται όπως κάνω κι εγώ..."

Το τελευταίο τσιγάρο κι εκείνο σκέφτεται:
"Θα γίνω γέλιο να κρυφτώ σε παιδιά που ξεφαντώνουν
ο καιρός θα χάνεται ώσπου κάποιο απ’ αυτά
θα φωνάξει "Λιμπερτά!" κι όπως θα κοιτάει τις κάνες
θα βρεθώ στα χείλη του σαν τσιγάρο ξανά..."