Στο άρρωστο κράτος ταιριάζουν οι «άριστοι»
Ο «λαός» που έχει θεοποιήσει η δογματική Αριστερά αποτελεί μειοψηφία και καλό θα είναι όλοι να ξαναδούμε για ποιους παλεύουμε
Του Κλέαρχου Τσαουσίδη
Νεποτισμός: η
εκμετάλλευση των δυνατοτήτων που δίνει σε κάποιον η θέση που κατέχει
για να εξασφαλίσει σε συγγενείς και φίλους αξιώματα, δημόσιες θέσεις
κ.τ.λ.*
Στην Ελλάδα η οικογενειοκρατία έχει δημιουργήσει δυναστείες, όχι μόνο πολιτικές αλλά και δημοσιογραφικές. Συνηθέστατο το φαινόμενο οι γόνοι ισχυρών ή καλών δημοσιογράφων να βαφτίζονται -αυτόματα συνήθως- σε λειτουργούς των ΜΜΕ, με αποτελέσματα άλλοτε εξαιρετικά και άλλοτε -συνήθως- γελοία.
Μερικοί γενάρχες δυναστειών ήταν κορυφαίοι. Υπήρξαν και άλλοι, όμως, με επίγονους οι οποίοι επιβιώνουν λόγω της κομματικής τους στράτευσης, παρά την κραυγαλέα ιδιωτεία τους.
Ωστόσο, η συντηρητική παράταξη όλα τα καταπίνει και όχι μόνο δεν συμμαζεύει τους «αρίστους» της, αλλά τους αναδεικνύει σε κορυφαίες θέσεις: βουλευτίνα η μία, πρόεδρος της ΕΡΤ ο άλλος, στην ΕΥΠ ο σεκιουριτάς, υφυπουργός ο υπάλληλος του μεγάλου αφεντικού.
Η άποψη που εξέφρασε π.χ. η κ. Βούλτεψη για την κατάργηση του νόμου που απαιτούσε την αιτιολόγηση απόλυσης ήταν συγκλονιστική: «Σκεφτείτε να υπάρχει καταγεγραμμένο σε ένα χαρτί ότι (ο εργαζόμενος) ήταν παραπτωματικός (sic!), ότι αργούσε να έρθει στη δουλειά, ότι μίλησε άσχημα σε έναν πελάτη» είπε.
Φυσικά, η κ. Βούλτεψη δεν άκουσε ποτέ της ότι ένας εργαζόμενος συνήθως απολύεται επειδή θέλει να πληρωθεί τα νόμιμα ή τις υπερωρίες, να έχει ασφάλιση ή να μην υποκύψει στις όποιες ορέξεις του εργοδότη. Αναφέρει αυτά που, εφόσον τα αποδείκνυε ο εργοδότης, θα απέλυε τον εργαζόμενο και με τον προηγούμενο νόμο.
Η ίδια, όταν εργαζόταν, δεν είχε ποτέ συναντήσει την εργοδοτική αυθαιρεσία. Η φτερούγα του κόμματος ήταν πάντα μεγάλη...
Ο έτερος των επιγόνων, ο Κώστας Ζούλας, βαδίζει σε γνωστά λημέρια. Η οικογένειά του είναι εθνικά άμεμπτη, ο ίδιος είναι αρκετά large ώστε να επαινεί τον Κασιδιάρη και θεωρείται ο ιδανικός για να προωθήσει την απεξάρτηση από την κυβέρνηση της κρατικής ραδιοτηλεόρασης με κύριο προσόν τη θητεία του στο γραφείο Τύπου του Κυριάκου Μητσοτάκη!
Το πρόβλημα δεν είναι με τη φαμίλια, είναι με τους παρατρεχάμενους, οι οποίοι χωρίς τσίπα πηδάνε από θέση σε θέση σβήνοντας όχι μόνο από το Τwitter αλλά και από τη δική τους μνήμη τα όσα έγραφαν, έλεγαν, χλεύαζαν ή επαινούσαν...
Έτσι, το κράτος Μητσοτάκη κολλάει παντού, σαν βδέλλα, πατώντας στους ευεργετημένους τριών δεκαετιών που τώρα υλοποιούν σε μια βδομάδα αυτό που με την προηγούμενη κυβέρνηση λιβάνιζαν επί μήνες.
Τα μαύρα μέσα αποβλάκωσης επί τεσσεράμισι χρόνια μας μπούκωναν με τα όσα δήθεν έστηναν ο Τσίπρας και η παρέα του στο Μέγαρο Μαξίμου. Με προσωπικές και αλήτικες επιθέσεις, με ψέματα ή παραποιημένα γεγονότα προετοίμαζαν το έδαφος γι’ αυτά που βιώνουμε. Χουντικοί, νεοφασίστες, μουτζαχεντίν και εθνικοπαράφρονες παραλαμβάνουν τις καρεκλίτσες τους και στελεχώνουν ένα ήδη προβληματικό κράτος με άρωμα παρακράτους. Τώρα, π.χ., ουδείς αναζήτησε γιατί έμεινε εννέα μέρες χωρίς επικοινωνία η Σαμοθράκη. Μήπως επειδή έδωσε 35% στον ΣΥΡΙΖΑ; Ούτε πώς κάηκε περίπου η μισή Ελαφόνησος και καταστρέφεται η Εύβοια.
Πίστευε έστω και ένας από τους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα οδηγούσε σε ανάπτυξη και μείωση της ανεργίας ή ακριβώς το αντίθετο ήθελαν;
Το 40% των Ελλήνων που πήγαν στην κάλπη προφανώς θέλουν μείωση έως εξαφάνιση των ελέγχων, κυρίως στις μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις, συνέχιση της φοροδιαφυγής και της μαύρης «απασχόλησης», μόνιμη και άνευ ανταγωνισμού ανάληψη των προμηθειών του Δημοσίου, διορισμούς εκτός ΑΣΕΠ (ήδη άρχισαν), κερδοσκοπία και εις βάρος του περιβάλλοντος και πάει λέγοντας.
Μια ματιά στα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ δείχνει ότι οι μικροεπαγγελματίες είναι μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού. Μαζί με τους επιστήμονες ελεύθερους επαγγελματίες (γιατρούς, δικηγόρους, μηχανικούς κ.λπ.) και τους κρατικοδίαιτους πάσης φύσεως μετέρχονται κάθε μέσου για να αποφύγουν την έκδοση αποδείξεων και τη φορολόγησή τους. Ο «λαός» που έχει θεοποιήσει η δογματική Αριστερά αποτελεί μειοψηφία και καλό θα είναι όλοι να ξαναδούμε για ποιους παλεύουμε.
* Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής - ΙΝΣ
Πηγή: Η Αυγή
Στην Ελλάδα η οικογενειοκρατία έχει δημιουργήσει δυναστείες, όχι μόνο πολιτικές αλλά και δημοσιογραφικές. Συνηθέστατο το φαινόμενο οι γόνοι ισχυρών ή καλών δημοσιογράφων να βαφτίζονται -αυτόματα συνήθως- σε λειτουργούς των ΜΜΕ, με αποτελέσματα άλλοτε εξαιρετικά και άλλοτε -συνήθως- γελοία.
Μερικοί γενάρχες δυναστειών ήταν κορυφαίοι. Υπήρξαν και άλλοι, όμως, με επίγονους οι οποίοι επιβιώνουν λόγω της κομματικής τους στράτευσης, παρά την κραυγαλέα ιδιωτεία τους.
Ωστόσο, η συντηρητική παράταξη όλα τα καταπίνει και όχι μόνο δεν συμμαζεύει τους «αρίστους» της, αλλά τους αναδεικνύει σε κορυφαίες θέσεις: βουλευτίνα η μία, πρόεδρος της ΕΡΤ ο άλλος, στην ΕΥΠ ο σεκιουριτάς, υφυπουργός ο υπάλληλος του μεγάλου αφεντικού.
Η άποψη που εξέφρασε π.χ. η κ. Βούλτεψη για την κατάργηση του νόμου που απαιτούσε την αιτιολόγηση απόλυσης ήταν συγκλονιστική: «Σκεφτείτε να υπάρχει καταγεγραμμένο σε ένα χαρτί ότι (ο εργαζόμενος) ήταν παραπτωματικός (sic!), ότι αργούσε να έρθει στη δουλειά, ότι μίλησε άσχημα σε έναν πελάτη» είπε.
Φυσικά, η κ. Βούλτεψη δεν άκουσε ποτέ της ότι ένας εργαζόμενος συνήθως απολύεται επειδή θέλει να πληρωθεί τα νόμιμα ή τις υπερωρίες, να έχει ασφάλιση ή να μην υποκύψει στις όποιες ορέξεις του εργοδότη. Αναφέρει αυτά που, εφόσον τα αποδείκνυε ο εργοδότης, θα απέλυε τον εργαζόμενο και με τον προηγούμενο νόμο.
Η ίδια, όταν εργαζόταν, δεν είχε ποτέ συναντήσει την εργοδοτική αυθαιρεσία. Η φτερούγα του κόμματος ήταν πάντα μεγάλη...
Ο έτερος των επιγόνων, ο Κώστας Ζούλας, βαδίζει σε γνωστά λημέρια. Η οικογένειά του είναι εθνικά άμεμπτη, ο ίδιος είναι αρκετά large ώστε να επαινεί τον Κασιδιάρη και θεωρείται ο ιδανικός για να προωθήσει την απεξάρτηση από την κυβέρνηση της κρατικής ραδιοτηλεόρασης με κύριο προσόν τη θητεία του στο γραφείο Τύπου του Κυριάκου Μητσοτάκη!
Το πρόβλημα δεν είναι με τη φαμίλια, είναι με τους παρατρεχάμενους, οι οποίοι χωρίς τσίπα πηδάνε από θέση σε θέση σβήνοντας όχι μόνο από το Τwitter αλλά και από τη δική τους μνήμη τα όσα έγραφαν, έλεγαν, χλεύαζαν ή επαινούσαν...
Έτσι, το κράτος Μητσοτάκη κολλάει παντού, σαν βδέλλα, πατώντας στους ευεργετημένους τριών δεκαετιών που τώρα υλοποιούν σε μια βδομάδα αυτό που με την προηγούμενη κυβέρνηση λιβάνιζαν επί μήνες.
Τα μαύρα μέσα αποβλάκωσης επί τεσσεράμισι χρόνια μας μπούκωναν με τα όσα δήθεν έστηναν ο Τσίπρας και η παρέα του στο Μέγαρο Μαξίμου. Με προσωπικές και αλήτικες επιθέσεις, με ψέματα ή παραποιημένα γεγονότα προετοίμαζαν το έδαφος γι’ αυτά που βιώνουμε. Χουντικοί, νεοφασίστες, μουτζαχεντίν και εθνικοπαράφρονες παραλαμβάνουν τις καρεκλίτσες τους και στελεχώνουν ένα ήδη προβληματικό κράτος με άρωμα παρακράτους. Τώρα, π.χ., ουδείς αναζήτησε γιατί έμεινε εννέα μέρες χωρίς επικοινωνία η Σαμοθράκη. Μήπως επειδή έδωσε 35% στον ΣΥΡΙΖΑ; Ούτε πώς κάηκε περίπου η μισή Ελαφόνησος και καταστρέφεται η Εύβοια.
Πίστευε έστω και ένας από τους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα οδηγούσε σε ανάπτυξη και μείωση της ανεργίας ή ακριβώς το αντίθετο ήθελαν;
Το 40% των Ελλήνων που πήγαν στην κάλπη προφανώς θέλουν μείωση έως εξαφάνιση των ελέγχων, κυρίως στις μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις, συνέχιση της φοροδιαφυγής και της μαύρης «απασχόλησης», μόνιμη και άνευ ανταγωνισμού ανάληψη των προμηθειών του Δημοσίου, διορισμούς εκτός ΑΣΕΠ (ήδη άρχισαν), κερδοσκοπία και εις βάρος του περιβάλλοντος και πάει λέγοντας.
Μια ματιά στα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ δείχνει ότι οι μικροεπαγγελματίες είναι μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού. Μαζί με τους επιστήμονες ελεύθερους επαγγελματίες (γιατρούς, δικηγόρους, μηχανικούς κ.λπ.) και τους κρατικοδίαιτους πάσης φύσεως μετέρχονται κάθε μέσου για να αποφύγουν την έκδοση αποδείξεων και τη φορολόγησή τους. Ο «λαός» που έχει θεοποιήσει η δογματική Αριστερά αποτελεί μειοψηφία και καλό θα είναι όλοι να ξαναδούμε για ποιους παλεύουμε.
* Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής - ΙΝΣ
Πηγή: Η Αυγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου