Ι. Απολογισμός της μοναξιάς
Σπασμένες μέσα μου εικόνες ανταπόκρισης,
ρήμαγμα μέσα σε ξένες αγκαλιές,
απελπισμένο κρέμασμα από λαγόνια ξένα.
Πέσιμο εκεί που μοναχά η μοναξιά οδηγεί:
να υποτάξω ακόμη και το πνεύμα μου,
να το προσφέρω σαν την έσχατη υποταγή.
(Ποιήματα, σελ. 37)
ΙΙ. τα άνω φρονείτε· μη τα επί της γης
όμως η γη σου είναι τόσο όμορφη
τόσο βαρβάτα τα χωριά σου
η μοναξιά μου δε χορταίνει
τις λιχουδιές των σκελιών τους
εμένα δε με νοιάζει πια ο ουρανός
(Μικρά Ποιήματα, σελ. 160)
ΙΙΙ. κάθε που βρέχει μοναξιά
φουσκώνουνε της ποίησης τα ρυάκια
(Μικρά Ποιήματα, σελ. 208)
ΝΤΙΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Κάθε φορά που βρέχει μοναξιά»: Αφιέρωμα στον Ντίνο Χριστιανόπουλο από ΚΘΒΕ και ΑΠΘ
“Προκειμένου να βρούμε τον τίτλο στην εκδήλωση κάθισα και διάβασα σχεδόν όλα τα ποιήματα του Χριστιανόπουλου, για να βρω αντίστοιχους στίχους. Καταλήξαμε στο “Κάθε φορά που βρέχει μοναξιά”. Αυτή είναι η αίσθηση, την οποία μου έδωσαν τα ποιήματά του, ακόμη και τα πιο ερωτικά ποιήματά του, αποπνέουν μοναξιά. Άρα πιστεύω ότι είναι ο ποιητής της μοναξιάς και όχι ο ποιητής της αμαρτίας”, εξήγησε ο κ. Βαρσακέλης.
Το αφιέρωμα, που σχεδίασαν από κοινού το ΑΠΘ και το ΚΘΒΕ, αφορά μία παράσταση, στην οποία οι καλλιτέχνες Δημήτρης Νικολούδης και Παναγιώτης Καραδημήτρης, με τη συνοδεία τετραμελούς ορχήστρας θα ερμηνεύσουν μελοποιημένα ποιήματα και τραγούδια του Χριστιανόπουλου, ενώ παράλληλα ηθοποιοί θα αποδώσουν θεατρικά εμβληματικά του κείμενα. Επιλεγμένα ποιήματα και κείμενα του Ντίνου Χριστιανόπουλου θα διαβάσει η στιχουργός Λίνα Νικολακοπούλου. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 13 Μαρτίου, στις 8 μ.μ., στην αίθουσα Τελετών του ΑΠΘ. Η ιδέα για το αφιέρωμα, όπως διευκρίνισε ο αντιπρύτανης, γεννήθηκε όταν πριν κάποιους μήνες έγινε η δωρεά του αρχείου του ποιητή στην Κεντρική Βιβλιοθήκη του ΑΠΘ.
“Είναι μία σημαντική προσωπικότητα της Θεσσαλονίκης, πολύ καλός και τολμηρός ποιητής, οι πρώτες του συλλογές εκδόθηκαν σε δύσκολα χρόνια, με μεγάλη τόλμη. Ήταν ένα καινούριο ύφος και με μια θεματολογία που είχε προκαλέσει αντιδράσεις και είχε ενεργοποιήσει συντηρητικά αντανακλαστικά της κοινωνίας τότε, ενώ είναι ένας δόκιμος φιλόλογος που είχε κάνει τότε μία ιστορική δουλειά πολύ σημαντική μελετώντας τις παλιές εφημερίδες, τα αρχεία της πόλης και βέβαια όλη του η δραστηριότητα γύρω από τη “Διαγώνιο”, με την έκδοση του περιοδικού και με την γκαλερί, ήταν ένα σημείο αναφοράς στην πνευματική και καλλιτεχνική ζωή της Θεσσαλονίκης, από τη δεκαετία του 60 και μέχρι πρόσφατα, που αποσύρθηκε για λόγους υγείας”, είπε για τον Ντίνο Χριστιανόπουλο ο πρόεδρος του ΚΘΒΕ, αν. καθηγητής του ΑΠΘ, Αριστοτέλης Στυλιανού.
“Η ποίηση καθορίζει κιόλας τη ζωή μας, δεν είναι μόνο καταφύγιο για τη δουλειά των ηθοποιών”, είπε για το έργο του Χριστιανόπουλου ο καλλιτεχνικός Διευθυντής του ΚΘΒΕ, Γιάννης Αναστασάκης, σημειώνοντας πως “η πόλη χρωστάει να τον θυμάται τώρα και όχι μετά από χρόνια, όπως γίνεται συνήθως, μετά θάνατον”.
Την επιείκεια εκείνων που έχουν μελετήσει καλά τον Χριστιανόπουλο ζήτησε ο ηθοποιός και επιμελητής σκηνοθέτης της παράστασης, Νικόλας Μαραγκόπουλος. “Όσοι ξέρουν περισσότερα από εμάς μην μας μαλώσουν. Έχουμε διαλέξει πράγματα που είναι ενδεικτικά και με μια προσωπική ματιά ο καθένας μας – ό,τι μας αφορούσε προσωπικά, όπου βλέπαμε τον εαυτό μας μέσα εκεί- ούτως ώστε να κάνουμε όσο το δυνατόν πιο προσωπική τη βραδιά. Είναι σίγουρο ότι μία ώρα δεν φτάνει ούτε για να διαβάσουμε την εργογραφία του, οπότε κάναμε μία επιλογή από κείμενα, ποιήματα, αποσπάσματα συνεντεύξεων, ό,τι θεωρήσαμε εμείς ότι πιθανά να αξίζει τον κόπο να ακούσετε, να εμπνευστείτε”, είπε.
Αναμνήσεις από τη συνεργασία τους με τον Ντίνο Χριστιανόπουλο, που είχε ως αποτέλεσμα τη μουσική συλλογή “Το αιώνιο παράπονο” μοιράστηκαν οι δύο ερμηνευτές. “Υπήρχε αυτή η κασέτα που ο Ντίνος Χριστιανόπουλος τραγουδούσε τα τραγούδια του α καπέλα, χωρίς συνοδεία μουσικής, χωρίς να υπάρχει μουσικό όργανο. Εμείς με τον Παναγιώτη τότε τραγουδούσαμε σε κάτι συναυλίες άλλων, ήμασταν στα αρχικά μας βήματα, αλλά τα ξέραμε αυτά τα τραγούδια”, θυμήθηκε ο Δημήτρης Νικολούδης. “Αρχίσαμε να μαθαίνουμε τα τραγούδια. Του άρεσε ο τρόπος που τα λέγαμε, αλλά μας έκανε πάρα πολλές διορθώσεις… Καταφέραμε και φτάσαμε σε ένα αποτέλεσμα, που τον ικανοποιούσε και έτσι το ’94 κυκλοφόρησε το αιώνιο παράπονο, ο πρώτος δίσκος με τα τραγούδια, που τραγουδήσαμε με τον Παναγιώτη. Μας άνοιξε δρόμους, όχι μόνο επειδή μπήκαμε στην δισκογραφία, αλλά επειδή ήταν μία σχέση μαθητών και δασκάλου. Είμαι συγκινημένος που γίνεται αυτό το αφιέρωμα γιατί νομίζω πως θα είναι μία μεγάλη τιμή και κυρίως για εμάς που συμμετέχουμε”, είπε. “Διαπιστώνω σήμερα ότι ο Ντίνος Χριστιανόπουλος έκανε την τεχνική του λόγου τέχνη και πραγματικά θεωρώ πως το “αιώνιο παράπονο”, που θα έχουμε την τύχη να τραγουδήσουμε ήταν πραγματκά βιωματικός λόγος, είχε μέσα πολλά πράγματα της ψυχής”, συμπλήρωσε ο Παναγιώτης Καραδημήτρης.
Πηγή: ΑΠΕ/ΜΠΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου