« Αγαπάς, σέβεσαι ορισμένα πράγματα και κάποια στιγμή αρχίζεις να τα
ξεχωρίζεις. Τι είναι το ένα; Τι είναι το άλλο; Τι είναι η θρησκεία; Πόσο
ουσιαστικό αυτό είναι στη ζωή ενός ανθρώπου; Τι του δίνει ή τι δεν του
δίνει; Ζωγράφισα το εσωτερικό μιας μικρής εκκλησίας κοντά στο σπίτι μου
στο Σούνιο. Βρίσκεται επάνω σε μια μικρή χερσόνησο, όπου η θάλασσα
περιβάλλει το χώρο. Πιστεύω ότι αν υπάρχει Θεός βρίσκεται εκεί. Η φύση
είναι ζωντανή, γεμάτη σκίνα και άγρια λουλούδια. Οι άνεμοι είναι
καθημερινά γύρω σου και αισθάνεσαι την παρουσία τους. Τα πουλιά γεμίζουν
τον ουρανό: γλάροι, χελιδόνια, κοτσύφια και σπουργίτια.
Όλα αυτά τα ζωγράφισα μέσα στο εκκλησάκι.
Προσωποποιημένοι άνεμοι με τα ονόματά τους, δέντρα, καράβια και πουλιά,
είναι όλα εκεί. Και στη μέση ο Χριστός είναι η δυνατή παρουσία ενός
αληθινού νέου, γεμάτου φλόγα επαναστάτη.
Μίλησε συγκλονιστικά και πλήρωσε πολύ ακριβά γι' αυτό. Μάταια
προσπαθούμε να κάνουμε πράξη το λόγο του. Όταν σταθείς εκεί, θα
αισθανθείς την επαφή με τον Θεό καθώς φυσούν οι άνεμο».
Ο Δημήτρης Μυταράς
γεννήθηκε στη Χαλκίδα το 1934. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών
(1953 - 1957) με δασκάλους τον Σπ. Παπαλουκά και τον Γ. Μόραλη. Με
υποτροφία του Ι.Κ.Υ σπούδασε σκηνογραφία στο Παρίσι, με τους Λαμπίς και
Ζ. Λ. Μπαρρώ (1961 - 1964), καθώς και εσωτερική διακόσμηση στη Metiers
d’ Art. Από το 1964 έως το 1972 είναι υπεύθυνος του Εργαστηρίου
Εσωτερικής διακόσμησης του Αθηναϊκού Τεχνολογικού Ινστιτούτου (Δοξιάδη).
Το 1975 εκλέγεται καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Έργα του
έχουν εκτεθεί στην Αθήνα σε ατομικές εκθέσεις σε Γκαλερί, καθώς επίσης
και στην Μπολόνια, Φλωρεντία, Ρώμη, Γένοβα κ.α. Το Μάρτιο του 2008
εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. 
Δημήτρης Μυταράς: η δέηση ενός ζωγράφου
Μυταράς Δημήτρης (1934-2017)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου