13.12.2016 / ΑΝΤΩΝΗΣ ΔΕΛΛΑΤΟΛΑΣ

Στο μυαλό του Τσίπρα...

Πηγή: pontiki.gr

Είμαι σχεδόν βέβαιος, ότι η κυβέρνηση θα προχωρήσει σε έναν «έντιμο συμβιβασμό» σε ότι αφορά στη β’ αξιολόγηση του προγράμματος - παρά τις τεράστιες δυσκολίες που θα προκύψουν στην εφαρμογή πολιτικών που επιβάλλει ο στόχος του 3,5% στο πλεόνασμα.
Δεν θα μπω σε αυτό το σημείωμα, σε ανάλυση των οικονομικών παραμέτρων αυτής της συμφωνίας, αλλά θα επιχειρήσω να δώσω εξήγηση γιατί ο Τσίπρας θα κλείσει την διαπραγμάτευση και θα αποφύγει τις εκλογές.
- Δεν είναι ότι βλέπει ότι θα τις χάσει. Σιγά μην δεν έβλεπε αυτό που βλέπουμε οι περισσότεροι..
Εκείνο που θα χάσει σε μια τέτοια περίπτωση, είναι να ακυρώσει το  σύνολο της κυβερνητικής του θητείας και θα επιφέρει τεράστιο πλήγμα στην - επί χρόνια - προσπάθεια της «κυβερνώσας αριστεράς» να βάλει τη δική της σφραγίδα στη διακυβέρνηση της χώρας.
Θα αποφύγει να γίνει αυτό που κατηγορεί ότι προσπαθούν να πετύχουν οι πολιτικοί της αντίπαλοι, μια «παρένθεση».
Και δεν θα το κάνει για ένα βασικό λόγο.
Ο ίδιος ο Τσίπρας πιστεύει ότι η δύσκολη πολιτική συγκυρία της κυβερνητικής του θητείας, με διαπραγμάτευση, προσφυγικό, Κυπριακό, δεν του έχει δοθεί η δυνατότητα να εφαρμόσει πολιτικές που διαφέρουν από το φιλελεύθερο μοντέλο που έχει η ΝΔ - και του Κυριάκου- και ακολουθούν τα ομοειδή της κόμματα στην Ευρώπη.
Για να το κάνει, πρέπει να περάσει τις συμπληγάδες της διαπραγμάτευσης που αφήνουν βαρύ και ασήκωτο βάρος στην ελληνική κοινωνία. 
-Για να το πετύχει λοιπόν, χρειάζεται να  προχωρήσουν πολιτικές που δεν είναι ντε και καλά άμεσα συνδεδεμένες με τα μνημόνια.
-Και να αλλάξει και πολλά πρόσωπα στον κρατικό μηχανισμό που μπλοκάρουν κάθε μεταρρύθμιση με ιδεοληπτικές αγκυλώσεις( Γενικούς Γραμματείς υπουργείων, προέδρους οργανισμών, συμβούλους)
- Και να αποφύγει τις ταυτίσεις με ακροδεξιές, λαϊκίστικες ρητορείες και πρακτικές, είτε προέρχονται από τον κυβερνητικό εταίρο, είτε από οποιοδήποτε πολιτικό μόρφωμα.
Αν δεν βγει μπροστά με δυναμισμό και συνεχίσει να λειτουργεί αμυντικά και με τις παλινωδίες που προανέφερα, άστο αγόρι μου, δεν πάει πουθενά...
Αν είναι όλο το μίγμα «ολίγον από τα ίδια», άσε να το κάνουν οι άλλοι...
Το κάνουν καλύτερα, εμείς βρίσκουμε τον... καλό εαυτό μας, γράφοντας, μιλώντας στις παρέες, στους δρόμους, στα σπίτια μας...
Να ξαναβρούμε τα πατήματά μας, να αντιδράσουμε και ό,τι γλυτώσουμε...