Για τη Νέα Αριστερά της Εθνικής Διακυβέρνησης

Γιάννης Πανούσης  Τέως Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών & Διοικητικής Ανασυγκρότησης

Διαζύγιο αλά αριστερά

Δημοσιεύθηκε:huffingtonpost.gr 04/09/2015 

Είναι ο σατανάς που δεν σ' αφήνει
να δεις την αμαρτία
Κ.Γιαμπουράνη, Η Δημοκρατία με το μάτι του Λυγκέα

Οι μύθοι ως προς τις μαγικές λύσεις που κατέχει λόγω ιδεολογίας η Αριστερά τελείωσαν.
Η μαγική σκέψη, η μαγική κίνηση, η μαγική ατμόσφαιρα έδωσαν τη θέση τους στις αποσβεστικές προθεσμίες και στις αναλώσιμες υπαρξιακές ταυτότητες και ιδεολογικές γέφυρες με την πραγματικότητα. Από τη Μεγάλη Θεωρία στη διαχείριση του μικρότερου κακού .
Η διαβολοποίηση των άλλων συστημάτων και η αγιοποίηση ενός αριστερού οράματος το οποίο ουδέποτε εφαρμόστηκε για να δούμε την αξία και την αποτελεσματικότητά του οδήγησε μερικούς στο να θέλουν να δικαιώσουν τη λογική της Ιστορίας μέσω μη-λογικών κινήσεων.

Τώρα όμως αυτοί, και όχι οι ένοχοι των κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης, οφείλουν να απαντήσουν στα κρίσιμα ερωτήματα:

-Ο αγώνας κατά των «κεκτημένων» δεν περιλαμβάνει και τα απόνερα του μικροαστικού αριστερισμού, την κουλτούρα των διασπάσεων, την επικίνδυνη ασάφεια των αφηγημάτων;
-Η μη-νομιμόφρων Κυβερνώσα Αριστερά ποιό νόμο ακριβώς σέβεται και εφαρμόζει; Οι θεσμοί ή οι έξαλλοι ακραίοι των Επιτροπών Αγώνων θα καθορίζουν το δίκαιο και το νόμιμο; Κάθε νόμος θα υπαγορεύεται και από διαφορετική «επαναστατική» ομάδα που θα καθοδηγεί το Κράτος και τον αρμόδιο Υπουργό;
-Η απατηλή γοητεία της αντίστασης κατά της διεθνούς ή ευρωπαϊκής συνωμοσίας, οι οποίες θέλουν να καταλύσουν την ελληνική δημοκρατία, δεν πρέπει να έχει ως προαπαιτούμενο ότι αυτή η χώρα δεν είναι απομονωμένη κι ακυβέρνητη, άρα δεν είναι εύκολη λεία στα χέρια οποιουδήποτε (έλληνα ή ξένου), όποιο χρώμα κι αν έχει η Κυβέρνηση;
-Η κατάκτηση της εξουσίας σ'ένα παγκοσμιοποιημένο τοπίο θα γίνει χωρίς συμβιβασμούς, με εξάπαξ κατάλυση του αντιδραστικού Κράτους, δίχως κοινωνικό συμβόλαιο;
-Η μεταφυσική φαντασίωση της παγκόσμιας αλλαγής, μέσω της ελληνικής Αριστεράς, ποιά στιγμή καθίσταται «θανατηφόρα»;
Τα παραπάνω ερωτήματα δεν θ'απαντηθούν στα debates, αλλά οφείλουμε να τα θέτουμε καθημερινά σε όλους.

Η οιονεί-προτεσταντική εκδοχή της ανώτερης ηθικής φύσης της Αριστεράς (και των αριστερών;) μπορεί να μην είναι για τους «γνήσιους» συμβατή με την ακύρωση και τη διάψευση όμως το πολιτικό καταφύγιο της ήττας δεν μπορεί να έχει χαρακτηριστικά Ύβρεως, Αλαζονείας ή Πολεμικών Ιαχών. Πρέπει η Νέα Αριστερά της Εθνικής Διακυβέρνησης να συνειδητοποιήσει τους κινδύνους που απορρέουν από τα απονενοημένα διαβήματα των πρώην συντρόφων.

Διαχωριστική γραμμή εδώ και τώρα.

Υ.Γ. Προσοχή: Από τα πολιτικά κωμειδύλλια στην εθνική τραγωδία μία ψήφος δρόμος.