Η (ΑΝΤΙΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΗ) ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

ΣΗΜΕΡΑ
ΕΙΝΑΙ
Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ

[...]Πώς να μιλήσει κανείς για τα οφέλη της οικονομίας στους μαθητές που αισθάνονται μειονεκτικά όχι αν δεν έχουν κινητό, αλλά αν δεν το αντικαθιστούν, κάθε σχολική χρονιά, με ένα πιο προηγμένο μοντέλο; Το κινητό είναι σήμερα ό,τι ήταν κάποτε το φυλαχτό από τους Αγίους Τόπους, το κεντημένο με χαντρούλες τριγωνικό μαξιλαράκι που η μαμά στερέωνε με παραμάνα ασφαλείας στη φανέλα του παιδιού: δεν προφυλάσσει από κάθε κακό, αλλά ειδοποιεί και προειδοποιεί τους γονείς για κάθε κακό.

Τα νοικοκυριά, αλλά και οι μεμονωμένοι κάτοικοι των ανεπτυγμένων χωρών ανακαλύπτουν στρατηγικές επιβίωσης για τη νέα εποχή. Κάποια sites μάς ενημερώνουν για τις δωρεάν καλλιτεχνικές εκδηλώσεις στην πόλη, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που οργανώνουν ατομικές εξορμήσεις στον μπουφέ που ακολουθεί τις παρουσιάσεις βιβλίων ή συνοδεύει τα εγκαίνια καταστημάτων.

«Πρόσεχε σε ποιον δίνεις μπομπονιέρα», έλεγαν παλιά, καθώς έξω από την εκκλησία συγκεντρώνονταν οι «κουφετομαζώχτρες», που είτε από ανάγκη είτε από χόμπι έρχονταν να ευχηθούν χωρίς να είναι γνωστές ούτε του γαμπρού ούτε της νύφης. Εκείνες οι φτωχές, μαυροντυμένες, ξεδοντιασμένες γριούλες, που τρέφονταν με κουφέτα και κόλλυβα και που οι κανονικοί συγγενείς τις κοιτούσαν με καχυποψία, έχουν εξαφανιστεί, ίσως όμως να ξανάρθουν.

Κάποτε ήταν ντροπή το να αγοράσει κανείς ένα (1) μήλο, τρεις πατάτες, δύο μπούτια από κοτόπουλο, όμως τώρα η αρχοντιά έχει γίνει συνώνυμη της σπατάλης και πολλοί ψωνίζουν αυστηρά ό,τι οι ίδιοι θα καταναλώσουν.[...]

MαριάνναTζιαντζή, «Στρατηγικές επιβίωσης» .
Στήλη «Αποτυπώματα». Εφημ. Η Καθημερινή, 15,3/2009