Πριν από ένα μήνα έμοιαζαν ενωμένοι σαν γροθιά,
τώρα φαγώνονται σαν τα σκυλιά.
Μέχρι πρότινος αγωνίζονταν σαν ένα σώμα να εκτοπίσουν τη Δεξιά,
τώρα προέχει ο υπέρτατος αγώνας για τον προεδρικό θώκο.
Ύπουλα , ψυχρά, ανελέητα, μεθοδικά.
Τέρμα πια οι αγκαλιές, τα φιλιά και τα σαλιαρίσματα.
Κύριος στόχος των μεν είναι ο" εσωτερικός εχθρός",
το "ύπουλο φίδι" που επωαζόταν επί χρόνια
στους κομματικούς κόλπους , χωρίς να το έχουν πάρει χαμπάρι,
και τώρα έχει το θράσος να αρπάξει την αρχηγία από
τον αγαθό αρκούδο.
Βασικός αντίπαλος των δε η "καθεστωτική" νομενκλατούρα,
κύρια υπεύθυνη για τις δύο συντριπτικές ήττες που υπέστη
το κόμμα τους στις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις.
Η εικόνα που παρουσιάζει αυτή τη στιγμή το ΠΑΣΟΚ
αφήνει κατάπληκτο κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο,
που ασφαλώς αναρωτιέται:
πώς αυτοί οι άνθρωποι
συνυπήρχαν επί χρόνια χωρίς να σέβεται και να
υπολήπτεται ο ένας τον άλλο
και πώς θα κάνουν χωριό από τις 12 Νοεμβρίου και μετά,
όταν θα έχουν καταπληγωθεί από τα λυσσασμένα
αλληλοδαγκώματά τους;
τώρα φαγώνονται σαν τα σκυλιά.
Μέχρι πρότινος αγωνίζονταν σαν ένα σώμα να εκτοπίσουν τη Δεξιά,
τώρα προέχει ο υπέρτατος αγώνας για τον προεδρικό θώκο.
Ύπουλα , ψυχρά, ανελέητα, μεθοδικά.
Τέρμα πια οι αγκαλιές, τα φιλιά και τα σαλιαρίσματα.
Κύριος στόχος των μεν είναι ο" εσωτερικός εχθρός",
το "ύπουλο φίδι" που επωαζόταν επί χρόνια
στους κομματικούς κόλπους , χωρίς να το έχουν πάρει χαμπάρι,
και τώρα έχει το θράσος να αρπάξει την αρχηγία από
τον αγαθό αρκούδο.
Βασικός αντίπαλος των δε η "καθεστωτική" νομενκλατούρα,
κύρια υπεύθυνη για τις δύο συντριπτικές ήττες που υπέστη
το κόμμα τους στις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις.
Η εικόνα που παρουσιάζει αυτή τη στιγμή το ΠΑΣΟΚ
αφήνει κατάπληκτο κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο,
που ασφαλώς αναρωτιέται:
πώς αυτοί οι άνθρωποι
συνυπήρχαν επί χρόνια χωρίς να σέβεται και να
υπολήπτεται ο ένας τον άλλο
και πώς θα κάνουν χωριό από τις 12 Νοεμβρίου και μετά,
όταν θα έχουν καταπληγωθεί από τα λυσσασμένα
αλληλοδαγκώματά τους;
2 σχόλια:
Σκέψου δηλαδή να είχαν κερδίσει τις εκλογές...
Ανατριχιάζω στη σκέψη ότι θα έκαναν κυβέρνηση άνθρωποι που δεν έχουν στοιχειώδη εκτίμηση ο ένας για τον άλλο.
Ο αλληλοσεβασμός και το αίσθημα εμπιστοσύνης προς το συνάδελφο και συνεργάτη είναι όροι απαράβατοι για τη φυσιολογική λειτουργία ενός οργανισμού, μιας εταιρείας, μιας επιχείρησης. Αυτοί πώς θα συνεννοούνταν μεταξύ τους , αν κρύβουν τόσο μίσος και περιφρόνηση σαν αυτά που βγάζουν εν ψυχρώ τώρα προς τα έξω;
Δημοσίευση σχολίου