Είμαι η Κούβα
Ένα προπαγανδιστικό εγχείρημα μετατρέπεται σε επικό κινηματογραφικό ποίημα αντάξιο των ταινιών του Τζον Φορντ και του Αϊζενστάιν.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΗΤΣΗΣ
athinorama.gr
Αν η ταινία δεν είχε τίτλο "Είμαι η Κούβα", θα μπορούσε να είχε "Είμαι το Σινεμά". Δυο από τα διασημότερα και πιο περίτεχνα τράβελινγκ στην κινηματογραφική ιστορία βρίσκονται εδώ: στην αρχή του φιλμ η κάμερα περιδιαβαίνει την κορυφή ενός ουρανοξύστη όπου γίνονται καλλιστεία, για να κατέβει στον από κάτω όροφο, να διασχίσει ένα κινούμενο πλήθος αργόσχολων και να καταλήξει κάτω από την επιφάνεια της πισίνας. Αργότερα, στη διάρκεια μιας κηδείας, ανεβαίνει δυο ορόφους, διασχίζει εσωτερικά ένα δωμάτιο παραγωγής πούρων και βγαίνει ξανά στον αέρα, "πετώντας" ψηλά πάνω από το πλήθος.
Αλλά δεν είναι μόνον αυτά. Έχοντας να σκηνοθετήσει μια ταινία
προπαγάνδας για την επανάσταση η οποία μόλις είχε επικρατήσει στην
Κούβα, ο Σοβιετικός σκηνοθέτης του "Όταν Περνούν οι Γερανοί"
παρέδωσε ένα οπτικό ποίημα το οποίο, όπως λέει και ο Μάρτιν Σκορσέζε,
"εφηύρε από την αρχή την κινηματογραφική γλώσσα". Με ελάχιστο διάλογο
και στοιχειώδη πλοκή – ένας νεαρός ανακαλύπτει ότι η κοπέλα που αγαπά
είναι πόρνη, ένας αγρότης χάνει τη γη του, ένας φοιτητής σκοτώνεται σε
διαδήλωση, ένας άντρας γίνεται αντάρτης – ο Καλατόζοφ αφήνει την εικόνα
να πει τα πάντα και να τραγουδήσει με υπέροχο τρόπο ένα τραγούδι της
γης, μια συγκινητική λάτιν μπαλάντα για ένα νησί της Καραϊβικής και τους
ανθρώπους του. Μεγάλα σε διάρκεια τράβελινγκ, εξπρεσιονιστικά καδραρίσματα, ευρυγώνιοι φακοί, διπλοτυπίες, έντονα κοντράστα...
Μια μεγαλοπρεπής χορογραφία πλάνων συλλαμβάνει τον πυρετό μιας εποχής
(ο κουβανικός λαός συμμετείχε οικειοθελώς ως κομπάρσος, ο Τσε Γκεβάρα
ήταν παρών στα γυρίσματα) και μετατρέπει την αφέλεια και το διδακτισμό
σε ενέργεια και επαναστατικό πάθος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου