Vicky Cristina Barcelona
Παραγωγή: 2008 | Διάρκεια 96'
Σκηνοθεσία: Woody Allen
Πρωταγωνιστούν: Javier Bardem, Penelope Cruz, Scarlett Johansson, Patricia Clarkson, Kevin Dunn
H Vicky (Rebecca Hall) και η Christina (Scarlett Johansson) κάνουν ένα καλοκαιρινό ταξίδι στην Βαρκελώνη. Αν και καλές φιλές διαφέρουν σε πολλά: η Vicky σοβαρή και παραδοσιακή, λίγα βήματα πριν το γάμο με τον αγαπημένο της Doug (Chris Messina) - απ' το όνομα του και μόνο καταλαβαίνουμε περί τίνος πρόκειται- και η Christina μόνη, σεξουαλικά απελευθερωμένη και έτοιμη για όλα! Τριγυρνώντας στην ηλιόλουστη Βαρκελώνη τα δυο κορίτσια πέφτουν πάνω στον γοητευτικό Ισπανό ζωγράφο Juan Antonio (Javier Bardem) που δεν διστάζει να τα αιφνιδιάσει με την ευθύτητα και την ειλικρίνειά του. Τους προτείνει λοιπόν να περάσουν ένα Σαββατοκύριακο οι τρεις τους στο σπίτι του και ό,τι προκύψει! Η έκπληξη θα είναι η πρώην γυναίκα του Juan Antonio, Maria- Elena (Penelope Cruz), που θα συμπληρώσει το παζλ. Κάντε τον λογαριασμό!
Το «Vicky Christina Barcelona» έχει: ένα ερωτικό τρίγωνο- ή μάλλον τετράγωνο-, τρεις σέξι καλλονές- με την Penelope Cruz να είναι μακράν η καλύτερη της παρέας- και μια υπέροχη και σοφιστικέ ερμηνεία από τον Javier Bardem.
Όταν όλα αυτά βρίσκονται σε ταινία του Woody Allen με φόντο την Βαρκελώνη τότε δεν είναι και πολλές οι πιθανότητες αποτυχίας. Ναι, καλά καταλάβατε, πρόκειται για μια άκρως διασκεδαστική και ενδιαφέρουσα δουλειά με τους γνωστούς ευφυείς διαλόγους του Woody - ακόμη και στα ισπανικά- να προκαλούν το πνεύμα και να εξασκούν το σαγόνι μας.
Ερωτικές σχέσεις και σεξουαλικότητα, καλλιτεχνικές ανησυχίες και πνευματικές αναζητήσεις μπαίνουν στο μικροσκόπιο του 'νευρικού εραστή', που απ' ότι φαίνεται δεν είναι ποτέ πιο νευρικός (νευρωτικός) από τους ήρωές του. Αντίθετα πολύ προσεχτικός και απόλυτα διανοούμενος κάνει θαύματα: μετατρέπει μια ερωτική πολυκοσμία σε σχόλιο για τις διαπροσωπικές σχέσεις και την καλλιτεχνική δημιουργία. Αν και όχι αναλυτικό, σίγουρα εύστοχο. Όσοι βιαστήκαμε να πούμε ότι ήταν η πιο ΄Χολιγουντιανή΄ του ταινία ας σκεφτούμε αυτό: όσο ο Woody γνωρίζει την 'Ευρώπη' γυρνά στην 'Αμερική'. Γιατί; Τι τον απογοητεύει στην Ευρωπαϊκή (ελιτίστικη;) κουλτούρα σήμερα; Και γιατί πηγαίνοντας πίσω στο χρόνο τον βρίσκουμε στο Μανχάταν να κάνει Ευρωπαϊκό σινεμά;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου