1. Νόμπελ Οικονομίας 2021 – Ποιοι είναι οι φετινοί νικητές
Πρόκειται για το τελευταίο από τα φετινά Νόμπελ και οι νικητές θα μοιραστούν χρηματικό έπαθλο 10 εκατομμυρίων κορωνών Σουηδίας
Οι οικονομολόγοι Ντέιβιντ Καρντ, Τζόσουα Άνγκριστ και Γκίντο Ίμπενς τιμήθηκαν με το βραβείο Νόμπελ Οικονομίας 2021, ανακοίνωσε σήμερα η Σουηδική Ακαδημία Επιστημών.
Όπως ανακοίνωσε την Παρασκευή η επιτροπή των βραβείων, το ήμισυ του βραβείου θα απονεμηθεί στον γεννημένο στον Καναδά Ντέιβιντ Καρντ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ «για την εμπειρική συμβολή του στα οικονομικά της αγοράς εργασίας».
Το υπόλοιπο μισό μοιράζονται από κοινού ο Τζόσουα Άνγκριστ του MIT και ο Γκουίντο Ίμπενς του Στάνφορντ, ο πρώτος Αμερικαοϊσραηλινός και ο δεύτερος Αμερικανοολλανδός, «για τη μεθοδολογική συνεισφορά τους στην ανάλυση των αιτιακών σχέσεων».
Πρόκειται για το τελευταίο από τα φετινά Νόμπελ και οι νικητές θα μοιραστούν χρηματικό έπαθλο 10 εκατομμυρίων κορωνών Σουηδίας (990.000 ευρώ).
BREAKING NEWS:
The 2021 Sveriges Riksbank Prize in Economic Sciences in Memory of Alfred Nobel has been awarded with one half to David Card and the other half jointly to Joshua D. Angrist and Guido W. Imbens.#NobelPrize pic.twitter.com/nkMjWai4Gn— The Nobel Prize (@NobelPrize) October 11, 2021
Χρησιμοποιώντας φυσικά πειράματα, ο Ντέιβιντ Καρντ ανέλυσε τις επιπτώσεις των ελάχιστων μισθών, της μετανάστευσης και της εκπαίδευσης στην αγορά εργασίας.
Οι μελέτες του από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 αμφισβήτησαν τη συμβατική γνώση, οδηγώντας σε νέες αναλύσεις και πρόσθετες γνώσεις.
Τα αποτελέσματα έδειξαν, μεταξύ άλλων, ότι η αύξηση του κατώτατου μισθού δεν οδηγεί απαραίτητα σε λιγότερες θέσεις εργασίας. Τώρα γνωρίζουμε ότι τα εισοδήματα των γηγενών μπορούν να επωφεληθούν από τη νέα μετανάστευση, ενώ τα άτομα που μετανάστευσαν νωρίτερα κινδυνεύουν να επηρεαστούν αρνητικά.
Έχουμε, επίσης, συνειδητοποιήσει ότι οι πόροι στα σχολεία είναι πολύ πιο σημαντικοί για τη μελλοντική επιτυχία των μαθητών στην αγορά εργασίας από ό, τι πιστεύαμε.
Ωστόσο, τα δεδομένα από ένα φυσικό πείραμα είναι δύσκολο να ερμηνευτούν. Για παράδειγμα, η παράταση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης κατά ένα έτος για μια ομάδα μαθητών (αλλά όχι για άλλη) δεν θα επηρεάσει όλους σε αυτήν την ομάδα με τον ίδιο τρόπο. Ορισμένοι μαθητές θα συνέχιζαν να σπουδάζουν ούτως ή άλλως και, για αυτούς, η αξία της εκπαίδευσης συχνά δεν είναι αντιπροσωπευτική ολόκληρης της ομάδας.
Είναι, λοιπόν, δυνατό να εξαχθούν συμπεράσματα σχετικά με την επίδραση ενός επιπλέον έτους στο σχολείο;
Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, οι Τζόσουα Άνγκριστ του MIT και ο Γκουίντο Ίμπενς του Στάνφορντ έλυσαν αυτό το μεθοδολογικό πρόβλημα, αποδεικνύοντας πόσο ακριβή συμπεράσματα για την αιτία και το αποτέλεσμα μπορούν να εξαχθούν από φυσικά πειράματα.
Οι τρεις οικονομολόγοι «μας έφεραν νέες ιδέες σχετικά με την αγορά εργασίας και έδειξαν ποια συμπεράσματα μπορούν να αντληθούν από φυσικά πειράματα σε όρους αιτίων και συνεπειών», ανέφερε η επιτροπή που απονέμει το Νόμπελ.
***********************************
2. Ερευνητές της πραγματικής ζωής
Οι Ντέιβιντ Καρντ, Τζοσουά Ανγκριστ και Γκίντο Ιμπενς βραβεύτηκαν χθες από τη Σουηδική Ακαδημία Επιστημών με το φετινό Νόμπελ Οικονομίας για τη συμβολή τους στα οικονομικά της αγοράς εργασίας και την πρωτοποριακή χρήση των φυσικών πειραμάτων στην οικονομική ανάλυση.
Οι τρεις οικονομολόγοι, όλοι τους καθηγητές αμερικανικών Πανεπιστημίων, «μας έφεραν νέες ιδέες σχετικά με την αγορά εργασίας και έδειξαν ποια συμπεράσματα μπορούν να αντληθούν από φυσικά πειράματα σε όρους αιτίων και συνεπειών» ανέφερε χαρακτηριστικά η επιτροπή βράβευσής τους. Σε αντίθεση με άλλους επιστήμονες, οι οικονομολόγοι δεν μπορούν να τρέξουν εργαστηριακά πειράματα προκειμένου να δοκιμάσουν τις θεωρίες τους. Βασίζονται σε θεωρητικά μοντέλα και την ανάλυση σύνθετων πραγματικών καταστάσεων της ζωής.
Τα φυσικά πειράματα που αξιοποίησαν στην εργασία τους ο γεννημένος στον Καναδά καθηγητής του Πανεπιστημίου Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνιας, Ντέιβιντ Καρντ, και οι άλλοι δύο βραβευθέντες χρησιμοποιούν καταστάσεις της πραγματικής ζωής με στόχο την αποτίμηση του αντίκτυπου των κυβερνητικών αποφάσεων ή των τυχαίων γεγονότων. Η προσέγγιση αυτή εξαπλώθηκε σταδιακά και σε άλλους τομείς προκαλώντας επανάσταση στην εμπειρική έρευνα.
Ο Καρντ έδειξε μέσω των φυσικών πειραμάτων ότι η αύξηση του ελάχιστου μισθού δεν οδηγεί απαραίτητα σε αύξηση της ανεργίας. Η εργασία του για τον ελάχιστο κατώτατο μισθό διεξήχθη στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον στις αρχές της δεκαετίας του 1990 σε συνεργασία με τον οικονομολόγο Αλαν Κρούγκερ, που αργότερα διετέλεσε υφυπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης του Μπαράκ Ομπάμα.
Οι δύο οικονομολόγοι πραγματοποίησαν την έρευνά τους σε εστιατόρια του Νιου Τζέρσεϊ πριν και μετά την αύξηση του ελάχιστου μισθού στην Πολιτεία από τα 4,25 δολάρια στα 5,25 δολάρια την ώρα, εφαρμόζοντας μια προσέγγιση αρκετά ασυνήθιστη για εκείνη την εποχή. Αναζήτησαν το αν αυτή η αύξηση κόστισε θέσεις εργασίας στη βιομηχανία του γρήγορου φαγητού.
Νέος τρόπος ανάλυσης
Σε αντίθεση με προηγούμενες έρευνες, διαπίστωσαν ότι η απασχόληση στα εστιατόρια του Νιου Τζέρσεϊ όχι μόνο δεν μειώθηκε, αλλά, αντίθετα, αυξήθηκε. Τα εύρηματά τους αυτά δεν έγιναν άμεσα αποδεκτά από τους υπόλοιπους οικονομολόγους. «Πίστεψαν ότι είτε είχαμε μαγειρέψει τα στοιχεία, είτε ότι είχαμε χάσει τον νου μας, είτε ότι είχαμε κάνει κάποια ανοησία» τόνισε ο Καρντ. Στη συνέχεια όμως πληθώρα επιστημόνων αναθεώρησαν τις απόψεις τους, ενώ η μεθοδολογία της συλλογής και ανάλυσης δεδομένων του πραγματικού κόσμου έκανε τομή ανοίγοντας τα μάτια των ανθρώπων σε έναν νέο τρόπο ανάλυσης της οικονομίας.
Μια άλλη εργασία του Καρντ εστίασε στην επίπτωση της μετανάστευσης στην εγχώρια απασχόληση στις ΗΠΑ. Αφορούσε το πώς μια απότομη αύξηση της μετανάστευσης από την Κούβα στο Μαϊάμι επηρέασε μισθούς και απασχόληση στην αμερικανική Πολιτεία. Η μελέτη εστίασε στον ερχομό 125.000 Κουβανών στο Μαϊάμι σε μια περίοδο 4 μηνών, μετά την απόφαση του Φιντέλ Κάστρο το 1980 να επιτρέψει την έξοδο από την Κούβα.
Η μετανάστευση των Κουβανών αύξησε το εργατικό δυναμικό της αμερικανικής Πολιτείας κατά 7%. Διαπιστώθηκε ωστόσο ότι σε σύγκριση με άλλες 4 Πολιτείες των ΗΠΑ δεν υπήρξαν αρνητικές επιπτώσεις ούτε στις θέσεις εργασίας ούτε στους μισθούς των χαμηλόμισθων εργαζομένων. Εργασία του Καρντ εστίασε, τέλος, και στο πώς οι μισθολογικές πολιτικές των εταιρειών καθορίζουν τα μισθολογικά χάσματα μεταξύ φύλων και εθνοτήτων.
Συνολικά η προσέγγισή του -όπως χαρακτηριστικά σχολίασε το Μπέρκλεϊ- «αμφισβήτησε την ορθοδοξία και άλλαξε δραστικά την κατανόηση της ανισότητας και των κοινωνικών και οικονομικών δυνάμεων που επηρεάζουν τους χαμηλόμισθους εργαζόμενους».
Ο Καρντ θα λάβει τα μισά από τα 10 εκατομμύρια κορόνες του βραβείου, ενώ τα υπόλοιπα θα μοιραστούν οι άλλοι δύο οικονομολόγοι, ο Ισραηλινοαμερικανός Τζοσουά Ανγκριστ, που εργάζεται στο ΜΙΤ, και ο Ολλανδός Γκουίντο Ιμπενς του Στάνφορντ.
Το έργο των δύο τελευταίων έλυσε μεθοδολογικά προβλήματα στην ανάλυση των αιτιακών σχέσεων, δείχνοντας ότι μπορούν να εξαχθούν ακριβή συμπεράσματα για την αιτία και το αποτέλεσμα από τα φυσικά πειράματα. Η δουλειά τους διευκόλυνε την ερμηνεία των δεδομένων από τα φυσικά πειράματα. Οι δύο οικονομολόγοι κέρδισαν επαίνους για το έργο τους που αφορούσε τη σχέση μεταξύ εκπαίδευσης και εισοδήματος, όπως και τον αντίκτυπο ενός επιπλέον έτους στο σχολείο στο εισόδημα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου