Ήμουν ο πλανήτης ο άγνωστος
ήρθες σαν κομήτης ανάρμοστος
και θέλεις γη να εκμεταλλευτείς
να γίνεις ο κατακτητής
κι έπειτα ευθύς να φύγεις
Eκτόξευση σε μπλε τροχιά
με δορυφόρους αγκαλιά
η νύχτα κλαίει σιωπηλά
κι αχνίζει φως στα μάγουλά σου
πετάς για αστέρια εξωτικά
καθώς γελάς εκστατικά
μπορεί να πέσεις σε καρφιά
ή σύννεφα ζαχαρωτά
Κι έκατσα να φτιάξω ατμόσφαιρα
και να μεγαλώσω κι εγώ φτερά
μα θα 'ταν λίγο πιο ωραία η ζωή
αν είχαμε όλοι ενσυναίσθηση
ή αν ήσουν κάποιος άλλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου