Κι αν όλα θα τελειώσουν κάποια μέρα
Μη λυπηθείς
Μα μη μ΄αναζητήσεις
μέσα στη στάχτη το καλοκαιριού
Τα μάτια πάρε της αυγής
και τ΄άγρυπνο ποτάμι
Που διαπερνάει το στήθος της
Ν΄ακολουθήσεις
Αλλού μην προσπαθείς
Μόνο στον ίσκιο μιας μυρτιάς
Κάτω απ΄τ΄αμάραντα κλαδιά της
θα με συναντήσεις
Θα ΄ναι φθινόπωρο πικρό
Κι όμως τ΄αηδόνια
Θα τραγουδούν σκεπάζοντας
Όλη τη θλίψη των αποχαιρετισμών
Κάτω απ΄την κόμη των αστερισμών
Ο ήλιος θα ΄χει σβήσει
Κι εγώ θα μένω ασάλευτος
Ανέκκλητα σιωπηλός
Όλα τα όνειρα θα σ΄αρνηθούν
Μόνο ένα ρόδο
Το πιο στερνό το πιο λευκό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου