Η Εθνική Λυρική Σκηνή τίμησε (επιτέλους!), το Μάιο του 2015, τη διάσημη Ελληνοκαναδέζα υψίφωνο Τερέζα
Στράτας (γεν. 1938), η οποία διέγραψε σπουδαία καριέρα στην όπερα από το 1958, που
πρωτοεμφανίστηκε στο Φεστιβάλ Όπερας του Τορόντο, έως την τελευταία της
εμφάνιση επί σκηνής το 1995, στη Μετροπόλιταν Όπερας της Νέας Υόρκης. Η Τερέζα Στράτας -κατά κόσμον Αναστασία Στρατάκη- πρωταγωνίστησε σε 385 παραστάσεις στην Μετροπόλιταν Όπερα της Νέας Υόρκης, ερμηνεύοντας 41 διαφορετικούς ρόλους μέσα στην 36χρονη σταδιοδρομία της, παράλληλα με τις εμφανίσεις της στα μεγαλύτερα Λυρικά θέατρα του κόσμου (Λονδίνο, Μιλάνο, Βιέννη, Βερολίνο, Παρίσι, Σάλτζμπουργκ, Αγία Πετρούπολη, Σαν Φρανσίσκο κ.ά.). Οι κριτικοί την αποθέωσαν, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που την περιέγραψαν ως την "ιδανική Μιμή" στην Μποέμ και την "απόλυτη Βιολέτα" στην Τραβιάτα. Οι συνεργασίες της με τα "ιερά τέρατα της όπερας" χρειάζονται σελίδες για να αναφερθούν. Δεν ήταν λίγες οι φορές που συνεργάστηκε με τον Λουτσιάνο Παβαρότι, τον Πλάθιντο Ντομίνγκο, καθώς και τον διάσημο Γάλλο συνθέτη και αρχιμουσικό Πιερ Μπουλέζ, υπό την διεύθυνση του οποίου άλλωστε ερμήνευσε τη Λούλου του Άλμπαν Μπεργκ στην όπερα του Παρισιού το 1981. Η ηχογράφηση που ακολούθησε, της χάρισε το ένα από τα δύο βραβεία Γκράμμυ της καριέρας της. Το δεύτερο ήρθε το 1984 με την Τραβιάτα στην Μετροπόλιταν, υπό τη διεύθυνση του Τζέιμς Ληβάιν.
Η Στράτας, -μια πραγματική σταρ του λυρικού θεάτρου- σφράγισε το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα κάνοντας πολλούς να την συνδέσουν με την άλλη κορυφαία Ελληνίδα, την μοναδική Μαρία Κάλλας, όχι μόνο λόγω της κοινής τους καταγωγής, αλλά κυρίως λόγω της δραματικής έντασης των ερμηνειών της και της συγκλονιστικής ομορφιάς της. Παιδί Ελλήνων μεταναστών από την Κρήτη, ξεκίνησε τη θριαμβευτική της πορεία το 1958 στο Τορόντο του Καναδά. Θεωρείται μια από τις κορυφαίες ερμηνεύτριες του 20ού αιώνα παγκοσμίως, αλλά και ένας μύθος της όπερας, μιας και λόγω της μυθιστορηματικής της ζωής και της φιλανθρωπικής της δραστηριότητας δεν ήταν λίγοι αυτοί που την συνέκριναν με τις δραματικές οπερατικές ηρωίδες που ερμήνευσε συναρπαστικά.
Στην Ελλάδα εμφανίστηκε μόνο μια φορά, το 1961 στο Ηρώδειο, ερμηνεύοντας για πρώτη φορά παγκοσμίως τον ομώνυμο ρόλο στην όπερα της Γλάνβιλ Χικς Ναυσικά. Παράλληλα με την καριέρα της στο λυρικό θέατρο, πρωταγωνίστησε σε διάφορες εξαιρετικά επιτυχημένες προσαρμογές έργων της όπερας για τον κινηματογράφο, όπως η Σαλώμη (1976), οι Παλιάτσοι (1982), η Τραβιάτα (1983) κ.ά., ενώ κορυφαία θεωρείται η ερμηνεία της στα τραγούδια του Κουρτ Βάιλ.
Δύο φορές, ενώ βρισκόταν στην κορυφή της σταδιοδρομίας της, ακύρωσε όλες της τις υποχρεώσεις, προκειμένου να βοηθήσει σε όλο τον κόσμο ανθρώπους που είχαν ανάγκη: στην Καλκούτα εργάστηκε με τους «Ιεραπόστολους της Φιλανθρωπίας» της Μητέρας Τερέζας με άρρωστα παιδιά και στο «Σπίτι για τους ετοιμοθάνατους». Λίγα χρόνια αργότερα προσέφερε τις υπηρεσίες της ως εθελόντρια σε νοσοκομείο της Ρουμανίας, όπου φρόντισε ορφανά με Aids.
Πηγή: Από το αφιέρωμα στην Τερέα της ΕΛΣ
*Τερέζα Στράτας, η ξεχασμένη ντίβα
*Τερέζα Στράτας, η μεγάλη σταρ της όπερας
Nanna's Lied
Complainte de la Seine 4:36
Klops-Lied 8:37
Berlin im Licht-Song 9:27
Und was bekam des Soldaten Weib? 12:18
Die Muschel von Margate 16:22
Wie lange noch? 20:22
Youkali 25:08
Der Abschiedsbrief 30:50
Es regnet 34:19
Buddy on the Nightshift 37:31
Schickelgruber 40:09
Je ne t'aime pas 42:47
Das Lied von den Braunen Inseln 47:27
These songs were offered to Teresa Stratas by Weill's widow, Lotte Lenya, who sang Jenny in the 1931 production of Mahagonny. Following Stratas' remarkable portrayal of Jenny in the Met's 1979 production, Lenya stated that Stratas was "her dream Jenny" and proceeded to give her these songs of Weill which she had guarded since his death in 1950. Stratas performed them in concert at the Whitney Museum in New York on January 4, 1980.
Link to Stratas singing Mozart & Offenbach from 1967: https://www.youtube.com/watch?v=SHG4U...
Link to her singing Eugene Onegin duet with Georg Ots:
https://www.youtube.com/watch?v=n192M...
And a link to her singing Gounod Faust arias:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου