Σάββατο, Ιανουαρίου 28, 2017

ΠΑΛΙΑ ΗΤΑΝ ΟΛΑ ΔΙΑΒΟΛΙΚΑ , ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΑΓΓΕΛΙΚΑ

Σχετική εικόνα 

Ποιος είδε τη διαπλοκή και δεν τη... θυμήθηκε!


 Οι πρώην αρχηγοί της Ν.Δ. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, Αντώνης Σαμαράς, Κώστας Καραμανλής | 
Στο «συμβόλαιο αλήθειας με τον λαό» του Κυριάκου Μητσοτάκη τελικά δεν περιλαμβάνεται η πάταξη της διαπλοκής, δεδομένου ότι σύμφωνα και με την ανακοίνωση τόσο της Ν.Δ. όσο και του Μάκη Βορίδη που συμμετείχε στην εξεταστική επιτροπή: «Το αμαρτωλό τρίγωνο της διαπλοκής, τραπεζιτών - πολιτικών - μιντιαρχών δεν αποδείχτηκε».
Προφανώς τα εκατοντάδες εκατομμύρια «κόκκινων» δανείων των δύο κομμάτων (ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.) και των περισσότερων από ένα δισ. ευρώ των ΜΜΕ με τις συνεχώς ανακεφαλαιοποιούμενες τράπεζες να τα παρέχουν και να δίνουν κι από πάνω εκατοντάδες εκατομμύρια σε διαφημιστικά πακέτα ήταν μαγική εικόνα που κατασκεύασε ο ΣΥΡΙΖΑ, οι ΑΝ.ΕΛΛ., το ΚΚΕ, το Ποτάμι και κάποια ελάχιστα «κατευθυνόμενα» έντυπα που είχαν αυτές τις εμμονές.
Μάλιστα οι σχετικές ρυθμίσεις της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου για το ακαταδίωκτο των τραπεζικών στελεχών όπως και ο νόμος για τον βασικό μέτοχο ήταν όλα τυχαίες νομοθετικές πρωτοβουλίες για το καλό της πλουραλιστικής ενημέρωσης.
Τέλος, το 40σέλιδο σκεπτικό του ΣτΕ με αφορμή την προσφυγή για τον νόμο Παππά προφανώς για τη διαχρονική παρανομία των καναλιών είναι σκέτη φλυαρία. Ακόμα και η ΕΣΗΕΑ ξέχασε να σχολιάσει το πόρισμα για τη διαπλοκή και το σκεπτικό του ΣτΕ, ούσα προφανώς απασχολημένη με την προσπάθεια υπεράσπισης της ελευθερίας του Τύπου που σήμερα ειδικά κινδυνεύει.
Επί δεκαετίες οι πολίτες άκουγαν για διαπλοκή αλλά διαπλοκή δεν έβλεπαν, τα δύο κόμματα την εντόπιζαν μόλις περνούσαν εναλλάξ στην αντιπολίτευση μέχρι τη στιγμή που συγκυβέρνησαν, οπότε και όλα κρίθηκαν καλώς καμωμένα με τη βοήθεια και των εθνικών δημοσκόπων. Ούτε διαπλοκή ούτε τρίγωνα διαπλοκής ούτε επιλεκτικά «μισθωμένοι» δημοσιογράφοι και ΜΜΕ. Ολα αυτά ήταν κατασκευές κακόβουλων πολιτικών, μοχθηρών ΜΜΕ και των ακόμα χειρότερων πρώην διοικήσεων της ΕΣΗΕΑ.
Μια μικρή αναδρομή στο παρελθόν αποκαλύπτει πολιτικούς και ΜΜΕ που για άγνωστους λόγους τροφοδότησαν την… παραπλανητική αυτή ιστορία περί δήθεν διαπλοκής, ενώ σήμερα σφυρίζουν αδιάφορα μπροστά στην «απειλή» της ελευθερίας του Τύπου. Εφόσον μάλιστα ο αρχηγός της Ν.Δ. συντάσσει τώρα το συμβόλαιο αλήθειας με τον λαό, υπερασπιζόμενος και συγκεκριμένα ΜΜΕ που κρίνει ότι στοχοποιούνται, ίσως μια μικρή αναδρομή να του φρεσκάρει τη μνήμη.

Οι αρχηγοί της Ν.Δ.

Κωνσταντίνος Μητσοτάκης (ο κατασκευαστής) καταγγέλλει τα εναντίον του «διαπλεκόμενα οικονομικά και εκδοτικά συμφέροντα». Η ήττα του 1993 τον οδήγησε να εισαγάγει στο πολιτικό λεξιλόγιο τον όρο «διαπλοκή» σύμφωνα με τα «ΝΕΑ».
Κώστας Καραμανλής (ο αποφασιστικός) εξαγγέλλει το 2004 «την αποφασιστικότητά του να συγκρουστεί με τη διαπλοκή. Παίρνοντας “πάσα” από βουλευτή μέχρι πρότινος δημοσιογράφο, ο οποίος του ζήτησε “να σπάσει αυγά για να γίνει ομελέτα με τον 'βασικό μέτοχο'” ο κ. Καραμανλής φέρεται να είπε: Δεν θα αφήσω πέντε νταβατζήδες και πέντε άλλα κέντρα να χειραγωγήσουν την πολιτική ζωή του τόπου, γιατί είναι εύκολα αντιμετωπίσιμα.
Αρκεί να κάνουμε εμείς τη δουλειά μας ως νομοθέτες και η Δικαιοσύνη τη δική της δουλειά» («Καθημερινή» 7/10/2004).
Αντώνης Σαμαράς (ο ανανήψας): «Η διαπλοκή δεν θα καταφέρει να μας κόψει τον δρόμο» (29/4/2012).

Οταν η ΕΣΗΕΑ αγωνιούσε

ΕΣΗΕΑ
«Αλληλοαντιγράφονται μέχρις αυτοκτονίας τα ελληνικά κανάλια» («ΤΑ ΝΕΑ», 14/3/2002)
Παραμονές της δημόσιας συζήτησης για την ποιότητα της τηλεοπτικής ενημέρωσης –που διοργάνωσε το ΕΣΡ στο Ζάππειο (27-28/2/2002), χωρίς ορατό αποτέλεσμα– το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ κάλεσε τους διευθυντές των καναλιών για μια «ανταλλαγή απόψεων».
Οπως ήταν αναμενόμενο, οι διευθυντές, αν και παραδέχτηκαν ότι το περιεχόμενο των δελτίων ειδήσεων και των ενημερωτικών προγραμμάτων έχει πάμπολλα προβλήματα, δεν θέλησαν να υιοθετήσουν καμιά από τις προτάσεις της ΕΣΗΕΑ (ούτε καν την κατάργηση της δραματικής μουσικής υπόκρουσης στις ειδήσεις τους δεν υιοθέτησαν).
Με περισσότερη ή λιγότερη σαφήνεια ομολογήθηκε η εξάρτησή τους από τις εμπορικές προτεραιότητες των επιχειρήσεων ΜΜΕ και περιγράφηκαν οι προσωπικές τους αντιφάσεις σε μια καθημερινότητα που ορίζεται κατά βάση από τα αφεντικά τους και την AGB.
Στο όνομα επομένως της ελευθερίας της αγοράς και της έκφρασης (των επιχειρήσεων ΜΜΕ), η περίφημη «αυτορρύθμιση των δημοσιογράφων» –στοιχείο που θα μπορούσε να εγγυηθεί ένα αξιοπρεπές επίπεδο ενημέρωσης της ελληνικής κοινωνίας– παραμένει μια από τις κεντρικές μας αυταπάτες.
■ Δημοσκόπηση (VPRC) 2002: Το 74,2% των δημοσιογράφων (σε όλη τη χώρα σε όλα τα Μέσα) δεν είναι ικανοποιημένοι από την ποιότητα της ενημέρωσης που προσφέρουν τα ΜΜΕ. Μόνο 3,3% θεωρούν ότι η τηλεόραση δείχνει τα γεγονότα όπως είναι. Το 53,9% των Ελλήνων δημοσιογράφων θεωρούν ότι τα ΜΜΕ δεν ελέγχουν την εξουσία αλλά την ασκούν! Στο ερώτημα αν δέχονται παρεμβάσεις, το 79,8% απαντά πως ναι, ενώ το 12,4% απλώς... αυτολογοκρίνεται.
Η ανεξαρτησία της δημοσιογραφίας από την πολιτική και την οικονομική εξουσία είναι πρακτικά ανέφικτη. Το 69,8% των δημοσιογράφων πιστεύει ότι η δουλειά τους δεν είναι ανεξάρτητη από τα κόμματα, το κράτος και τους πολιτικούς, ενώ η πεποίθηση των ίδιων των δημοσιογράφων για το σημαντικό βαθμό επιρροής της εξουσίας του χρήματος στα ΜΜΕ φτάνει στο 82,8%. Το πέρασμα της ιδιοκτησίας των ΜΜΕ σε μεγάλες επιχειρήσεις θεωρείται από το 83,7% των δημοσιογράφων ότι εμποδίζει τη δουλειά τους.
Ειδικά για την τηλεόραση, οι δημοσιογράφοι δίνουν αποστομωτικές απαντήσεις στους «κυνηγούς» της AGB, υπεύθυνους για την ενημέρωση του λαού μας. Το 21,2% υποστηρίζει ότι η τηλεόραση χαρακτηρίζεται από την οικονομική διαπλοκή, το 16,4% πιστεύει ότι χαρακτηρίζεται από κατάχρηση εξουσίας, το 13% από ανευθυνότητα, το 10% από κυνισμό και ακολουθούν ο σεξισμός (8,1%), η ξενοφοβία κ.ο.κ.
Και η χαριστική βολή στην αξιοπιστία του επαγγέλματος έρχεται με την απάντηση στο ερώτημα για τον αριθμό των διεφθαρμένων δημοσιογράφων: «Αρκετούς» τους βρίσκει το 48,1% και «όχι πολλούς» το 43,8%! Αν στα προηγούμενα προστεθούν και οι απαντήσεις της συντριπτικής πλειοψηφίας των δημοσιογράφων που έχουν σχέση με την επαγγελματική τους ανασφάλεια, τις χαμηλές αμοιβές και την αφόρητη εργασιακή αταξία που βιώνουν (ωράρια, συνθήκες, συμβάσεις κ.λπ), τότε, δυστυχώς, χάσαμε.
Σε συνθήκες ανασφάλειας, διαφθοράς, φόβου και φτώχειας, λέει η Διεθνής Ομοσπονδία Δημοσιογράφων, δεν μπορεί να υπάρξει ελευθεροτυπία ούτε και δημοκρατία. Και να σκεφτεί κανείς ότι όλα αυτά συνέβαιναν προ κρίσης!

Η εφημερίδα που «αποκάλυψε» τη διαπλοκή

■ «Πρώτο Θέμα» (11/6/2006): «Κυβερνητική επιχείρηση χειραγώγησης της Δικαιοσύνης. Στο Μέγαρο Μαξίμου αλλά και σε υψηλά κυβερνητικά κλιμάκια είναι έκδηλο το άγχος να κλείσουν όλες οι δικαστικές υποθέσεις που είναι βραχνάς για την κυβέρνηση. Εχει επίσης εκτιμηθεί ότι η Δικαιοσύνη είναι το “απόλυτο εργαλείο” για την άσκηση πολιτικής σε μείζονος σημασίας θέματα, όπως είναι οι σχέσεις της κυβέρνησης με τα οικονομικά συμφέροντα και τον Τύπο.
Στο μικροσκόπιο έχουν τεθεί όλοι οι δικαστικοί που χειρίστηκαν “ενδιαφέρουσες” και “καυτές” υποθέσεις. Πολλοί στο ανώτατο δικαστήριο κάνουν λόγο -με στοιχεία- ότι συγκεκριμένες υποθέσεις, ως προς την εξέλιξή τους, καθοδηγούνται από ψηλά και προετοιμάζονται ανάλογα.
Και αναφέρουν ότι σε αυτές ανήκει η υπόθεση -δευτεροβάθμια δίκη- πρώην εκδότη εφημερίδας που έχει καταδικαστεί για εκβιασμό σε 18 χρόνια, για τον οποίον καταβάλλεται συντονισμένη προσπάθεια προκειμένου να πέσει στα μαλακά. Οπως επίσης και για ιδιοκτήτη άλλου ΜΜΕ όπου ασκούνται πιέσεις για διώξεις, αλλά και για πολύ μεγάλη επιχειρηματική οικογένεια που έχει μπει στο στόχαστρο, με δικαστικές περιπέτειες που έχουν “οργανωθεί” σε βάρος της».
■ «Πρώτο Θέμα»(18/6/2006): «Το “μαύρο χρήμα” της Ν.Δ. και η αδράνεια της Δικαιοσύνης. Απορίας άξιον είναι το γεγονός ότι η Δικαιοσύνη δεν κινήθηκε στην κατεύθυνση της σε βάθος διερεύνησης των καταγγελιών περί “μαύρου χρήματος” στα ταμεία της Ρηγίλλης [...]».
■ «Πρώτο Θέμα» (5/8/2007): «Νέα πρόκληση από την κυρία Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία χωρίς καν να κρατά τα προσχήματα, “επενδύει” στη διαπλοκή για να ενισχύσει το ηγετικό της προφίλ και να διεκδικήσει την αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας, μόλις το επιτρέψουν οι πολιτικές συνθήκες.
Ολες οι φωτογραφίες εφημερίδων είναι από το «Πρώτο Θέμα» |
Το περασμένο Σαββατοκύριακο η υπουργός Εξωτερικών πέρασε ένα “χρυσό” weekend στην κοσμική Μύκονο, φιλοξενούμενη στην παραμυθένια βίλα του επιχειρηματία κ. Θεόδωρου Βασιλάκη της “Aegean”. Ταυτόχρονα έδωσε ηχηρό “παρών” τόσο στο πάρτι του εφοπλιστή και κουμπάρου της κ. Βαγγέλη Μαρινάκη όσο και στο ετήσιο πάρτι του κ. Σπύρου Μεταξά με καλεσμένους δεκάδες επιχειρηματίες και τον τέως βασιλιά Κωνσταντίνο.
Οι κινήσεις της έρχονται σε πλήρη αντίθεση τόσο με τις οδηγίες του πρωθυπουργού περί διαπλοκής όσο και με τα όσα υποστήριζαν η ίδια και ο πατέρας της όλα τα προηγούμενα χρόνια. Το τριήμερo της διαπλοκής επιβεβαιώνει την εκτίμηση ότι η φιλόδοξη θυγατέρα του κ. Κωνσταντίνου Μητσοτάκη εργάζεται στην κατεύθυνση “αναζήτησης ισχυρών οικονομικών συμμάχων”. Το να αδυνατεί η ίδια η κυρία Μπακογιάννη να συναισθανθεί το μέγεθος της πρόκλησης που συνιστά η λατρεία της με τη διαπλοκή είναι ίσως αναμενόμενο λόγω οικογενειακών καταβολών».
■ «Πρώτο Θέμα» (7/5/2006): «Ο ορισμός της διαπλοκής με “γαλάζιους” εφοπλιστές και... βαρόνους». Αναφέρεται στην προσπάθεια πώλησης του «Ελευθέρου Τύπου» σε μια ομάδα φιλοκυβερνητικών εφοπλιστών.
Την ίδια περίοδο (2005-2007) η εφημερίδα του Θ. Αναστασιάδη με 23 συνεχόμενα ρεπορτάζ παρουσίαζε... συμπτωματικά το σπουδαίο έργο του ομίλου των εφοπλιστών Λασκαρίδη στο πλαίσιο της προσπάθειας πώλησης μετοχών της εφημερίδας στον όμιλο μέχρι που η πώληση ναυαγεί και τότε η εφημερίδα κυκλοφορεί με τον τίτλο «Γιατί δεν πωλείται η δημοσιογραφία!» (29/7/07) με τους εκδότες που μέχρι την παραμονή της έκδοσης διαπραγματεύονταν με τον εφοπλιστή να καταγγέλλουν τους ανταγωνιστές τους ότι «υποκύπτουν στο δέλεαρ του ναυτιλιακού κεφαλαίου».
Σε όλο το διάστημα που προηγήθηκε, η εφημερίδα κρατούσε θετική στάση σε όλα τα αιτήματα του κλάδου (ιδιωτικοποίηση λιμανιών, ένταξη των εφοπλιστών στο χρηματιστήριο κ.λπ.), ενώ προσέφερε απόλυτη στήριξη στο οικονομικό δίδυμο της κυβέρνησης, Αλογοσκούφη - Δούκα («Ελευθεροτυπία» 27/1/2008).

Ο διωκόμενος...

  • Το 1999 ο ΑLPHA έκοψε την εκπομπή του Αναστασιάδη «ΟΛΑ» γιατί έβαλε μία κοπέλα να κάνει «συμβολικό» στριπτίζ. Ο ίδιος αμέσως μετά παραδέχτηκε στο μικρόφωνο ότι πλήρωνε κοπέλες με 50.000 και 100.000 δρχ. για να πούνε ψέματα στην κάμερα ότι κάνουν τη δουλειά ερωτικού συνοδού ώστε να «αποκαλύπτουν» δημόσια πρόσωπα και καλλιτέχνες: «Αν της δίναμε 150.000 δρχ. θα έλεγε ότι πήγε με τον Τριανταφυλλόπουλο και αν της δίναμε 200.000 θα έλεγε ότι κοιμήθηκε με τον Χατζηνικολάου». Ο Θ. Αναστασιάδης «προσπάθησε να εμπλέξει τη Ν.Δ. με ισχυρισμούς ότι πιέζει το κανάλι» («Ελ. Τύπος» 8/12/1999).
  • Την περίοδο της γνωστής υπόθεσης Ζαχόπουλου με το ροζ DVD που διακίνησε ο Θ. Αναστασιάδης με αποτέλεσμα την τραγική υπόθεση της απόπειρας αυτοκτονίας του γ.γ. του ΥΠΠΟ της κυβέρνησης Κ. Καραμανλή είχε αναρωτηθεί τότε στο «Πρώτο Θέμα» (22/12/2008): «Κι αν όντως έχει κάποιος δημοσιογράφος στοιχεία για οιονδήποτε... και τον ρωτήσει για να τα… τσεκάρει, θα φταίει αυτός αν ο άλλος από την απελπισία του πάει και αυτοκτονήσει;».
  • Φυσικά δεν είχε συμπληρώσει σε εκείνο το άρθρο του ότι δεν θα ήταν δυνατός κανένας εκβιασμός αν δεν υπήρχε η απειλή προς τον Χ. Ζαχόπουλο ότι το προσωπικό αυτό «υλικό» επρόκειτο θα μεταδοθεί άμεσα από τηλεοπτική εκπομπή.
  • Θ. Αναστασιάδης στην Εξεταστική το 2016: «Εμείς πήγαμε μπροστά ενάντια στη διαπλοκή. Αν θέλαμε θα είχαμε 5 καράβια και 10 μπουλντόζες και θα παίρναμε πολλά μικρά περιφερειακά έργα. Αυτό είναι το κόλπο και θα το δείτε σε λίγο που θα βγει. Εγώ δεν είμαι μέρος της διαπλοκής διότι δεν έχω σχέση με το Δημόσιο. Διαπλοκή με την εξουσία θα υπάρχει, εκτός αν πάρετε μέτρα. Κάποιοι μέτοχοι πούλησαν το "Μέγκα" και τους εργαζόμενους. Αυτό είναι κραυγαλέα διαπλοκή που συμβαίνει αυτή τη στιγμή. Εχω πετάξει διαφημίσεις τραπεζών γιατί μου χάλαγαν το δισέλιδο. Προέχει το δημοσιογραφικό υλικό»!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Duy Huynh: δημιουργός αιθέριων χαρακτήρων που λικνίζονται μέσα σε ένα σουρεαλιστικό ή ονειρικό σύμπαν

Ο Philippe Entremont είναι ο βιρτουόζος του πιάνου που παίζει Satie και  Debussy. Η τέχνη είναι του Βιετναμέζου Duy Huynh, του οποίου οι ...