Τελευταία μέρα σήμερα για το έργο " Σωτηρία με λένε", που έγραψε η Σοφία Αδαμίδου και σκηνοθέτησε η ταλαντούχα Χριστίνα Χατζηβασιλείου.
Φύγαμε συγκλονισμένοι από το θέατρο έχοντας δει μια αλησμόνητη παράσταση, που κατάφερε μέσα σε ογδόντα λεπτά να αναδείξει το σπαρακτικό μεγαλείο μιας λαϊκής γυναίκας με σπουδαία φωνή.
Περί της Σωτηρίας Μπέλλου ο λόγος , μιας φλεγόμενης από πάθη ψυχής, μιας ταλαιπωρημένης από εξωτερικούς και εσωτερικούς δαίμονες ύπαρξης.
Λίγες ώρες πριν από την εγχείρισή της για καρκίνο του λάρυγγα , που θα της στερούσε το θείο δώρο της, δηλαδή τη φωνή της , η μεγάλη λαϊκή τραγουδίστρια ξετυλίγει με τρόπο σπαραχτικό το κουβάρι των αναμνήσεών της. Ο παραληρηματικός της μονόλογος είναι χωρίς χρονικό ειρμό , αλλά δείχνει ξεκάθαρα τους βασικούς σταθμούς και τα κυριότερα πρόσωπα που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη θυελλώδη ζωή της : οι σχέσεις με τους γονείς της, ο γάμος της με ένα βίαιο άνδρα που τον τραυματίζει με βιτριόλι, ο εγκλεισμός της στη φυλακή και στο ψυχιατρείο , η Κατοχή , η γνωριμία και η συνεργασία με τον Τσιτσάνη, το πάθος της με τον τζόγο, οι ερωτικές σχέσεις με τα δύο φύλα Τα αισθήματα της άρρωστης γυναίκας ακροβατούν ανάμεσα στην αγάπη και το μίσος, τη σκληρότητα και την τρυφερότητα, τη συμπόνια και την απάθεια, το πηγαίο λαϊκό χιούμορ και το σαρκασμό για τους κοντινούς της ανθρώπους, που , απ΄ό,τι φαίνεται, πήγαιναν μαζί της για να την εκμεταλλευτούν…
Απολαύσαμε την παράσταση κυρίως για την ερμηνευτική δεινότητα της Έφης Σταμούλη , η οποία , κατά γενική ομολογία , έπαιξε στο σημαντικότερο ίσως ρόλο της πλούσιας καριέρας της! Η ηθοποιός είναι η τέλεια ενσάρκωση της Σωτηρίας Μπέλλου ως φυσιογνωμικό ύφος, εκφορά του λόγου, αλλά και ως ... σωματική οντότητα
Σ΄ευχαριστούμε , Έφη Σταμούλη για τη θεατρική μέθεξη που μας μετέδωσες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου