Δευτέρα, Ιουλίου 13, 2015

Πάνδημος Έρως



ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΗΣ

Ερμιόνη πιθανήι ποτ' εγώ συνέπαιζον εχούσηι
ζωνίον εξ ανθέων ποικίλον, ω Παφίη.
χρύσεα γράμματ' έχον΄διόλου, δ' εγέγραπτο, φίλει με
και μη λυπηθείς, ην τις έχηι μ' έτερος
Παλατινή Ανθολογία, V,158.
***
Κάποτε έπαιζα με τη γόησσα Ερμιόνη,
που, Αφροδίτη μου, φορούσε ένα ζωνάρι
στολισμένο με άνθη και πάνω του ήταν γραμμένο
με χρυσά γράμματα: " Να μ' αγαπάς αλλά  να
μην πονάς , αν μ' έχει άλλος"
 
Μετάφραση: Gerontakos

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Τάσος Καλούτσας - ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (Διήγημα) -Μια προσέγγιση

 Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΩΣ ΛΙΠΑΣΜΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΩΣ ΕΜΠΟΔΙΟ ΣΤΟ ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΕΡΓΟ   Το  διήγημα του Τάσου Καλούτσα που αναρτούμε συμπυκνώνει βασικά χαρακ...